[tree hill]

***

[Marcos Quesada]

Przyjechali taksówką do domu Katiny.
-gotowa?-spytał kiedy wysiedli z taksówki i podeszli do drzwi.

[Marina Cervantes]

-Troche nie...- zaśmiała się..
-Wiesz ze powiedziałam moim rodzicom że się roztsalismy i dlaczego...- westchnęła..
No ale cóż. Ruszyli do drzwi. Otworzył im tata.
-Hej tatku...- rzuciła się mu na szyję, tulac mocno.
-Hej maleńka.. - powiedział tata.. - Wchodźcie.. mama czeka w salonie...- dodał miło, podał dłoń Marcosowi .

[Marcos Quesada]

-dzień dobry -powiedział i uścisnął dłoń taty, dla mamy pewnie miał kwiaty , a dla taty jakiś dobry trunek. Poszli do salonu
-dzień dobry pani-powiedział i wręczył jej kwiaty , a po chwili ojcu dał butelkę z alkoholem

[Marina Cervantes]

Matka Katiny sceptycznie spojrzała na Marcosa, ale zaraz już witała się z córką, więc usmiech zagościł na jej twarzy..
-Czego się napijecie? - zapytała I spojrzała na nich, oczywiście zaraz poszła im zrobić te napoje co chcieli.. a jak z nimi wróciła to Katina siedla wyprostowana na kanapie..
-Mam dla was nowiny...- powiedziała. -Marcos poprosił mnie o rękę.. - wskazała na palec z pierścionkiem....

[Marcos Quesada]

-to wy jesteście razem czy nie bo się już pogubiłam-powiedziała mama i spojrzał na nich uważnie. Ojciec też w sumie nie wiedział co ma o tym myśleć
-tak jesteśmy razem i chcemy się pobrać -powiedział i spojrzał z uśmiechem na Katinę
-niczego bardziej nie pragnę jak tego, żeby Katina została moją żoną -powiedział pewnym stanowczym głosem patrząc na jej rodziców

[Marina Cervantes]

-Tak, mamo.. jesteśmy razem.. wszystko sobie wyjaśniliśmy... i będzie dobrze.. ufam mu.. wiem że mnie nie skrzywdzi już nigdy...- powiedziała do rodziców i splotła swoją dłoń z dłonią Marcosa..
-Jestem szczęśliwa.. a to chyba najważniejsze, co?

[Marcos Quesada]

-tak to najważniejsze -powiedziała do córki
-a Ty musisz dbać o nią i nie możesz jej krzywdzić -powiedział stanowczo ojciec
-tak , wiem ....zapłaciłem już za ten błąd, nigdy się już to nie powtórzy , poza tym nie umiem żyć bez Waszej córki uszczęśliwia mnie jak nikt inny -powiedział

[Marina Cervantes]

Uśmiechnęła się na słowa rodziców i Marcosa..
-Noooo całe szczęście mój ukochany już będzie grzeczny... - powiedziała wesoło, złapała jego dłoń.
A potem już sobie siedzieli miło, wypili kawki, zjedli jakiś mały obiad i deser..
A potem już mlodzi się zmyli od rodziców.