[Raven Martinez]

Wbiegłam do szpitala i szukałam Clive`a, kiedy z daleka zobaczyłam Masona podbiegłam do niego.
-hej co Ty tu robisz , wiesz gdzie jest Teller ?-spytałam i rozglądałam się po wszystkich salach. Oczywiście przez okienko nie wchodziłam do środka.

[Thomas Lancaster]

-w sumie jestem tu przez przypadek -westchnął i spojrzał w stronę sali gdzie leżał jego szef.
-co się stało ?-spytał bo w sumie nie wiedział , dlaczego Michelle jest w takim stanie , a teraz jeszcze Clive. Nic nie trzymało się kupy.

[John Hemsworth]

Gdy już był obmyty i przebrany i zszyty wywieźli go z sali zabiegowej i przewieźli do zwykłej sali.

[Raven Martinez]

-w sumie to nie wiem do końca, siedzieliśmy w pubie Clive się upijał , bo się rozstał chyba z laską nie do końca mam pojęcie o co chodzi, spadł z krzesła barowego , a później stracił przytomność w samochodzie nie wiedziałam co mam robić dlatego go przywiozłam do szpitala -spojrzałam na Thomasa.
-Ty wiesz o co chodzi z Michelle ?-spytałam bo w sumie byłam ciekawa , a Teller nie za dużo mi powiedział.

[Thomas Lancaster]

-kurwa mówiłem mu , żeby nie pił -warknął pod nosem i jeszcze bardziej się wkurwił na to wszystko.
-dobrze zrobiłaś -uśmiechnął się do dziewczyny.
-oni chyba zawsze doprowadzają do jakiejś katastrofy kiedy się kłócą -przetarł twarz dłońmi.
-Michelle spodziewa się jego dziecka , a w sumie to chyba się spodziewała , teraz walczy o życie w sali operacyjnej -oparł się o ścianę i spojrzał na kumpla jak wwozili go do sali. Poszli razem z Raven do sali.

[Thomas Lancaster]

Thomas , wrócił do szpitala następnego dnia. Napisał smsa do Justine o tym , że Clive jest w szpitalu. W sumie Rachel nie odpisała na smsa co go jeszcze bardziej wkurzyło. Szedł sobie korytarzem do sali gdzie leżał Teller i Michelle.

[Emily Johnson]

Akurat przechodziłam gdzieś korytarzem, bo badałam pacjentów, gdy zobaczyłam Thomasa.. Generalnie nie wyglądałam zbyt dobrze, byłam blada, miałam podkrążone oczy..
-Hej..-powiedziałam niepewnie.. Nawet nie zauważyłam, że pisał, bo cały czas miałam dyżur, operację za operacją.
-Co tu robisz?-zapytałam, nie wiedziałam, że Clive i Michelle to jego znajomi xD

[Thomas Lancaster]

Dopiero po chwili zauważył Rachel , miał sporo teraz na głowie.
-hej , a znajomy i znajoma leżą w szpitalu -powiedział i spojrzał uważnie na kobietę.
-a co tam u Ciebie , ciężki dyżur ?-spytał , widział , że Rachel nie wygląda za dobrze.

[Emily Johnson]

-Wszystko z nimi w porządku? Może mogę jakoś pomóc? Gdzie leżą?-zapytałam, bo pewnie skoro na tym piętrze, to duża szansa, że ja się nimi zajmuję..
-Też..-powiedziałam i pokiwałam głową, spojrzałam na niego, westchnęłam lekko, nie wiedziałam, jak się mam przy nim zachowywać, choć teraz najchętniej rzuciłabym się w jego ramiona z płaczem..
-William zaginął..-powiedziałam po chwili i otarłam łzę z policzka, bo jakoś tak z automatu mi poleciała, ale próbowałam się uspokoić, bo nie było to profesjonalne wcale, a wcale xD

[Thomas Lancaster]

-Clive Teller i Michelle Newman -powiedział i spojrzał na lekarkę.
-kojarzysz , czy nie bardzo ?-spytał , w końcu wiele było lekarzy w szpitalu więc mogła nie mieć z nimi kontaktu.
-jak to zaginął -zrobił wielkie oczy i w sumie tak z automatu przytulił ją do siebie.
-mogę jakoś pomóc ?-spytał

[Emily Johnson]

-Tak, kojarzę, byłam u nich na obchodzie..-powiedziałam i pokiwałam głową, spojrzałam na niego... -Będzie dobrze, są już na pooperacyjnej, więc nie ma większego zagrożenia życia..-powiedziałam do niego.
-Była ta burza, znaleziono jego samochód rozbity, ale bez ciała..-powiedziałam i zasiorbałam nosem, a ten mnie jeszcze przytulił..
-Proszę nie rób tego, bo nie będę mogła przestać płakać..-powiedziałam, ale mimo to wtuliłam się w jego wielkie ciało..
-Nie wiem już sama co mam robić, Thomas..-powiedziałam zgodnie z prawdą, byłam bezsilna i nadzieja mi już umierała..

[Thomas Lancaster]

-jeśli mogę to rozejrzę się może się czegoś dowiem -powiedział , w sumie na rękę było mu to jego zaginięcie , ale nie mógł patrzeć na to w jakim stanie była Rachel.
-tak , wiem że już z nimi wszystko dobrze , boję się tylko o Michelle wiesz strata dziecka jest straszna i nie wiem jak ona sobie z tym poradzi -westchnął. Odsunął się od niej i spojrzał w jej oczy.
-wszystko będzie dobrze -otarłem z jej twarzy łzy.

[Emily Johnson]

-Dziękuję..-powiedziałam, byłam wdzięczna, każda pomoc się liczyła, dlatego aż się uśmiechnęłam do niego.
Pokiwałam głową..
-Wiem, to jest straszne, ale niestety nic nie można było zrobić..-powiedziałam, tłumacząc się, znałam przypadek, więc tyle mogłem powiedzieć..
-Mogę do nich zajrzeć, jak chcesz..-powiedziałam..-Choć chwilę temu była tam pielęgniarka..
-Mam taką nadzieję..-powiedziałam i wtuliłam się w jego dłoń, jak ocierał mi łzy, potrzebowałam bliskości i dobrego słowa.

[Thomas Lancaster]

-nie ma sprawy jak czegoś się dowiem , to dam Ci znać , dzisiaj do której jesteś na dyżurze ?-spytał i uśmiechnąłem się do swojej byłej żony.
-nie w sumie , wiem że są pod dobrą opieką , nie chce im przeszkadzać , choć jak będą dochodziły krzyki to w sumie wszystko jest na swoim miejscu-zaśmiał się.
-może zabrali go do innego szpitalu , wiem , że pod czas burzy było wielkie zamieszanie miasteczko nie było na to gotowe

[Emily Johnson]

-Na pewno do 19..-powiedziałam i spojrzałam na niego..-Potem mam wolne..-westchnęłam..
-Nie mogę siedzieć sama w tym domu, jak jego nie ma..-powiedziałam i aż się skuliłam..
-Przepraszam, że Ci marudzę, twoi przyjaciele leżą w szpitalu, powinieneś się nimi przejmować, a nie mną..-dodałam miło.
Uniosłam brew trochę nierozumiejąc co ma na myśli.. A potem do mnie dotarło..
-Aha, no tak.. -zaśmiałam się lekko..-Cóż.. Tak, to już bywa w związkach, nie?-zapytałam i puściłam mu oczko, ciągle się kłociliśmy swego czasu w końcu.
-Obdzwoniłam wszystkie szpitale, nikt nic nie wie, nikt go nie widział, policja szuka.. ciała..-powiedziałam, ale to ostatnie ledwo mi przeszła przez gardło..