[Natalia]

Weszłam do pokoju, poszłam do łazienki umyłam się.
Przy okazji przekąsiłam coś i położyłam się do łóżka.

[Nicolette McCartney]

Przyjechała tutaj i zapukała do drzwi miała na sobie dżinsy oraz bluzke na ramiączkach i żakiet

[Natalia]

Zdziwiłam się trochę, wstałam z łóżka ubierając się w zwykłe dżinsy i t-shirt i otworzyłam drzwi, znajdowała się tam Nikki.
"Cześć Nikki. Jak miło, że przyszłaś. Wejdź."-uśmiechnęłam się do niej i zamknęłam za nią drzwi.
"Siadaj."-powiedziałam wskazując stolik z dwoma krzesłami.

[Nicolette McCartney]

Usiadła

- Wiesz pora ci coś wyznac, ufam ci i zrozumiem jeżeli zrezygnujesz z mojej przyjaźni...Pamietasz jak zniknęłam z Miami na pół roku ?

[Natalia]

Troszkę mnie przeraziła swoimi słowami, więc usiadłam na łóżku,
"Nawet jeśli jest to coś okropnego, to nie zrezygnuję z Twej przyjaźni. Tak, pamiętam. To znaczy Owen mi wtedy opowiadał o tym, że zniknęłaś na pół roku."-powiedziałam jej.

[Nicolette McCartney]

- Byłam w ciąży, miałam zaledwie 20 lat i dopiero zaczynałam prace w policji. Wyjechałam do mojej matki do Waszyngtonu, liczyłam, że po porodzie wróce z mojim dzieckiem do Miami nie przewidziałam jednego

[Natalia]

Byłam w szoku.
"No właśnie nie wróciłaś ze swoim dzieckiem, co się stało?"-zapytałam przerażona wyobrażając sobie najgorsze.

[Nicolette McCartney]

- Moja córeczka zmarła, nie przeżyła porodu, żyła zaledwie kilka godzin tyle by zdołać ją ochgrzcić nazwałam ją Isabell Katherine Procter.

[Natalia]

Widać było, że Nikki to przeżywa bo pokręciła się.
"skoro nie przeżyła porodu to nie mogła żyć kilka godzin... Ale to nieważne."-rzuciłam.
"Piękne imiona... A gdzie malutka jest pochowana? A kogo to dziecko było Nikki?"-zapytałam ją klękając przed nią.

[Nicolette McCartney]

- Jest pochowana w Waszyngtonie zajęła się tym moja matka....Ojcem jest jeden z tajniaków. Krótki romans nic wielkiego....Od tego momentu moje stosunki z matką raz się ochładzały raz ocieplały

[Natalia]

"Przykro mi Rybko..."-uściskałam ją.
"Ech. Jak się dziecka nie planuje to się pojawia znienacka..."-powiedziałam jej.
"Dlaczego raz się ocieplały, a raz ochładzały?"-zapytałam.

[Nicolette McCartney]

- Nie wiem tego raz próbowałam z nią porozmawiać o Belli ale to nie jest przyjemny temat do rozmowy. - powiedziała

[Natalia]

"No rozumiem, ale moim zdaniem trzeba rozmawiać na każdy temat. Nawet na ten nieprzyjemny..."-powiedziałam do niej.
"Nikki, a myślałaś że może chodzi Twojej mamie o jakąś sprawę związaną z Isabellą? Może ona coś wie, a po prostu nie chce Ci tego powiedzieć... Dlatego dziwnie się zachowuje."-powiedziałam do niej.

[Nicolette McCartney]

- Minęło tyle lat teraz Isabell kończyłąby 4 latka. Konkretnie za tydzień oraz 3 dni miałaby cztery latka....Moja matka jest uparta jak chce to nikomu nie zdradzi sekretów

[Natalia]

"Ona wiele do gadania nie ma... A Twoje rodzeństwo nic nie wie?"-zapytałam.