[Owen]

Te słowa spowodowały że obaj bandyci bardzo szybko doskoczyli do Clare i Stevena

Ten przy Clare złapał ja i pchnął z całej siły na środek sali... nie zwarzajac na stojące stoliki po drodze...

Ten, który doskoczył do Stevena, uderzył go z kolby bronii, potem poprawił z kopniaka, a następnie tak jak Clare wcześniej wypchnął go niezwarzajac na stoliki na środek sali

- jak podjedzie samochód - odparł trzeci
- to posłużycie nam za żywe tarcze - dodał do lezących C i S

[Matt Dawson]

Leżał tak dłuższą chwile zwijając się z bólu, poza tym był nieźle zamroczony i nie wiedział co się dzieje.

[Savanah Spencer]

-Zostaw mnie! - krzyknełam kiedy nie złapał ale to nic nie dało.Kiedy przeleciałam przez pól sali trafiłam w jeden czy dwa stoliki co mnie bardzo poobijało.-Ty bydlaku! - wrzasnęłam próbując się jakoś pozbierać.Poczułam olbrzymi ból głowy i jak coś spływa mi z czoła.Od razu przyłożyłam rękę i okazało się, że miałam lekko rozcięte czoło.No cóż...ważne jednak, że żyję.Bynajmniej jeszcze...Po chwili podpełzłam do Stevena.-Hej, zyjesz? - zapytałam pomagając mu się jakoś pozbierać.

[Matt Dawson]

Po jakimś czasie oprzytomniał i si,e troche podniósł.Przetarł krew z rozciętej wargi-Żyje, nic mi nie jest.-powiedział i spojrzał na Claire-Krwawisz.-wyjąkł tylko tyle

[Savanah Spencer]

-Wiem, ale to nic poważnego..Chyba trochę przesadziliśmy. - stwierdziłam cicho.-Chyba czas abyśmy robili co każą - stwierdziłam.Byłam już cała obolała i naprawdę wystraszona

[Matt Dawson]

-Tak masz racje, teraz posiedźmy trochę w spokoju.-powiedział równie cicho co Claire-Tak starczy bycia kowbojem.-skwitował na koniec

[Savanah Spencer]

Uśmiechnęłam sie lekko do kolegi.przysunęłam sie bliżej niego i tak sobie siedziałam czekając co dalej...

[Octavia Blackburn]

-zostaw ich-krzyknąłem gdy zobaczyłem jak szarpie Claire

[Savanah Spencer]

Spojrzałam w kierunku mężczyzny, który coś krzyknął.Uśmiechnęłam się do niego lekko i przyjrzałam mu się.Przyłożyłam palec do ust aby lepiej nic nie mówił bo może się to źle skończyć znając to z mojego niedawnego dziś doświadczenia.

[Nicolette McCartney]

Krzyknęła ze strachu widząc jak oni traktują jej chłopaka i przyjaciółke. Szybko podbiegła do nich.
- Steven ?. Claire ?. - zapytała uważnie ich obserwując

[Matt Dawson]

-Cii.Nic nam nie jest.Nie potrzebnie się narażałaś, słyszałaś co powiedzieli, żywe tarcze.Teraz wszyscy jesteśmy cholernie zagrożeni.-powiedział kręcąc głową, że zrobiła to bardzo nierozsądnie, aczkolwiek On też nie jest święty

[Nicolette McCartney]

- Ja się po prostu bardzo o was martwiłam. Naprawde - powiedziała a następnie przytuliła go do siebie. Uśmiechnęła się pocieszająco do Claire

[Matt Dawson]

-Przepraszam, wiem, że nie powinienem tego mówić.-powiedział i objął Ją rękami mocniej przytulając do siebie

[Nicolette McCartney]

- Jak masz już ryzykować to w jakiś sportach lecz nie teraz - wyszeptała mu do ucha

[Matt Dawson]

-Tak pomyśle o tym następnym razem.-powiedział ciszej i się uśmiechnął