[Justine Devoux]

-Skoro musisz nad tym myśleć, to znaczy, że nie ma takiej rzeczy..-powiedziałam pewna siebie..
-Jak tak bardzo chcesz mnie zgubić, to trzeba było od razu powiedzieć..-dodałam, patrząc na niego..-Poszłabym sobie do domu.. A nie zajmowała Twój cenny czas..-mówiłam dalej, patrząc na niego.. W duchu się śmiałam i zastanawiałam się jak zareaguje na te moje głupoty, które gadam.

[Brooke Davis]

-gdybym chciał się Ciebie pozbyć to bym nie przychodził tutaj-powiedziałem i wytknąłem jej język...-to co teraz Moja Droga Przewodniczko dzisiejszego wieczoru ?-spytałem z uśmiechem na ustach.

[Justine Devoux]

-No nie wiem.. A gdzie nas nogi poniosą..-zasmiałam się i zignorowałam uwage o tej obecności naszej tutaj..
-Idziemy balować? czy gdzieś w plener? Może gdzieś za miasto?

[Brooke Davis]

-Ty dzisiaj decydujesz w końcu jesteś moim przewodnikiem -wyszczerzyłem się do niej. Powoli zaczęliśmy iść w stronę wyjścia z wesołego miasteczka.

[Justine Devoux]

-Skoro tak twierdzisz, to w droge..-powiedziałam i pociągnęłam go za sobą..
-Wydaje mi się, że po Twojej pracy masz dośc klubów, więc Cię porywam w plener.. Tylko musimy kupic gdzieś po drodze jakiś alkohol..-spojrzałam na niego..-Pasuje Ci to? -zapytałam..

[Brooke Davis]

-mi to jest obojętne-powiedziałem i wyszliśmy z wesołego miasteczka.

[Andreas]

- wiesz to będzie ciekawe przeżycie - dodałem do Amber stojąc przed wejściem

[Emily Johnson]

-Ciekawe?-zapytałam,, zainteresowana tym stwierdzeniem..-Dlaczego ciekawe?-dodałam po chwili, nie wiedząc zupełnie, co ma na myśli, po czym pociągnęłam go do środka labiryntu z lustrami.

[Emily Johnson]

-Ciekawe?-zapytałam,, zainteresowana tym stwierdzeniem..-Dlaczego ciekawe?-dodałam po chwili, nie wiedząc zupełnie, co ma na myśli, po czym pociągnęłam go do środka labiryntu z lustrami.

[Andreas]

oczywiście jak weszliśmy to rzeczywiście mi się humor poprawił widząc nasze odbicia w lustrach... zacząłem po cichu się śmiać...

[Emily Johnson]

W miarę jak wchodziliśmy nasz odbicia się coraz bardziej wykrzywiały i były bardzo śmieszne, dlatego smialiśmy się razem z tego jak wyglądamy w tych krzywych zwierciadłach.. -Umm.. Prawdziwy przystojniak..-powiedziałam, gdy zobaczyłam jego odbicie w lustrze w którym miał gigantyczną głowę i bardzo chudziutkie ciałko.

[Andreas]

- hmm tak i kto to mówi - przesunąłem ja obok gdzie miała bardzo szerokie i wąskie biodra a resztę szczuplutką, - jak bączek - uśmiechałem się

[Emily Johnson]

-Oj tam, oj tam..-powiedziałam i zaśmiałam się z tego jak wyglądam..
Przeszlismy do kolejnych luster, i w każdym następnym momencie wybuchaliśmy głośnym śmiechem.

[Andreas]

- no dobra mnie już brzuch boli od śmiania - dodałem pomiędzy uśmiechami - przyznaje to był super pomysł - spojrzałem na Amber...

[Emily Johnson]

-Ja mam same super pomysły..-powiedziałam do niego, patrząc mu w oczy. To spojrzenie przerwał mi dźwięk smsa. Wyciągnęłam telefon i odczytałam go..-Peyton napisała, że muszę jutro przyjść na przymiarkę sukni..-powiedziałam do Lewisa.. -Mam nadzieję, że dalej masz w planach pójście ze mną na ten ślub?- zapytałam z uśmiechem, biorąc go za rękę, nie zwracałam uwagi na nasze odbicie, które pogrubiało nasze ręce i sprawiało to wrażenie, że niesiemy beczkę 4 razy większą niż nasze chudziutkie ciałka.