[Tyrone Dallas]

Roonie nie było w mieście z miesiąc, gdyż wyprawił sobie urlop. Teraz zaś wrócił. Podjechał taksówką pod hotel, w którym zwykle przesiadywał. Miał swój dom, jednak był teraz podczas gruntownego remontu, więc nie spędzał tam czasu, a że zarobki miał dobre, to postanowił ten czas spędzić w hotelu z obsługą.. W recepcji przywitał się z recepcjonistą i odebrał klucze do swego pokoju. Pojechał windą na odpowiednie piętro i wszedł na korytarz, gdzie ujrzał swą przyjaciółkę, która to tu pracowała...A przy niej mężczyznę, który jak to się okazało, napastował ją... Widać było, że dociskał siędo niej, a jej się to nie podobało... Chciał ją sobie przygruchać do pokoju i przelecieć, jednak najwyraźniej nic sobie nie robił z jej odmów. W pewnym momencie złapał ją nawet za ramiona i pociągnął ją agresywnie. Wtedy więc pojawił się obok nich i złapał rękę mężczyzny, po czym to pięknie przerzucił go przez ramię, uderzając jego plecami o ziemię. Napastnik stracił dech, za chwilkę jeszcze został poczęstowany kopnięciem w zęby, aż go zamroczyło..
-Nie znaczy nie, rozumiesz?- Rzucił do leżącego. Ten zaś przewalił się na brzuch i próbował wstać na czworaka, to dostał kopniaka w żebra i raz jeszcze opadł w bezdechu..
-Jeszcze raz zobaczę, że się obok niej kręcisz.. Jeszcze raz.- Rzucił jeszcze, po czym to spojrzał na młodą i podszedł do niej..
-Wszystko wporządku?- Zapytał ją w końcu, jakby szukając powodu do kolejnego ataku na napastnika.

[Josephine Morgan]

Przez chwilę próbowałam wyrwać się mężczyźnie , ale nie miałam w sobie aż tyle siły , był znacznie większy ode mnie. Po chwili leżał na podłodze , nie wiedziałam dokładnie jak sie to wszystko wydarzyło. Spojrzałam na swój rozdarty strój do pracy, a po chwili spojrzałam na chłopaka , który mi pomógł. Kiedy zorientowałam się kim jest rzuciłam mu się na szyję z wdzięczności.
-dziękuje -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy powoli się od niego odsuwając.

[Tyrone Dallas]

Też ją objął, więc za daleko się nie odsunęła.. Wyściskał ją i dał jej całusa w czoło, tak przyjacielsko. Jego bagaż stał przy windzie, a ten, co dostał wycisk, czołgał sie w stronę swojego pokoju..
-Nie masz za co, młoda. Dlaciebie wszystko.- Rzekł rozbawiony, po czym to w końcu ją puścił i poklepał po ramieniu..

[Josephine Morgan]

-co tu robisz ?-spytałam i pogładziłam dłonią jego policzek
-czasami zdarzają się takie typy -powiedziałam , po chwili ochrona zajęła się kolesiem,
podeszli do nas ale powiedziałam , że wszystko w porządku
-na długo przyjechałeś ?-spytałam Ronnie`go

[Tyrone Dallas]

-Wracam, a co?- Odpowiedział rozbawiony.. Gdy mówiła, że się zdarzają, skinął głową..
-No, to następnym razem wołaj po mnie, gdy tu jestem, to ci pomogę.- Rzekł uśmiechnięty... Na pytanie odpowiedział wzruszeniem ramionami..
-Z tydzień pewnie będę, może dłużej.- Odpowiedział zaraz, po czym to spojrzał na swój bagaż..
-Pokażesz mi mój pokój?- Zapytał rozbawiony. Ot, wymówka, by mogła oderwać się na chwilę od obowiązków w pracy.

[Josephine Morgan]

Uśmiechnęłam się do chłopaka
-jasne -wzięłam od niego klucz pociągnęłam za sobą jego walizkę
-a jak idzie remont ?-spytałam i kiedy znaleźliśmy się przy drzwiach jego pokoju otworzyłam go kartą i weszliśmy do środka

[Tyrone Dallas]

Wszedł więc zaraz za nią, po czym to przeciągnął się..
-Dobrze... Dach naprawiony, ściany zewnętrzne odnowione, teraz środek.- Odpowiedział, po czym to usiadł sobie na kanapie i spojrzał na nią.
-Podasz mi walizkę? Mam dla ciebie małą pamiątkę.- Rzekł i uśmiechnął się łagodnie.