[Octavia Blackburn]

Wszedłem do mojego apartamentowca, wjechałem windą na górę i wszedłem do mojego mieszkania. Zamknąłem za sobą drzwi i poszedłem do salonu.

[Emily Johnson]

Przyjechałam pod mieszkanie Willa, no i wbiegałm na górę, zapukałam do drzwi i zadzwoniłam kilka razy. Czekałam, aż otworzy, bo mialam nadzieję, że jest w domu.

[Octavia Blackburn]

Podszedłem do drzwi i je otworzyłem.
-po co tu przyszłaś?-spytałam podnieconym głosem byłem wkurwiony na wszystko i wszystkich , więc najlepiej by było dla niej jak by się nie pokazywała mi na oczy przez parę dni , ale jej wybór.

[Emily Johnson]

Aż takiej reakcji na swój widok się nie spodziewałam..
-Will.. Co się stało?-zapytałam spokojnie i weszłam do środka, żeby się nie darł na pół apartamentowca, zamknęłam za sobą drzwi, ale stałam w przedpokoju, żeby w razie czego szybko spierdalać xD

[Octavia Blackburn]

-mówiłem Ci , żebyś dała mi spokój więc lepiej stąd idź jeśli nie chcesz się pokłócić -powiedziałem załamanym głosem.
-nie mam ochoty z Tobą gadać rozumiesz!

[Emily Johnson]

-Nie chcę się z Tobą kłócić..-powiedziałam od razu, spojrzałam w jego twarz i przjechałam dłonią po jego policzku, aż mnie zasmuciła ta jego przybita twarz..
-Chcę być tu dla Ciebie..-spojrzałam w jego oczy i aż w moich zaszkliły się łzy, że mnie tak odtrąca od siebie, to było najgorsze.

[Octavia Blackburn]

-ale ja nie chcę , żebyś tu była Rachel , daj mi odpocząć -powiedziałem i odsunąłem twarz od jej dłoni.
-odezwę się do Ciebie za parę dni obiecuję , teraz chcę zostać sam -powiedziałem , a na mojej twarzy pojawił się grymas bólu.

[Emily Johnson]

-Wiesz, ze cokolwiek się stało możesz na mnie liczyć? Zawsze.-powiedziałam i spojrzalam w jego udręczone oczy..
-I pamiętaj, że..-powiedziałam i przerwałam na chwilę.. -Liczysz się dla mnie tylko ty, nikt inny... I kocham Cie..-spojrzałam na niego, a potem na drzwi..

[Octavia Blackburn]

Chciałem już coś powiedzieć , ale poczułem jak ziemia mi sie usuwa spod nóg i upadłem na podłogę. Straciłem przytomność , to pewnie przez te dzisiejsze przeżycia i stres , do tego to oskarżenie i policja.

[Emily Johnson]

-Jezus Maria..-jęknęłam tylko, widząc jak leci, przytrzymałam mu głowę, by nie walnał o podłogę i od razu udzieliłam mu pierwszej pomocy, miał szczęście, że ma dziewczynę lekarza.. Po chwili się ocknął i spojrzałam w jego oczy..
--To było tylko omdlenie..-powiedziałam do niego, by go supokoić od razu, klęczałam na podłodze i trzymałam jego głowę na kolanach.
-Już dobrze?-zapytałam z troską..

[Octavia Blackburn]

-jest mi słabo-powiedziałem do Rachel , kręciło mi się w głowie , nie ogarniałem wszystkiego.
-muszę się położyć -powiedziałem do niej i powoli zacząłem wstawać na własne nogi.

[Emily Johnson]

-Okej..-powiedziałam i pomogłam mu wstać, a potem zaprowadziłam go do sypialni, by mógl się położyć.

[Octavia Blackburn]

Wróciłem nad ranem z dyżuru, byłem wykończony. Wszedłem do mieszkania ściągnąłem buty i kurtkę , poszedłem od razu wziąć szybki prysznic.

[Emily Johnson]

Przyjechaliśmy do budynku, zaparkowaliśmy samochód w garażu podziemnym i windą pojechaliśmy na górę, oczywiście już się w niej namiętnie całując, bo trzeba było korzystać z okazji xD
Gdy tylko weszłam do mieszkania, rozpięłam swój płaszczyk, a potem stanęłam przodem do niego i pocałowałam go zachłannie..

[Octavia Blackburn]

Zamknąłem drzwi na łucznik i zacząłem odwzajemniać i calować jej usteczka.
-Kochanie bo niedługo kąpiel nie będzie potrzebna -zaśmiałem się i spojrzałem w jej oczka. Ściągnąłem jej płaszcz i buty , później swój płaszcz i buty. Wziąłem na ręce Rachel i poszedłem z nią do łazienki.