[Lily Collins]

-Rzeczywiście długo tu siedzimy masz racje . Ale widzisz jak się zagadałyśmy a czas leci i nawet się nie zorientowałam że minęły już dwie godziny - stwierdziłam z zaskoczeniem.
-Może pójdziemy do mnie ? Napijemy się kawy lub herbaty . Chyba że już jesteś zmęczona to możemy pogadać kiedy indziej. - powiedziałam. - Masz mój numer telefonu pamiętaj że zawsze jak będziesz chciała pogadać lub się spotkać to jestem - powiedziałam z uśmiechem i wręczyłam jej kartkę z numerem - To jak idziemy gdzieś czy spotkamy się jeszcze później?

[Melanie Salley]

Stwierdziłam, że Rosie ma zupełną rację. Tak miło się gawędziło, że czas przestał istnieć. Te dwie godziny przeleciały, nie wiadomo kiedy. Chciałam jeszcze pójść gdzieś z Ros, ale ostatecznie musiałam zmienić plany.
- Rosie, muszę jeszcze coś załatwić wciągu najbliższej godziny - przypomniałam sobie nagle, gdy zobaczyłam mijającego nas mężczyznę z teczką w dłoni. - Chętnie bym poszła się czegoś napić, ale to ważne - powiedziałam. - Przepraszam, muszę lecieć... a i dzięki za numer - pożegnałam się, wstałam z ławki i poszłam przed siebie.
Opuszczając park, żałowałam, że pilne sprawy nie pozwalają mi na kontynuowanie tego miłego spotkania.

[Lily Collins]

Pożegnałam się z nią i byłam zawiedziona że musiała już iść . Zauważyłam tego mężczyznę z teczką w dłoni i jak od razu szybko Melanie wstała i poszła. Pomyślałam że to trochę podejrzane no ale nie będę się wtrącać, miałam tylko nadzieję że Melanie nie pakuje się w żadne kłopoty. Wstałam i poszłam powoli do domu.

[Lily Collins]

Postanowiłem przejść się po parku. Z kawą w ręku usiadłem się na ławce. Było trochę zimno ale nie przejmowałem się tym. Kawa mnie idealnie rozgrzewała. Siedziałem tak i rozmyślałem.

[Justine Devoux]

Przemieszczałam się z jednego miejsca w drugie, więc uzbrojona w wielkie słuchawki maszerowałam parkiem. Gdy zobaczyłam na pobliskiej ławce Kyle'a, zsunęłam słuchawki z uszu i uśmiechnęłam się szeroko.
-Hej, przyjemniaku, co tu robisz?-zapytałam i bezceremonialnie zabrałam mu kubek z kawą i napiłam się łyka xD

[Lily Collins]

Ucieszyłem się na widok Beci.
- Hej to moja kawa - powiedziałem gdy mi zabrała kubek. Śmiejąc się , próbowałem jej go zabrać.
- Próbowałem się napić kawy ale niestety mi ją zabrałaś - powiedziałem ze śmiechem
- A ty co tu robisz ? - spytałem i spojrzałem na nią. W sumie dawno się nie widzieliśmy ciągle zabiegani i zajęci swoją pracą i swoim życiem.

[Justine Devoux]

-No wiem, że nie moja..-powiedziałam, śmiejąc się i oddałam mu kubek, usiadłam sobie obok niego na ławeczce i uśmiechnęłam się do chłopaka.
-Już Ci oddałam, więc pij do woli..-wyszczerzyłam się do niego.
-A w sumie wracam do domu, tylko ruszyłam skrótem..-powiedziałam i zaśmiałam się..-A ty? takie samotne przechadzki sobie urządzasz w taką pogodę?

[Lily Collins]

- Czy ja wiem , chciałem się przejść , pobyć na świeżym powietrzu - powiedziałem i też się do niej wyszczerzyłem
- No więc śpieszysz się gdzieś czy masz chwilę żeby pójść na gorącą kawę skoro już napiłaś się mojej to może masz ochotę na jedną - zaproponowałem
- Poza tym trochę rzeczywiście jest zimno więc skoro tu jesteś to możemy się wybrać gdzieś na jakąś kawkę - powiedziałem i się uśmiechnąłem

[Justine Devoux]

-W sumie teraz to już się śpieszę tylko do domu..-powiedziałam i zaśmiałam się..-A jak wrócę trochę później to się nic nie stanie..-powiedziałam i spojrzałam na chłopaka.
-Więc jak masz ochotę na chwilę przyjemności..-pomachałam brwiami.-To chętnie się wybiorę z Tobą na kawę..-powiedziałam, poklepałam go po udzie i wstałam z ławki..
-Come on..-powiedziałam i machnęłam na niego ręką, by wstał.

[Lily Collins]

Uśmiechnąłem się do niej
- Może masz ochotę wybrać się na kawę ale do mnie ? - spytałem
- W Karen's Cafe będzie dużo ludzi a ja dzisiaj nie mam ochoty na przebywanie wśród ludzi. No wiadomo że oprócz ciebie , bo twoje towarzystwo mi całkowicie odpowiada - powiedziałem i uśmiechnąłem się tym swoim czarującym uśmiechem
- To jak idziemy do mnie ? - spytałem patrząc na nią
- Oprócz drinków potrafię też robić wyśmienitą kawę - powiedziałem z przekonaniem

[Justine Devoux]

-Jasne, czemu nie..-powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego..
-Jak mnie zapraszasz, to nie śmiem odmówić..-wyszczerzyłam się. -Musisz mi zatem pokazać, gdzie lecimy, bo jeszcze u Ciebie nie byłam..-powiedziałam i jak wstał wzięłam go pod rękę i ruszyliśmy w stronę jego domu..
-A tak a propo drinków, to ty dzisiaj nie pracujesz?-zapytałam z uśmiechem.