[Matt Dawson]

Po pocałunku stał nieruchomo wpatrując się w nią tak jak i ona w niego.Nic nie mówił, stał jak zaczarowany delikatnie unosząc końce ust do góry w uśmiechu.
-Dopiero teraz mogę dać Ci odejść.-powiedział przełamując się puszczając powoli jej rękę

[Sophia Werner]

usłyszawszy to, co powiedział nie mogła już stać tak w bezruchu. Nie chciała dać za wygraną w ich potyczce na słówka. -Wiesz, że to była napaść...- mówiła twardo z szerokim uśmiechem na buzi, dobrze znając swoje prawa.

[Matt Dawson]

-Więc ją zgłoś.-powiedział uśmiechając się i wyciągnął notesik wraz z długopisem, stanął gotowy do zapisywania, spojrzał na nią czekając

[Sophia Werner]

Spojrzawszy na to, co przed chwilą wyciągnął krótko zaśmiała się do siebie. Rozbawił ją tym. -Chyba... bardziej skorzystam, jeśli będę miała na ciebie haka. - stwiedziła z uśmiechem, wskazując ostrzegawczo palcem wskazującym na Victora, by miał się na baczności. Może teraz nie myślała, w jaki sposób mogłaby to wykorzystać przeciwko niemu ale z pewnością później sprytnie tym faktem się posłuży do swych celów.

[Matt Dawson]

Wzruszył ramionami zawiedziony i schował swój notesik do którejś z kieszeni.
-Zobaczymy się jutro?-zapytał, miał nadzieję, że uda im się spotkać jak najszybciej, choć sam nie chciał aż tyle czekać do następnego spotkania, teraz musiał wracać do pracy

[Sophia Werner]

-Co do przyszłości, to nigdy nie jest się pewnym. - stwiedziła, uciekając od ścisłej
odpowiedzi. Nie lubi "gdybać", czyli zatracać się w przeszłości, ani przewidywać przyszłości.
Co ma być, będzie. Woli niespodzianki.
-Ale mogę powiedzieć "do zobaczenia". - dodała i odeszła z uśmiechem, z którym zazwyczaj połączony jest z rumieńcem.

[Matt Dawson]

-Zatem do zobaczenia.-odpowiedział w półuśmiechu stojąc i patrząc się jak odchodzi, patrzył na nią póki nie zgubił jej wzrokiem gdzieś w tłumie.
Po chwili stania nieruchomo ogarnął się i poszedł na miasto kontynuować swoją pracę.