[Julia Grace]

Ona też zwykle zgrywała złą, chociaż często nie musiała takiej zgrywać, ale jakoś takie ludzkie odruchy czasem miała. Przez całe życie była sama a to trochę jednak męczące. Nigdy nikomu nie ufała w 100%. Nigdy. Uśmiechnęła się delikatnie i położyła dłoń na jego policzku nie spuszczając z niego dalej wzroku.
- nie wyglądasz na aż tak złego płoda prawiczkowy szefie - połączyła wszystkie określenia jakie na niego miała i uśmiechnęła się delikatnie.

[Wade Kinsella]

On chyba też nigdy nikomu nie ufał tak do końca. Miał tam jakiegoś przyjaciela, któremu mówił dużo, ale nie wszystko, nikt wszystkiego nie wiedział, nawet te staruszki co na ryku siedziały całymi dniami. No i nie był tak do końca sam, bo miał ojca, co prawa on nim się opiekował, ale zawsze to coś.
- Czyli gdybyś była moją matką, nie uciekłabyś zaraz po urodzeniu. - powiedział żartobliwie, już nie chciał poważnie o tym mówić, nie z nią, bo kiedyś mu to wyrzuci.
- Co ty masz z tym prawiczkiem? - zapytał przybliżając się do jej ust.

[Julia Grace]

Jej życie niestety opierało się na kłamstwie, a sekta wiedziała o niej dużo, aż w końcu się ocknęła i wyrwała z tego koszmaru uciekając tu. Teraz miała czystą kartę, ale i tak wolała być po stronie zła niż dobra. Zaśmiała się
- zacznijmy od tego, że bym poddała się aborcji - przygryzła wargę. Tu akurat nie kłamała. Ona i dziecko? błagam! Nie miała zamiaru zakładać rodziny nigdy o tym nie myślała, nigdy!!
- bo mnie pociągają, ale pewnie i tak już nim niestety nie jesteś...- westchnęła smutno i położyła się odpuszczając sobie ten pocałunek. Lubiła się droczyć

[Wade Kinsella]

To dobrze, że w końcu się opamiętała, szkoda tylko, że tak późno, bo mogła wcale do tego bagna nie wchodzić. A teraz musi uciekać, i to nie jest wcale takie pewne, że jej nigdy nie znajdą.
- Wtedy wcale by mnie nie było, to już jest lepiej tak jak jest teraz. - powiedział zdecydowanie. Przez to też, jest jaki jest, bo nie było matki i nikt go nie uczył czegoś takiego jak delikatność czy takt.
- Niestety nie... - pokiwał głową ze zrezygnowaniem - ...ale może w akademiku jakiegoś znajdziesz. - powiedział zachęcająco i też się położył.

[Julia Grace]

Gdyby nie weszła to dalej żyła by w cieniu bojąc się każdego cienia i spojrzenia, nosząc aparat na zęby i 2 kitki, a tak była zupełnie inną osobą i było jej z tym cholernie dobrze, jedyna wada to właśnie to że musiała uciekać, ale nie sądziła by szukali jej dłużej niż 5 miesięcy, więc jakoś to przetrwa.
- pieprzyć to - roześmiała się wesoło. Miała głęboko gdzieś facetów. Chociaż czasem fajnie było się uczepić jakiegoś bogatszego i sobie budżet poprawić. Zrobiło jej się trochę chłodno dlatego przewaliła się na bok i zwinęła w mały kłębek gapiąc na niego
- kochasz życie? - zapytała. Czasem miała dziwnie wizje i pomysły

[Wade Kinsella]

Są inne sposoby na stanie się odważnym i odmianę, ale skoro wybrała ten i właściwie to już z tym skończyła, to nie ma o czym rozmawiać. A on w sumie to nie chce wiedzieć o tej jej przeszłości, bo po co mu takie szczegóły.
Pokiwał tylko głową, nie wiedział co mógłby jej na to odpowiedzieć. Pewnie nie miała aż tak bardzo gdzieś facetów, ale to nie czas na udowadnianie tego.
- Nie wiem, chyba tak. - co to w ogóle za pytanie, nie myślał nigdy o tym, odpowiedział więc coś co mu pierwsze do głowy przyszło.

[Julia Grace]

ale to oni podali jej pomocną dłoń, nikt inny nie chciał lub nie potrafił, a tonący brzytwy się chwyta.
- to widocznie nigdy nie byłeś blisko jego utraty - powiedziała i podniosła się by zjeść jeszcze trochę ciepłej pizzy, a później zapalić papierosa, oczywiście poczęstowała Wade'a jak chciał.
- szczęściarz - mruknęła wydmuchując dym z ust i siadając bliżej niego. Spojrzała na swoje nogi na których pojawiła się gęsia skórka i uśmiechnęła się delikatnie

[Wade Kinsella]

Wyciągnęli jej pomocną dłoń, ale w zamian chcieli dużo więcej. No ale wiadomo zupełnie zagubiona nastolatka nie myśli o konsekwencjach, chce tylko jak najszybciej poprawić swoją obecną sytuację, nie myśląc jak to będzie oddziaływać na jej przyszłość.
- No właśnie chyba kiedy jest się blisko utraty życia, po tym kocha się go jeszcze bardziej. - powiedział to co on myśli na ten temat i cały czas leżał.
- Nie nazwałbym się tak. - podniósł się patrząc na nią i popierając na rękach za sobą.

[Julia Grace]

No nic dodać nic ująć w sumie w tym stwierdzeniu. Patrzyła na niego uważnie. Wszyscy od niego uciekali, więc w sumie nie miał co w życiu kochać, chyba, że lubił samotność. Ona lubiła, ale gdy tylko spotkała kogoś z kim dało się przebywać korzystała z tego jak widać.
- a może powinieneś, masz dach nad głową, masz co jeść...może nie masz wszystkiego, ale masz cholernie dużo i powinieneś to docenić Wade - chyba nie powinna go pouczać bo jednak jest młodsza, ale wyrażała tylko swoje zdanie. Pewnie miała rację.

[Wade Kinsella]

Z samotnością jest tak, że można się do niej przyzwyczaić. A mimo wszystko w jego życiu też było sporo dobrego.
- Ale jest też szereg rzeczy, które mi nie wyszło, i tu nie chodzi o to czy coś mam czy nie. - miała rację, ale on też wiedział swoje. Gdyby nie miał domu, to gdzieś na zapleczu pubu by zamieszkał, albo na przykład wynajął pokój.
- Zimno Ci. - to było bardziej pytanie niż stwierdzenie, bo dostrzegł, że siedzi jakaś taka skulona.

[Julia Grace]

- ale to przeszłość Wade, możliwe że nie da jej się wymazać - spojrzała na niego pytająco i przewróciła oczyma
- cholera, upiłam się - westchnęła. Sama wychwyciła właśnie, że jest zbyt miła i jakaś taka rozmowna. Jeszcze chłopak sobie pomyśli, że jest całkiem normalna. Pokręciła głową
- przeżyję - zapewniła miło i znów przewróciła oczyma
- to na bank była wódka? - bo chyba jednak coś mocniejszego i teraz dziewczyna zaczynała być zbyt normalna. W zasadzie nic o sobie nie powiedziała, ale mógł wiele wyczytać z kontekstu, a tego bardzo nie chciała. Wstała nagle, może zbyt nagle, ale nie przewaliła się i patrząc na niego z góry powiedziała
- dobra, pora coś rozpierdolić, a nie urządzać sobie pogawędki z - machnęła na niego ręką szukając określenia, ale nie znalazła

[Wade Kinsella]

-Ale za to przyszłość jest nadal w moich rękach. - powiedział zdecydowanie i usiał w siadzie skrzyżnym.
- Tak, ale jakaś rosyjska, czy coś takiego. - w każdym razie była nieco mocniejsza niż te przeciętna. Może i była rozmowna, ale poza tym nie było jakoś bardzo widać, że się upiła. Nie chwiała się, i zachowywała się nienormalnie, więc on nie miał nic przeciwko temu jej zachowaniu.
- No właśnie, z takimi nikim, prawda? - zapytał i wstał. - Co chcesz robić? - zadał kolejne pytanie biorąc kawałek prawie zimnej już pizzy.

[Julia Grace]

wyjął jej to z ust, ale się nie przyzna. To brzmiałoby zbyt miło. Spojrzała na niego wielkimi oczyma
- ja pierdole bimbru mi dałeś?! - warknęła nieco zła, że za to zapłaciła. Póki stała było nie najgorzej. Spojrzała na niego pytająco, w głębi ją to uraziło bo nie chciała tak powiedzieć, nie uważała go za nikogo mimo, że go nie znała. Delikatnie, prawie niezauważalnie pokręciła przecząco głową, ale nie wyraziła nic więcej. To on powiedział. Skoro wstał to się go chwyciła
- fuck me Wade - jęknęła. Za dużo dobra dziś już naczyniła, a to jednak ją trochę męczyło. Jej oczy znów wbijały się w jego oczy

[Wade Kinsella]

- Ale z najwyższej półki. A poza tym sama go sobie wzięłaś. - uśmiechnął się tak cwaniacko. Przecież próbował jej wyrwać butelkę, nie posłuchała, to teraz niech cierpi.
To raczej jego to mogło urazić, skoro nie potrafiła na niego znaleźć określenia, ale po nim to spływało, już się tyle nasłuchał, że "nikt" w tym przypadku, faktycznie byłby niczym.
- Mówiłem Ci już, że nie lecę na takie małolaty. - powrócił do swoich złośliwości. Choć tak w sumie nie miałby nic do stracenia, szczególnie, że wie już jaka ona jest.

[Julia Grace]

Skąd miała wiedzieć, że chłopak chce ją uchronić przed ruską wódką? xD
- nie zwalaj na mnie winy! - mruknęła wrednie kładąc palec na jego mostku. Bo miała dylemat czy go obrazić i iść w cholerę czy przemilczeć i jakoś może nawet na tym skorzystać.
- nie musisz lecieć, a takie oderwanie od rzeczywistości dobrze nam obojgu zrobi i uwierz...to tylko działania fizyczne, a nie to że mi się podobasz czy coś. Zwyczajne...- przybliżyła się do jego ust
- ulżenie napięciu - patrzyła mu w oczy z wielką chęcią na niego. Po co miała ryzykować z jakimś nieznajomym jak tu miała przed sobą kogoś kogo jakoś tam poznała i wiedziała gdzie go szukać gdyby podzielił się z nią jakąś chorobą.