[Emily Johnson]

-Jeśli uważasz, że terapia Ci pomoże..-spojrzałem na nią z lekkim uśmiechem i usiadłem na łóżku.. -Może warto to rozważyć..-powiedziałem, wstałem z łóżka i podszedłem do niej. Objąłem ją w pasie i przytuliłem do siebie.

[Josephine Morgan]

-chciała bym nie wychodzić poza ten pokój , być tu z Tobą z dala od innych -powiedziałam i uniosłam twarz w górę , żeby spojrzeć na Christiana.
-jak Ty umiesz z tym żyć , co ?-spytałam i bawiłam się guzikiem przy jego koszuli.
-chyba ten wyjazd do NY dobrze mi zrobi -spojrzałam w jego oczy.

[Emily Johnson]

-Po prostu nie zastanawiam się nad tym, co mogę robić a co nie..-powiedziałem i spojrzałem w jej oczka..
-Nie mam zamiaru się przejmować, co oni robią i czy mnie szpiegują..-powiedziałem..
-Mam nadzieję, że Ci to dobrze zrobi..-spojrzałem w jej oczka..
-Na pewno nie chcesz bym jechał z Tobą?-zapytałem spokojnie.

[Josephine Morgan]

-jasne , że bym chciała żebyś ze mną jechał , ale nie zostawisz Cilli -powiedziałam i pocałowałam jego usta. Potrzebowałam go jak powietrza. Położyłam rączki na jego klacie.
-w NY nie znają mnie jako Twojej dziewczyny przynajmniej taką mam nadzieje -powiedziałam i spojrzałam w jego oczka.
-to nie tak , że nie chce nią być po prostu nie chce żeby kogokolwiek to obchodziło , chce być z Tobą dla Ciebie , a nie dla innych -przygryzłam wargę i spojrzałam w jego oczka.

[Emily Johnson]

-No nie chcę jej zostawiać, ale jak masz się źle tam czuć, to pojadę z Tobą skarbie..-powiedziałem ze spokojem w głosie.
-Pewnie nie znają..-powiedziałem i pokiwałem głową..-Ale może ktoś o tym słyszał, moja matka wie, więc wiesz..-skrzywiłem się lekko.
Pocałowałem jej usteczka delikatnie i pogładziłem jej policzek..
-Też chcę być była ze mną dla mnie, a nie dla innych.

[Josephine Morgan]

-tak wiele się zmieniło , w tak krótkim czasie chyba dla mnie to wszystko za szybko się dzieje , a ten artykuł mnie przeraził , straciłam przez niego kontakt z rodziną , po częsci to też moja wina -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy.
-nie zamienię Cie na nikogo innego , ani nie zostawię zapomnij o tym -powiedziałam

[Emily Johnson]

-Możemy sobie trochę przystopować..-powiedziałem spokojnie..-Jeśli nie chcesz się angażować tak szybko..-dodałem..
-Wiem o tym i przykro mi z tego powodu, nie chciałem być powodem, dla którego nie będziesz się widywać z rodzicami.
-Staram się o tym pamiętać..-powiedziałam.

[Josephine Morgan]

-ja już się zaangażowałam i nic na to nie poradzę -powiedziałam i wróciłam do tego guzika w jego koszuli.
-to chyb strata nie moja , ja nie będę się prosić o ich uwagę czy miłość , nie stawia się takich ultimatów dziecku -powiedziałam nie żałowałam że wybrałam Christiana , po prostu było mi przykro , że rodzice ze mnie zrezygnowali.

[Emily Johnson]

Uśmiechnąłem się do niej i pocałowałem jej usteczka..
-Cieszę się, że się zaangażowałaś..-powiedziałem..
-No wiem, kochanie, wiem..-pokiwałem głowa i pogładziłem jej policzek..-Przykro mi z tego powodu.

[Josephine Morgan]

-mam Ciebie to mi wystarczy -powiedziałam i spojrzałam w jego oczka.
-jeśli Ciebie nie będzie nie będę miała już nikogo-powiedziałam i przytuliłam się do niego.
-nie chce , żeby te pismaki ingerowały w nasze życie

[Emily Johnson]

Uśmiechnąłem się do niej i spojrzałem w jej oczka..
-Masz mnie i zawsze będziesz miała..-powiedziałem i pocałowałem ją namiętnie..
-Kocham Cię ni nigdy nie zostawię..-dodałem..
-Ja też tego nie chcę, ale nie wiem, co mólbym zrobić, by tak nie było.

[Josephine Morgan]

Odwzajemniłam jego pocałunek i uśmiechnęłam się.
-chyba trochę zgłodniałam -powiedziałam do Christiana.
-w NY kupię jakiś pierścionek żeby wszyscy się odwalili -powiedziałam i dałam mu buziaka. Wzięłam Christiana za rękę i poszliśmy do kuchni.