[Colton Grey]

Korytarzem poszedłem do wyjścia z akademika , miałem nadzieje , że niedługi spotkam się z Emmą.

[Madison Star]

Wyszłam z stołówki i usiadłam na korytarzu przed swoim pokojem z kotkiem na rękach. Najwyraźniej czekała mnie noc na korytarzu.

[Noah Plumier]

Szłam korytarzem z walizką ciągnąć ją za sobą , na szczęście reszte rzeczy przyjdzie pocztą , bo inaczej bym potraciła te śliczne rączki. Kiedy dotarłam pod swój pokój, postawiłam walizkę i wyciągnęłam klucz z kieszeni płaszcza, byłam szczęśliwa , a zaraz już tęskniłam za ojcem, cieszyłam się , że mogę uczyć się od najlepszych i szlifować swój warsztat , który nie był ubogi. Włożyłam klucz w dziurkę i weszłam do środka.

[Amelia Starwoodsen]

Rzadko kiedy bywał w akademikach, ale dzisiaj akurat zdarzyło się, że musiał kumplowi coś zanieść. Nie koniecznie chciało mu się u niego długo siedzieć, bo gość miał niesamowity burdel w pokoju. Oddał mu tylko to co miał oddać i ulotnił się w te pędy.
Pewnie od razu poszedł by do domu, gdyby jego uwagi nie przykuła dziewczyna siedząca na korytarzu,.
-Em...wszystko okey?-spytał niepewnie podchodząc do niej po woli.

[Madison Star]

Podniosłam głowę, kiedy usłyszałam głos jakiegoś chłopaka nad sobą.
- Taaak, zatrzasnęłam tylko klucze w pokoju i nie mam jak do niego wejść - powiedział, wiedziałam, że musiało to głupio brzmieć.
Podniosłam się trzymając Ereba na rękach i odruchowo poprawiłam grzywkę.

[Amelia Starwoodsen]

Mimowolnie spojrzał na drzwi obok niej.
-Uła...nie ciekawa sytuacja...-mruknął pod nosem lekko przy tym kiwając głową.-No, ale może cos na to poradzimy...-dodał po chwili i zaczął grzebać po kieszeniach.
-Pewnie, nie masz wytrycha, nie?-spojrzał na nią z lekkim rozbawieniem.

[Madison Star]

Zaśmiałam się na słowa chłopaka.
- Niestety, ale nie noszę takich rzeczy ze sobą. Może być wsuwka? - wyjęłam jedną z włosów.

[Amelia Starwoodsen]

-W sumie wsuwka też może byc-skinął głową i wziąl od niej wsuwkę.
Ukucnął przy drzwiach i rozgiął spinkę, po czym zaczął nią grzebać w zamku. Nie był pewien czy mu wyjdzie...robił to tylko kilka razy, ale może mu się poszczęści. Trwało to kilka dobrych minut, podczas których chłopak robił na prawdę zabawne miny, ale w koncu zamek kliknął i drzwi się otworzyły.
-Proszę bardzo-powiedział z uśmiechem.

[Madison Star]

Podczas otwierania zamka przez chłopaka, nie mogła wytrzymać z śmiechu, miny, które robił mnie powalały. Kiedy zamek kliknął, uśmiechnęłam się, w pokoju nie było bałaganu na szczęście, stały tam nierozpakowane walizki i pudła oraz futerał z gitarą i statyw do mikrofonu.
- Dziękuje, tak poza tym jestem Madison - uśmiechnęłam się do chłopaka, który dalej kucał na ziemi.

[Amelia Starwoodsen]

Podniósł się z kucków i wyprostował sie mocno, aż mu coś w plecach strzeliło.
-Luke Larson, bardzo mi miło-powiedział z uśmiechem i jakoś tak niby to przez przypadek zerknął do jej pokoju.
-O widze jeszcze nie rozpakowana...-pokiwał lekko głową-O i masz gitarę...faaaajnie!-odparł z uśmiechem.

[Madison Star]

- Tak, dopiero wczoraj przyjechałam. Ta gitara to nic takiego, taki stary rupieć, na którym komponuje - powiedziałam zakłopotana. Gitara naprawdę już się rozlatywała, musiałam kupić nową.

[Amelia Starwoodsen]

-O prosze i jeszcze komponujesz...-pokiwał głową z uznaniem-Zdolniacha z ciebie...a ten kot...to twój?-spytał jakby dopiero teraz zobaczył zwierzaka.
W zasadzie nie wiedział, czy go nie widział czy po prostu tego nie zakodował.

[Madison Star]

- Piszę poza tym piosenki, ale to szczegół - zaśmiałam się i na wzmiankę o kocie, pogłaskałam futrzaną kulkę na moich rękach. - Nie, znalazłam go pod akademikiem. Nie wiesz może czyj jest? - zapytałam cicho, przywiązałam się już trochę do Ereba i nie chciałam go oddawać.

[Amelia Starwoodsen]

-Ja nie mieszkam w akademiku i raczej rzadko kiedy tutaj bywam...więc nie, nie mam wręcz bladego pojęcia czyj to kot-pokręciła głową i pogłaskał zwierzaka po łebku-Ale po mieście łazi dużo bezpańskich kotów, więc pewnie będziesz mogła go zatrzymać...no o ile władze akademika pozwolą-powiedział lekko przy tym kiwając głową.

[Madison Star]

- Najwyżej wynajmę mieszkanie - dopiero, wtedy przypomniało mi się w czym jestem i zarumieniłam się. Musiałam wyglądać jak sześciolatka.