[Sophia Werner]

-Skończyłeś zajęcia. Nie musisz już grać. - uśmiechnęła się w swoim stylu, wstając ze swojego miejsca i podchodząc do niego.

[Owen]

- no dobrze ujmimijmy to po prostu stwierdzeniem niespodzianka - spojrzałem na nią - co cię tu sprowadza ? - zapytałem

[Sophia Werner]

-Miałam po prostu ochotę obejrzeć przyszłego znakomitego aktora oraz scenarzystę w akcji. - wzruszyła ramionami, nie mając żadnych ukrytych złych planów wobec niego, o których pewnie od razu pomyślał.

[Owen]

spojrzałem na nią z malutkim uśmiechem i niedowierzająco kręcąc głową - jakoś ci nie wierzę - odpowiedziałem...
zapiłem plecak do końca, przerzuciłem go przez ramię - ale to nie przeszkadza bym zaprosił cie na kawę - zapytałem - zainteresowana?

[Sophia Werner]

Zaśmiała się chicho, ponieważ pomyślała, że oboje są siebie warci. Potrafią się porozumieć tylko w jedne sposób, stosują niegroźne, przyjazne słowne przepychanki.-Bardzo chętnie.

[Owen]

uśmiechnąłem się na jej potwierdzenie - to co może bufet? - zaproponowałem - wiesz niestety mam jeszcze zajęcia dziś - dodałem

[Sophia Werner]

-No tak, racja. Zajęcia... - przytaknęła głową, żartobliwie uświadamiając sobie, że większość studentów musi być obecna na wykładach. -W takim razie musi nam to wystarczyć. - dodała przyjaźnie.

[Owen]

spojrzałem na nią małym uśmieszkiem - już uciekasz ? miałem nadzieje na chwilę rozmowy...

[Sophia Werner]

-Nie, nie chciałabym ci zajmować tyle czasu.

[Owen]

- no na kawę zawsze znajdę czas - usmiechnałem sie lekko, zarazem jej pośpiech zaczał mnie zastanawiać

[Sophia Werner]

Westchnęła, na szybkiego myśląc nad rozplanowanym już dzisiejszym swoim dniem. -Dobrze - spojrzała ponownie na mężczyznę - ale daj mi sekundę. - i wyciągnęła telefon. Wybrała numer i przy nim odbyła naprawdę krótką rozmowę, która była o przełożeniu spotkania na późniejszą godzinę. Po skończeniu uśmiechnęła się do Charlesa.

[Owen]

chwilkę obserwowałem jej rozmowę, hmm troszkę mi coś nie pasowało do tej Sophie, którą pamiętałem, usmiechnałem się lekko - jak zwykle zabiegana ? - dodałem na przełożenie spotkania

[Sophia Werner]

Zrobiła szybki znaczący ruch brwiami, unosząc je. Ona jest osobą, która decyduje co, gdzie i o której, a w razie czego z tego zrezygnować. Lubiła mieć wszystko oraz wszystkich pod kontrolą.
-Ale już jestem wolna.

[Owen]

- to jakie miejsce preferujesz? kawiarnia w centrum czy uczelniany bufet? - zapytałem z małym uśmiechem, zarzucając plecak na ramie i patrząc jej w oczy, chyba zawsze lubiłem się z nią droczyć spojrzeniem

[Sophia Werner]

... A jej się to zawsze podobało.
-Zdecydowanie centrum. - odpowiedziała. Wolała już zmienić otoczenie.