[Gia Rubens]

Abby podała Brianowi swoją komórkę z numerem lekarza i leżała na łóżku, czekając na jakiś rozwój wydarzeń, a w szczególności na wieści, co może się jej dziać.
Abby była wdzięczna, że Brian tak się przejął i jest dla niej taki dobry.

[Brian Winchester]

No więc zadzwoniłem do lekarza. Porozmawiałem z nim jakieś 20 minut odłożyłem komórkę.
-musimy zmniejszyć Ci dawke leków , jeśli to nie pomoże będziesz musiała iść na kolejne badania i lekarz będzie musiał Cię zobaczyć -powiedziałem.
-a teraz zabieram Cię do domu -powiedziałem i westchnąłem wiedziałem , że teraz wszystko się spierdoli w moim życiu , ale nie umiałem jej zostawić samej sobie.

[Gia Rubens]

Abby pokiwała głową, słysząc co mówi Brian. W sumie tak jej się wydawało, że ma jakąś końską dawkę tych elków, bo za każdym razem ją powalały na kolana i nie mogła po nich funkcjonować.
Abby poderwała głowę i spojrzała na niego z szeroko otwartymi oczami.. Tego się nie spodziewała, miała ogromną nadzieję, ale nie spodziewała się, że Brian jej to zaproponuje..
-Serio?-zapytała i patrzyła na niego, nie wierzyła jeszcze, to było jak sen..

//ja już lecę, bo padam dobranoc :*

[Brian Winchester]

-tak , nie zostawię Cię tu samej , w domu jest Fiona ona będzie miała na Ciebie oko kiedy będę w pracy -powiedziałem.
-gdzie masz jakąs torbę ?-spytałem i spojrzałem na żonę.

/pa :*

[Gia Rubens]

-W szafie...-Abby spojrzała na Briana jeszcze raz i złapała się za głowę, która ją bolała..
-Przepraszam, że robię Ci kłopot..-powiedziała i uśmiechnęła się do niego przepraszająco.
-Zaraz się spakuję..-powiedziała i podniosła się do pionu.. Podeszła do szafy i tworzyła ją, wrzuciła do torby kilka rzeczy, w sumie torbę miała nierozpakowaną do połowy..

[Brian Winchester]

-przecież to nie Twoja wina , poza tym nie ma o czym gadać , jak sobie przypomnisz to wszystko wroci do normy -powiedziałem i podszedłem do niej , pomogłem jej z tą walizką , bo przecież nie mogła się przemęczać.
-chcesz coś jeszcze spakować?

[Gia Rubens]

-Wiem, ale jednak..-powiedziała i pokręciła głową, chowając twarz w dłoniach..-Jest mi strasznie głupio...-dodała i opuściła wzrok. Nie wiedziała, jak ma się zachować w takiej sytuacji, po tym co od niego usłyszała, nie była w stanie spojrzeć sama sobie w twarz, a co dopiero jemu.. A teraz miała u niego zamieszkać..
-Chyba więcej nie potrzebuję..-powiedziała Abby i spojrzała na Briana z wdzięcznością. Zdecydowanie był miłością jej życia. Zastanawiała się przez cały czas, jak mogła to tak spieprzyć.

[Brian Winchester]

-potrzebujesz jeszcze jakiś leków ?-spytałem kiedy zamknąłem jej walizkę.
-masz tu coś jeszcze do zrobienia , czy jedziemy do mnie ?-spytałem i spojrzałam na żonę. W sumie to nawet nie była żonka tylko nadal obecna po mimo tego że uciekła ode mnie xD

[Gia Rubens]

-Lekarstwa mam w torebce..-powiedziała, rozglądając się po pokoju, a potem chwyciła torebkę i spojrzała na Briana..
-Chyba jestem gotowa..-wydukała z siebie Abby, choć była przerażona do granic możliwości, cała się trzęsła i nie wiedziała, jak to będzie.. Westchnęła sobie lekko pod nosem, a potem razem z Brianem opuścili hotelowy pokój.

[Brian Winchester]

Przyjechał po pracy do byłej żony. Zapukał do drzwi i czekał aż je otworzy.

[Gia Rubens]

Abby raczej nikogo się nie spodziewała, więc paradowała po pokoju w podkoszulce i spodenkach krótkich, bo było dość ciepło. Otworzyła drzwi.
-Brian?-spojrzała na niego pytająco i wpuściła go do środka. -Stało się coś?-zapytała, bo od razu sobie pomyślała, że coś z Fabianem.

[Brian Winchester]

-nie nic się nie stało pomyślałem że możemy spędzić trochę czasu razem... Fabian jest z opiekunką -powiedział i spojrzał na żonę
-chyba że masz inne plany to nie ma sprawy

[Gia Rubens]

-Aaa ok,..-powiedziała i pokiwała głową..
-Nie, nie mam innych planów..-uśmiechnęła się do niego.
-A chcesz gdzieś iść, czy... -zapytała i podeszła do niego, spojrzała w jego oczy, a potem wspięła się na place i ucałowała jego usta czule..

[Brian Winchester]

-możemy zostać u Ciebie -powiedział i Odwzajemnił jej pocalunek po czym zaczął zrywać z niej ubrania. Był spragniony swojej byłej żony był strasznie napalony na nią

[Gia Rubens]

-Całkiem dobry plan..-powiedziała jak się od niego oderwała w końcu i spojrzała na niego z uśmiechem. Raczej się nie spodziewała takiego obrotu sprawy, ale nie miała zamiaru narzekać. Pocałowała jego usta zaborczo, a potem od razu dobrała się do jego spodni. Zsunęła mu je z tyłka razem z bokserkami i zaczęła pieścić jego chuja.