[Brian Winchester]

-nie musiałaś wracać nie potrzebujemy Cię już -powiedziałem i spojrzałem na żonę.
-życie to nie zabawa nie można znikac i pojawiać się kiedy Ci się zechce , nie wybaczę Ci tego nigdy więc nie mówmy już o tym bo nie ma sensu -powiedziałem.
-nie pozwolę po raz drugi skrzywdzić naszego dziecka -powiedziałem stanowczym głosem.

[Gia Rubens]

Abby spojrzała na Briana.
-Przepraszam za to, naprawdę, nie wiesz nawet jak bardzo chciałabym cofnąć czas, by to się nie wydarzyło..-powiedziała i westchnęła..
-Wiem, że mnie nienawidzisz i że bardzo was skrzywdziłam.. Ale chcę być w życiu Fabiana. Nie zostawię was po raz kolejny... Chcę się z nim spotykać, chcę móc go widywać.. Jeśli to nie do przejścia, to nie musi wiedzieć, że jestem jego matką, ale nie chcę go zostawić..-powiedziała i uśmiechnęła się lekko, pogładziła policzek Briana.
-Jesteś miłością mojego życia, to się nigdy nie zmieni..-powiedziała, przysunęła się do niego i delikatnie pocałowała jego usta.
-Przepraszam za wszystko..-dodała, opierając czoło o jego czoło.

[Brian Winchester]

-tu nie chodzi o nienawiść i nie nienawidzę Cię , po prostu Ci nie ufam , zdradziłaś mnie i naszego syna , sama jesteś sobie winna -powiedziałem wkurzony na nią coraz bardziej.
-nie rób tego nigdy więcej -odsunąłem się od niej.
-nie będziemy razem i zapomnij o tym , chcę rozwodu , mam dośc takiego życia , chcę się ustatkować i dać Fabionowi prawdziwą rodzinę, którą Ty mu odebrałaś i zdecydowanie nigdy nie dowie się , że jesteś jego matką -powiedziałem stanowczym tonem.

[Gia Rubens]

-Wiem, że to zrobiłam..-powiedziała do Briana i westchnęła..
-Po prostu nie chcę, żebyśmy stali się dla siebie obcy..-dodała Abby i spojrzała na niego, nie spodobało się jej to, że się od niej odsunął..
-Wiem, że mnie nie kochasz i nie jestem w stanie Ciebie do mnie przekonać.. Po prostu chcę by nasz syn mnie znał.. Jakkolwiek, mogę być ciotką, daleką krewną, niańką, jeśli będzie taka potrzeba..
-Zraniłam Cię raz i nie mam zamiaru robić tego nigdy więcej..-powiedziała do niego równie stanowczym głosem.

[Brian Winchester]

-to , że tak mówisz nie znaczy , że za miesiąc czy dwa znowu nie uciekniesz , nie będę ryzykował , może kiedyś coś się zmieni między nami , ale nie mogę Ci tego obiecać Abby -powiedziałem szczerze i spojrzałem na nią . Poprawiłem się na kanapie.
-masz z nim kontakt , dopóki nie będziesz trzymała się tego co ustaliliśmy -powiedziałem

[Gia Rubens]

-Nie ucieknę..-powiedziała Abby przekonana, że tak właśnie będzie..-Po prostu wiem, gdzie jest moje życie i moja miłość..-powiedziała jeszcze..-Udowodnię Ci, że możesz mi ufać i że może być dobrze między nami..-dodała i uśmiechnęła się, spojrzała na męża i aż westchnęła głośno.
-Sprawiacie, że chce mi się żyć..-dodała..
-Okej, mogę go czasem zabrać na spacer, czy na plac zabaw? Spędzić trochę czasu sama?-spojrzała na Briana pytająco.

[Brian Winchester]

Na razie i tak jej nie wierzyłem , a skoro sama nie wiedziała dlaczego uciekła to tym bardziej. Kto wie kiedy znowu coś jej strzeli do głowy.
-tak , możesz go zabrać czasami na spacer, albo do siebie , ale musisz mi dać wcześniej znać , żebym uprzedził Fionę , że po niego przyjedziesz

[Gia Rubens]

-Super!-powiedziała Abby podekscytowana i aż przyklasnęła w dłonie, spojrzała na Briana i uśmiechnęła się..
-Jestem bardzo wdzięczna..-powiedziała i spojrzała w jego oczka..
-Nie zawiodę Cię, serio..-dodała i puściła mu oczko, była szczęśliwa, mogła spędzać czas z synkiem..
-Może jutro go wezmę na kilka godzin, co?

[Brian Winchester]

-jeśli chcesz to możesz go zabrać jutro -powiedziałem i spojrzałem na nią
-o której po niego przyjdziesz?-spytałem i napiłem się pewnie jakiegoś soku.
-tylko pamiętaj żadnych rozmowie o mamie z Fabianem -uśmiechnąłem się do niej.

[Gia Rubens]

-Jak idziesz do pracy, to mogę po niego przyjechać rano, a jak wolisz bym była później, to też nie ma sprawy..-powiedziała Abby i uśmiechnęła się do męża, była w rewelacyjnym nastroju, nic jej tego nie mogło zepsuć.
-Jasne, nie będę z nim o tym rozmawiała..-powiedziała grzecznie i puściła mu oczko. Nie miała zamiaru zmarnować tej szansy, chciała by Brian jej zaufał, więc robiła wszystko, by tak się stało.

[Brian Winchester]

-mogę go podwieźć jutro przed pracą , chyba że wolisz sama po niego przyjść to nie ma sprawy -powiedziałem i spojrzałem na żonę
-mam nadzieje , że tak będzie i nie będę musiał posuwać się do kroków do których nie chce się posunąć -powiedziałem do żony.
-pamiętaj to jest dziecko Abby , masz ochotę na kawę , a może coś do jedzenia?

edit 12.03
Po tym jak porozmawialiśmy Abby poszła do siebie , a ja wróciłem do pracy.

[Brian Winchester]

Następnego dnia ogarnąłem się powiedziałem Fionie , że Abby przyjdzie po syna. Pożegnałem się i wyszedłem z domu. Tym razem poszedłem spacerkiem do pracy.