[Brooke Davis]

-jasne , nie ma sprawy pozdrów Brooke -powiedziałam i wróciłam do pisania artykułu. Po 4 h wszystko było gotowe wydrukowałam to co napisałam i zaniosłam do Silver , żeby sprawdziła czy może być. Włączyłam laptopa i wyszłam z pokoju. Wsiadłam do windy i zjechałam na dół.

[Brooke Davis]

Weszłam do pokoju przywitałam się z innymi. Nalałam sobie kawy do kubka i usiadłam przy swoim biurku. Napisałam dwa spore artykuły , od razu wysłałam je szefowej. Kiedy wszystko zrobiłam poszłam do szefowej i załatwiłam sobie tydzień wolnego w razie czego miałam podesłac artykuł meilem. Pożegnałam się i wyszłam z pokoju i poszłam do wyjścia.

[Brooke Davis]

Siedziałam w przy swoim biurku i pisałam artykuł. Wstałam od stolika i podeszłam z pustym kubkiem do ekspresu. Nalałam sobie kawę , zamówiłam jakieś jedzenie do redakcji bo szybo stąd nie wyjdę dzisiaj. W między czasie napisałam smsa do Olivera, bo tak jakoś o nim pomyślałam.

[Joel Goran]

Przyjechał i zaprkował ale gdy wszedł to akurat była jakaś awaria windy to przyszedł to schodami. Podszedł do biurka Lois
- Czy Pani redaktor ma jeszcze sporo do roboty??

[Brooke Davis]

Uśmuechnęłam się pod nosem słysząc głos męża.
-no jeszcze troszeczkę jej mam -powiedziałam i się obróciłam w fotelu.
-a Ty co tutaj robisz?-spytałam i uśmiechnęłam się do męża

[Joel Goran]

- A no pomyślałem sobie, że pewnej pracoholiczce przyda sie towarzystwo i podwozka do domu - powiedział i podszedł bliżej niej i spojrzał w oczy
- No musisz przyznać, że czasami zbyt długo pracujesz a mężuś czuje sie zaniedbany - puścił jej oczko
- Co nie zmienia tego, że dziś mi siostra wierciła dziure w brzuchu o nowego potomka, wiec presja rośnie

[Brooke Davis]

-czasami muszę pracować Kochanie -powiedziałam do męża zapisałam plik i zamknęłam komputer
-a czyli przyjechałeś zdesperowany bo nie masz kolejnego dziecka w drodze -powiedziałam śmiejąc się
-wiesz to może jeszcze potrwać więc musicie być cierpliwi z Belką -wytknęłam mu język
-w sumie mogę się zbierać jutro dokończę artykuł -powiedziałam do męża

[Joel Goran]

- No wiesz ja wiem, czasami musisz to roić. O tym też rozmawiałem z Bellą że w sumie nie miałbym nic przeciwko temu by być jedynym żywicielem rodziny ale wiem, że byś chyba eksplodowała nie mając nic do roboty i od siedznia w domu, więc niczego Ci nie bronie - popatrzył na nią i w żartach dodał
- Byle z umiarem cwaniaku - no bo nie może mu pracować po nocach bo on uschnie z tęsknoty
- Wiesz to nawet nie to, może bardziej tęsknota z Tobą bo dzieciaczek przyjdzie na świat tak mniej wiecej za - udał, że oblicza coś na zegarku
- No tak za 10 miesięce 12 dni, 4 godzini i 22 minuty - zaśmiał sie potem ale jak powyłaczała komputer to ją objał
- Może dokonczysz go w domu przed snem a ja sobie popatrze jak pilnie pracujesz, co?? - oj tak już to widze ze będzie patrzył

[Brooke Davis]

-jesteś szalony razem z Twoją siostrą , a ona niech na razie uczy się na swoim , żebyśmy mieli później podrzucać naszego dzieciaczka -powiedziałam i pocałowałam jego usteczka
-no czasami tak mam , że jakoś ciężko mi stąd wyjść -zaśmiałam się
-ale teraz jestem Twoja Kochanie -uśmiechnęłam się do męża
-tak jasne , już widzę jak pozwalasz mi pracować w domu -zaśmiałam się o poczochrałam jego włosy

[Joel Goran]

- No tak ona sie uczy ale póki co jest zachwycona tym, że Thomas ganialnie szybko zasypia na moich rękach, ba nawet gdy sie bawił obok mnie na kanapie to po chwili jego głowa już kimała mi na udzie - zasmiał sie a potem spojrzał na ukochaną
- No wiesz myślę, że to w jakim tempie będziesz chciała wracać do domu szybko zmodyfikujemy ale dziś możemy podtrzymać tradycje późnego powrotu z biura - lekko popchnał ją i podszedł do niej sadzając ją na biurku
- późne konczenie pracy korzystnie wpływa na to, że nokogo prócz nas tutaj nie ma a dawno nie zabawiałem sie z Panią z biura

[Brooke Davis]

-zawsze miałeś dobrą rękę do usypiania dzieci -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy
-chce Cię wynająć jako usypiacza ?-spytałam i zaśmiałam się. Po chwili znalazłam się na biurku
-oj Ventimiglia robisz się niebezpieczny -powiedziałam i przyciągnęłam go do siebie za pasek od spodni.
-myślisz , że tu nikogo nie ma ?-spytałam z cwanym uśmieszkiem , no co sama nie wiedziałam czy już wszyscy poszli do domu.

[Joel Goran]

- A no tego to nie wiem, chyba musimy zając sie naszymi dziemi by wynajęcie mnie nie było taką prostą sprawą - zasmiał sie a potem puścił do niej oczko i podszedł bliżej jak go tak przyciągnęła
- Lubie być niebezpieczny, to slowo z Twoich ust to mega komplement - stwierdził a potem sie ylko usmiechnał i osobiście włozył jej okulary na nos
- Teraz... mam gdzieś czy ktoś tu jest. Niech sobie patrzy kto chce ale mam zamiar porządnie sprawdzić jak wytrzymałe sprawili Wam biurka

[Brooke Davis]

-ale ja nie wiem czy chcę , żeby ktoś nas oglądał -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy
-jesteś tylko mój i chcę , żeby ta zostało Kochanie -pocałowałam jego usteczka.
-a co do biurek to nie liczyłam bym na to że są wytrzymałe -powiedziałam z figlarnym uśmieszkiem
-można mieć nie miłe lądowanie -przygryzłam jego wargę

[Joel Goran]

- Czyzb ta Pani biurowa zacznała sobie wysnuwać jakieś rządania?? Oj no nie wiem nie wiem. Liczyłem, że ją przelecę a potem wrócę do domu do zony z którą bedę prawiał dziki sex przez pół nocy - spojrzał jej w oczy
- estem pewien, że jest tu byt cicho by ktoś tutaj nadal był a biurko... - oparł sie dłońmi na biurku po jej bokach i patrzył na jej twarz cały czas
- faktycznie może nie wytrzymac, więc chyba to Ty mnie dziś tu dosiądzisz będzie bezpieczniej i zdecydowanie lądowanie będziesz miała miękkie i dostć dogłąbne

[Brooke Davis]

-nie boisz się , że żona dowie się o Twoich wybrykach w redakcji ?-spytałam i spojrzałam w jego oczy
-może to zaboleć także i Ciebie Milo -powiedziałam i przygryzłam jego brodę.
-musisz zastanowić się kogo pragniesz bardziej , mnie czy swoją żonę -spojrzałam w jego oczy z cwanym uśmieszkiem
-Twoja decyzja cukiereczku -pomachałam brwiami