[Savanah Spencer]

-No tak...niby tak.Ale czy może być jeszcze gorzej niż jest w tej chwili? - spytałam i mimowolnie pogładziłam ręką jego policzek słabo się uśmiechając...Po chwili cofnęłam rękę

[Emily Johnson]

Złapałem jej dłoń i pocałowałem ją...-Nie wiem czy może byc jeszcze gorzej.. Chyba nie...-spojrzałem na nia..-Wiem, że jestem egoistą.. Chciałbym miec was obie, ale to nie jest możliwe..

[Savanah Spencer]

-No niestety...Life is brutal..Dlatego proszę cię.Przemyśl to dobrze czy chcesz ze mną być?Bo jeśli za chwile znów chcesz zmieniać decyzje bo sobie uświadomisz, że nigdy nie będziesz mógł mnie pokochać...to ja tego nie chce - powiedziałam cicho patrząc na niego.

[Emily Johnson]

Spojrzałem na nią.. Przybliżyłem twarz do jej i cmoknąłem ją w policzek.. -Daj mi trochę czasu, a ja postaram się ogarnąć z tym wszystkim...

[Savanah Spencer]

-Jasne...Ale wiedź, że ja wieczność czekać nie będę. - powiedzialam po czym wstałam z ławki.-A teraz wybacz ale zmarzłam więc chyba pójdę już do domu.-Zadzwoń... -rzuciłam po czym pocałowałam go delikatnie w usta <no co jak nie będą razem to przynajmniej tyle mogłam mieć>i ruszyłam w stronę domu..

[Emily Johnson]

Odwzajemniłem jej pocałunek..-Zadzwonię..-spojrzałem na nia... Skierowałem sie do auta i pojechałem do domu.

[Matt Dawson]

Usiadł na ławce i zaczął oglądać zachód słońca, lubił to robić, codziennie to robił, a przynajmniej starał się to robić, myśląc że pewnego dnia już go nie ujrzy.

[Matt Dawson]

Gdy już słońce zaszło wstał i poszedł do domu.

[Matt Dawson]

-Tak też się z tego cieszę, ale będzie mi smutno jak wyjedziesz.-powiedział i usiadł obok Niej

[Nicolette McCartney]

- Przecież będziesz mógł mnie odwiedzać. A pozatym ja zapewne pójde w ślady mamy a więc wyjazdy są tu konieczne - powiedziała

[Matt Dawson]

-Przyjazd raz na rok, albo dwa razy.To jest nic nie warte, nic.

[Nicolette McCartney]

- Zacznijmy od tego, że wtedy będziesz już miał swoją panią Vallon a najpewniej Belle Vallon więc czasu automatycznie będzie zdecydowanie mniej - stwierdziła

[Matt Dawson]

-Może i tak, może i nie zobaczymy jak losy się potoczą, nigdy nic nie jest przesądzone, każdy jest kowalem własnego losu.-powiedział lekko się śmiejąc

[Nicolette McCartney]

- Taa jasne. Jakbym powiedziała, że chce z kochaniem się poczekać do ślubu to by mnie wyśmiali dlatego chce wyjechać. - powiedziała

[Matt Dawson]

-W to akurat nie wnikam, każdy jest inaczej wychowany, każdy ma inne podejście do tego.Ale wiesz, że Ja nigdy bym Cie nie wyśmiał.