[Sophia Vergara]

Po miesięcznym zgrupowaniu wróciłem do domu, przyjechałem taksówką z dużą torbą sportową na ramieniu i wszedłem do środka..
-Haley! Wróciłem!-krzyknąłem, bo nie wiedziałem, czy ktoś w ogóle jest w domu.

[Nicolette McCartney]

Do domu wróciła zaledwie przed kilkoma chwilami. Zakupy, które zrobiła dzisiaj musiała wypakować. A gdy wkładała ostatnie warzywa do lodówki dotarł do niej głos, który wołał jej imię. Skierowała się w kierunku drzwi.
- Nathan? - zapytała.
Nie wiedziała za bardzo kogo się spodziewać

[Sophia Vergara]

-A spodziewałaś się kogoś innego?-zapytałem i spojrzałem na nią z rozbawieniem, gdy weszła do przedpokoju, podszedłem do mojej żonki i spojrzałem w jej oczka głęboko.
-Hej skarbie..-powiedziałem i pocałowałem czule jej usteczka.

[Nicolette McCartney]

Roześmiała się słysząc jego słowa.
- W sumie spodziewałam się telefonu, jakiś wieści. Przynajmniej mogłabym przygotować coś dobrego na twój powrót - odpowiedziała odwzajemniając jego pocałunek gdy podszedł do niej.

[Sophia Vergara]

Spojrzałem na nią z uśmiechem..
-Przecież jesteś. Więc wszystko przygotowane na mój powrót..-powiedziałem i pocałowałem ją jeszcze raz zachłanniej.
-Gdzie młody?-zapytałem, rękoma błądziłem po jej talii i po jej pleckach, tuląc ją do siebie.

[Nicolette McCartney]

- A młody odrabia lekcje. Chociaż obecnie mogę być wręcz pewna w 100 %, że zostaną one niedługo porzucone - powiedziała spodziewając się takiego zachowania ze strony młodego.
I nie trzeba było wiele czekać, bo już po chwili ukazał się sprawca całego zamieszania, który biegł w ich stronę.
- Przygotuj się na wiele opowieści - powiedziała szeptem do Nathana

[Sophia Vergara]

-Potem w takim razie porządnie przywitam się z żonką..-powiedziałem do niej cicho .
Uśmiechnąłem się do synka, który przybiegł do przedpokoju, wziąłem go na ręce i pocałowałem w czółko, a on od razu zaczął opowiadać wszystko..
-Hmm, może pójdziemy do kuchni i usiądziemy, a mama będzie robić obiad..-powiedziałem no i pewnie wszyscy poszliśmy do kuchni..