[Joel Goran]

Objąłem ja mocno pozwalając by jej piąstki mnie biły, bo wiedziałem, że to nie potrwa zbyt długo - zawsze będę Cię ratował Andie... zawsze

[Octavia Blackburn]

-nienawidzę Cię , chciałam umrzeć !-krzyczałam do niego i coraz słabiej biłam Ryana miałam coraz mniej siły. Poczułam jak kręci mi się w głowie i po chwili straciłam przytomność.

[Joel Goran]

Osuneła mi sie w ramionach, więc złapałem ja wygodniej i połozyłem na łóżku by odpoczywała mimo iz była nieprzytomna to był to wynik wycieńczenia...

[Octavia Blackburn]

Leżałam nieprzytomna na łóżku. Po jakimś czasie zaczęłam majaczyć coś o matce i Natalii

[Joel Goran]

Wziąłem mokry ręcznik przykładałem jej do czoła i policzków słuchając tego o czym tam mówi... Powoli zaczynałem rozumieć co się dzieje i czemu zachowuje sie tak dziwnie i próbuje sie zabić

[Octavia Blackburn]

Otworzyłam oczy po jakimś czasie, głowa pękała mi z bólu złapałam się za nią...-daj mi jakieś tabletki -powiedziałam do Ryana

[Joel Goran]

Sięgnałem do szafki po tabletki i dałem jej je przynosząc też odę do popicia - prosze, łyknij je i leż spokojnie, niedługo ból minie

[Octavia Blackburn]

Wzięłam tabletki popiłam je i położyłam się wygodnie na łóżku przymknęłam oczy i czekałam kiedy proszki zaczną działać.

[Joel Goran]

Usiadłem na łozku przy niej i pogładziłem ją po główce i włosach. Liczyłem, że gdy proszki zaczną działać to porozmawiamy, ale obawiałem się, że ona jak zawsze wszystko obróci w kłótnie i nie będzie chciała rozmawiać

[Octavia Blackburn]

Po jakimś czasie usnęłam.

[Joel Goran]

Przeszedłem więc na drugą stronę łozka i połozyłem sie obok niej. Najpierw jeszcze ja okryłem i teraz leżałem gładząc jej włosy i obejmując ją jednym ramieniem w pasie... Powoli też mi się usypiało ale tuląc ją do siebie

[Octavia Blackburn]

Wtuliłam się w niego przez sen. Byłam tak zmęczona , że nadal spałam jak zabita.

[Joel Goran]

Obejmowałem Andie czule a gdy dostałem smsa od ?Natlii napisałem do Clive'a i pilnowałem Andie i jej snu...

[Octavia Blackburn]

Obudziły mnie dźwięki komórki, otworzyłam oczy i spojrzałam na Ryana. Wstałam z łóżka podeszłam do walizki i ją zamknęłam. Wzięłam swoją komórkę i spojrzałam na godzinę.

[Joel Goran]

Usiadłem i spojrzałem na nią - Andie daj spokój, nie musisz przecież tego robić. - naprawdę nie chciałem, zeby się wyprowadzała