[Octavia Blackburn]

-szczerze to rzadko bywamy w domu, jak coś to coś łatwego mogę zrobić poza tym są telefony do knajp -powiedziałam i zaśmiałam się.
-dzięki wygląda bosko -wzięłam talerz i usiadłam przy stoliku czekałam na Clarka.
-Damon też potrafi co nieco zrobić w domu więc jakoś żyjemy -zaśmiałam się

[Emily Johnson]

-Hmm, no to fajnie macie..-powiedziałem i zaśmiałem się.
-My musimy już młodemu w domu przyrządzać...-puściłem jej oczko.
-Smacznego..-powiedziałem, wziąłem serwetki i sztućce i podszedłem do stolika, przy którym siedziała Ade..
-No to dobrze, że ktoś Cię karmi..-wyszczerzyłem się..

[Octavia Blackburn]

-wiesz jak będę głodna to wpadnę do Ciebie , dobrze wiedzieć , że szef potrafi coś ugotować -powiedziałam i spojrzałam na Clarka.
-wiesz jak coś wezmę ze sobą męża , żeby mi nie padł z głodu-zaśmiałam się.

[Emily Johnson]

Zaśmiałem się.
-No jak nie będziesz miała co jeść to zapraszam, zawsze myślę, że u nas się coś znajdzie..-powiedziałem i uśmiechnąłem się do niej..
-Może zorganizujemy jakąś kolację, z Chloe i Damonem? Hmm? Wpadlibyście do nas, czy coś?

[Octavia Blackburn]

-żartowałam -zaśmiałam się myślałam , że go wystraszę , a nie że będzie chętny.
-jeśli tego chcesz to możemy się kiedyś spotkać -powiedziałam i jadłam pyszne jedzonko.
-jesteś genialnym kucharzem -powiedziałam i uśmiechnęłam się do Clarka.

[Emily Johnson]

-Hmmm, no to w takim razie przegadam to z Chloe i dam Ci znać..-powiedziałem i uśmiechnąłem się do niej.
-Oj, nie przesadzaj, Ade, aż tak dobre nie jest..-powiedziałem i puściłem jej oczko.

[Octavia Blackburn]

-jest jest , jak byś odgrzewał sobie sos ze słoika to byś poczuł różnicę -powiedziałam i zaśmiałam się. Jadłam sobie.
-jasne , jak coś jestem zawsze pod komórką , poza tym teraz będziemy się często widzieć kiedy będę nagrywała -powiedziałam.

[Emily Johnson]

Zaśmiałem się.
-No może.. -powiedziałem..-Na szczęscie nie muszę porównywać tych smaków, nigdy nie wyznawałem jedzenia ze słoików..-powiedziałem..-No chyba, że od mamy..-zaśmiałem się.
-Hmm. Tak, jesteś teraz na mnie skazana..-powiedziałem i wyszczerzyłem się do niej.

[Octavia Blackburn]

-oj widzisz masz lepsze życie ode mnie-zaśmiałam sie i jadłam.
-wiem , że jestem na Ciebie skazana , ale wiedz , że nie będzie łatwo będzie wiele łez i potu zanim to wszystko się pięknie ułoży -powiedziałam i napiłam się pewnie jakiegoś soku czy coś.

[Emily Johnson]

-No niepowiedziałbym, ale skoro tak twierdzisz..-powiedziałem i zaśmiałem się. w Końcu to ona była gwiazdą.
-Tak, tak.. Będzie wiele strasznych chwil, by mogło być dobrze, ale nie martw się.. Masz mnie, wszystko w końcu się ułoży..-pomachałem brwiami.

[Octavia Blackburn]

-albo nie wytrzymasz i zerwiesz ze mną kontrakt-zaśmiałam się.
-potrafisz się wkurzać?-spytałam z tego co pamiętałam zawsze był bardzo opanowany w poprzedniej trasie. Jadłam spaghetti , które było rewelacyjne ,a ja do tego byłam strasznie głodna.

[Emily Johnson]

-Myślę, że nie masz się o co martwić..-powiedziałem i spojrzałem na nią z uśmiechem..
-Noooo pewnie potrafię..-powiedziałem..-Ale póki co nie miałem powodu, więc wiesz.. Nie wywołuj wilka z lasu..-wyszczerzyłem się do niej i jadłem sobie, też byłem głodny już

[Octavia Blackburn]

-jakoś mi się nie wydaje , byliśmy ze sobą w trasie poł roku i nie widziałam Cię , żebyś się wkurzał na kogokolwiek -powiedziałam i jadłam sobie powoli kończąc.
-jesteś bardzo spokojny Kent-zaśmiałam się.

[Emily Johnson]

-No to chyba dobrze, że wszystko było dobrze zorganizowane i nie musiałem się na nikogo wkurzać i na nikogo krzyczeć, co?-zapytałem i spojrzałem na nią
-Hmmm.. Skoro tak twierdzisz..-puściłem jej oczko.

[Octavia Blackburn]

-no tak , ale czasami jednak ktoś musiał Ci podpaść -powiedziałam , oj tak wiele działo się w trasie i dla mnie czasami było to za dużo dlatego zamykałam się w pokoju i czekałam na kolejny dzień nowe miejsce.
-lubisz jeździć w trasy?