[Joel Goran]

- Troszeczkę, ale mamy przecież razem calutki dzień i nockę, więc zdążę jeszcze zregenerować siły... - puściłem jej oczko i ją przytuliłem - myślę, że gdy troszkę odpoczniemy możemy wziąć wspólną kąpiel a potem zamówić sobie coś do jedzenia z hotelowej restauracji... Co Ty na taki plan??

[Octavia Blackburn]

-podoba mi się taki plan , zwłaszcza , że spędzę ten dzień z moim mężem -powiedziałam i wtuliłam się w niego. Przymknęłam oczy opuszkami palców jeździłam po jego jeszcze rozpalonej skórze....-chcę częściej spędzać z Tobą czas-powiedziałam i uniosłam twarz by spojrzeć na Clarka.

[Joel Goran]

- Kochanie mieszkamy razem i jesteśmy razem... Mniej pracy a będzie tak codziennie - powiedziałem i spojrzałem jej w oczka - kocham Cię Chloe Kent i zdecydowanie tak już będzie, bo i mi Ciebie bardzo brakowało a nie mam ochoty znowu tak tęsknić za najdroższą mi kobietą

[Octavia Blackburn]

-teraz będę się tylko Tobą cieszyła , a o pracy na chwilę zapomnę -powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego. Połozyłam się na boku i patrzyłam na Clarka...-nawet samo leżenie w łóżku jest zdecydowanie lepsze niż bycie z dala od Ciebie -powiedziałam

[Joel Goran]

Obróciłem sie tez na bok ale przodem do niej i połozyłem jedną rączkę na jej pasie i gładziłem leciutko paluszkami - to zdecydowanie słuszna uwaga... a nawet obydwie... Praca pracą, ale jednak ten relaks i chwile we dwoje są czymś na co zawsze będę czekał z utęsknieniem... i nigdy nie będę miał dosyć

[Octavia Blackburn]

-chcę drugiego dziecka Clark -powiedziałam patrząc w jego oczy...- w tygodniu pójdę na badania sprawdzić czy ze mną wszystko w porządku -powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego.

[Joel Goran]

Pogładziłem jej policzek i pochyliłem się dając jej czułego buziaka - wszystko będzie w porządku zobaczysz - szepnąłem patrząc jej w oczka - będziemy mieli niebawem malucha, obiecuję Ci to Skarbie... zrobię Ci drugie cudowne dzieciątko, nie wymigasz się od tego

[Octavia Blackburn]

-jesteś pewny , że uda Ci sie to zrobić?-spytałam z cwanym uśmieszkiem....-może co nieco zapomniałeś z tych spraw-powiedziałam i pocałowałam z pożądaniem jego usta...-można kupić Ci jakąś książkę do instrukcji-powiedziałam

[Joel Goran]

- Cwaniara z Ciebie... Jeśli ja zapomniałem to i Tobie się zapomniało, więc lektura przyda się nam obojgu - puściłem jej oczko - Jestem jednak przekonany, że nie jest ze mną aż tak źle... Za Ciebie odpowiadać jednak nie mogę

[Octavia Blackburn]

-Kochanie ja zdecydowanie o niczym nie zapomniałam -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy...-to Ciebie trzeba podszkolić-powiedziałam i zaczęłam się śmiać bo oczywiście żartowałam sobie....-ale tak poważnie to muszę iść na te badania , za długo czasu już się staramy i nie ma żadnych efektów-powiedziałam i pocałowałam jego usta bardzo namiętnie.

[Joel Goran]

Odwzajemniłem jej pocałunek obejmując czule ramionami - pójdziemy razem i razem dowiemy się co i jak - powiedziałem poważnie pomijając już żarty o tym kto ile pamieta - Jestem w tym wszystkim z Tobą, wiesz przecież

[Octavia Blackburn]

-tak wiem Clark, ale wolałabym iść sama do lekarza -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy
-uszanujesz moją decyzje i pozwolisz mi iść tam samej?-spytałam nie spuszczając z niego wzroku.
-to nie tak , że chcę coś przed Tobą ukryc , albo co innego , po prostu chcę być wtedy sama-powiedziałam

[Octavia Blackburn]

Rano wstałam Clarka już nie było. Wyszykowałam się i wyszłam z pokoju.

[Octavia Blackburn]

Weszłam do pokoju Clarka jeszcze nie było. Poszłam do łazienki wzięłam szybki prysznic ubrałam się i wróciłam do pokoju. Usiadłam na łóżku i zamówiłam do pokoju obiad, gdy odłozyłam telefon, włączyłam tv i oglądałam wiadomości.

[Joel Goran]

Nie wiem gdzie byłem i co robiłem, ale pewnie sie okazało, że jakichś papierów nie podpisałem i musiałem pojechać do wytwórni, potem zajrzałem jak wyglądaja prace w domu i wróciłem... Gdy wszedłem do pokoju i usłyszałem TV to zawołąłem - cześć Kochanie już jestem