[Beth Carolls]

- Nigdy nie probowalam niczego innego, wiec nie wiem jak to jest - powiedziala - Mysle ze bylabym na poczatku troche zagubiona, bo mialabym mniej pracy - wyjasnila - A mimo wszystko lubie taki natlok pracy - usmiechnela sie

[Brian Winchester]

-ja lubię swoją prace , Ty swoją więc wszystko jest na swoim miejscu Kochanie -powiedziałem i uśmiechnąłem się. Objąłem Beth ramieniem.
-poza tym to dobrze , że mamy różne zawody inaczej każde z nas przynosiło by sprawy do domu , a to nie jest zdrowe dla związków -powiedziałem

[Beth Carolls]

Wtulila sie w jego bok
-Dokladnie - powiedziala - I nie chcialabym sie spotkac z toba na sali sadowej - wyjasnila - Byloby to dosc niezreczne i zapewne nie mile dla nas i naszego zwiazku - usmiechnela sie

[Brian Winchester]

-myślę , że wtedy któreś z nas musiało by zrezygnować ze sprawy , bo na pewno nie pozwolili by nam spotkać się w sądzie tak samo , ja jako świadek wtedy byś musiała oddać sprawę -powiedziałem i dałem jej buziaka w główkę.
-na szczęście każde z nas zajmuje się swoimi sprawami -uśmiechnąłem się.

[Beth Carolls]

- Gdybysmy byli malzenstwem to by nam napewno nie pozwolili sie spotkac w sadzie. Ale jako para mysle ze nie byloby takiego wielkiego problemu. -powiedziala - Jednak i tak mysle ze oddalabym komus innemu ta sprawe jakbym sie dowiedziala ze mam sie spotkac z toba na sali sadowej - wyjasnila
- nie chce i nie chcialabym aby praca weszla pomiedzy nasz zwiazek - wyjawila

[Brian Winchester]

-wydaje mi się , że i tak by to kolidowało z naszym życiem prywatnym więc tak czy inaczej wyszło by to w sądzie i byśmy mogli zostać ukarani , że tego nie zgłosiliśmy , że się spotykamy -powiedziałem i spojrzałem na Beth, ale na szczęscie nie mamy takich problemów więc po co to roztrząsać.
-nie wiedzie , bo nie pracujemy razem to jest chyba jasne

[Beth Carolls]

- Oczywiscie ze tak - powiedziala - I to mnie bardzo cieszy - usmiechnela sie do niego - Bo nie musimy sie o to martwic -dodala z usmiechem.

[Brian Winchester]

-teraz najważniejsze, żeby wychować tego małego Diabełka -powiedziałem i zaśmiałem się pokazując na Fabiana , który się świetnie bawił z dzieciakami. Był już brudny od piasku , ale to nie było teraz ważne.
-mamy szczęście , że Cię mamy Beth -powiedziałem i pocałowałem czule jej usta.

[Beth Carolls]

- Fabian jest cudowny - powiedziala - Uwazam, ze wykonujesz bardzo dobra robote wychowujac go - usmiechnela sie do niego -Bardzo dobra - podkreslila
- W takim razie obydwoje mamy szczescie, bo ja mam was - usmiechnela sie - I dzieki wam jestem najszczesliwsza osoba na swiecie - wyjasnila

[Brian Winchester]

-też mi pomagasz w wychowaniu jego więc też masz swoje zasługi to jakim jest dzieckiem Beth -powiedziałem i uśmiechnąłem się.
-zawsze byłaś przy nas , od samego początku -powiedziałem i tuliłem ją do siebie.
-dzisiaj się wybawi z dziećmi więc jak wrócimy do domu , to pewnie padnie od razu i pójdzie spać-zaśmiałem się.

[Beth Carolls]

- Ciesze sie ze moge Ci pomoc - powiedziala. Traktowala Fabiana jak swojego syna. Cieszyla sie ze moze spedzac z nim kazda wolna chwile, bo kochala go jak swojego.
- Nie moglabym postapic inaczej - mowila tulac sie do niego - Jestescie jak moja rodzina - wyjasnila. Kochala Briana. Mogla smialo to powiedziec. Czekala jednak na ta odpowiednia chwile.
- Bedzie bardzo zmeczony - usmiechnela sie widzac go biegajacego dookola

[Brian Winchester]

-ale było mu to potrzebne , siedzenie w domu nie jest dla niego dobre musi wychodzić do rówieśników -powiedziałem i patrzyłem na mojego cudownego synka. Był dla mnie całym światem to dzięki niemu to wszystko przetrwałe i się nie poddałem.
-chcesz mieć własne dzieci Beth?

[Beth Carolls]

-Dokladnie - powiedziala z usmiechem, bo nie mogla sie bardziej zgodzic z Brianem.
- Mysle ze tak - odpowiedziala - Chce przezyc ten okres ciazy i wychowywania od niemowlaka - mowila
- Ty? Chcesz miec wiecej dzieci? - zapytala

[Brian Winchester]

-tak , jasne , że chcę więcej dzieci -powiedziałem i uśmiechnąłem się do Beth.
-po prostu na razie skupiałam się na Fabianie i pracy , ale za jakiś czas bardzo chętnie chce mieć jeszcze jakąs dwójke -puściłem jej oczko.
-może trójkę -zaśmiałem się i pocałowałem jej szyjkę.

[Beth Carolls]

- Blizniaki? - spojrzala na niego choc wiedziala ze przy blizniakach byloby bardzo duzo pracy. - Trojka zawsze byla moim marzeniem - usmiechnela sie - Dwoch chlopcow i dziewczynka - powiedziala do niego