[Emily Johnson]

-Nie mam zamiaru Ci się tłumaczyć, bo po pierwsze nie mam z czego a po drugie wcale nie muszę..-powiedziałem i spojrzałem na nią.
-Wiesz dobrze, że niczego nie ma pomiędzy mną i Megan i dalej nie daje Ci to spokoju.
Spojrzałem na nią i westchnąłem..

[Josephine Morgan]

-tak , wiem nie mój biznes -powiedziałam i spojrzałam na niego.
-jak sam powiedziałeś łączy nas tylko praca , nie ma o czym mówić ... dziękuje za opiekę i przepraszam , że w ogóle zawracałam Ci głowę , to się już nie powtórzy

[Emily Johnson]

Spojrzałem na nią i westchnąłem..
-Felicity, czy możesz się zachowywać poważnie?-zapytałem..-Robisz fochy nie wiadomo o co jak rozkapryszona dziewczynka..-powiedziałem do niej i pokręciłem głową.
-Możesz do mnie dzwonić, jeśli potrzebujesz pomocy, nigdy Ci jej nie odmówię..-powiedziałem do niej i spojrzałem na nią uważnie, złapałem jej dłoń i spojrzałem w jej oczy.. Zatraciłem się w tym spojrzeniu na chwilę..

[Josephine Morgan]

Strasznie za nim tęskniłam. Kiedy złapał moją dłoń , przez moje ciało przeszedł przyjemny dreszcz.
-wiem , że mi zawsze pomożesz , ale ja nie powinnam prosić o pomoc -przygryzłam wargę i patrzyłam w jego oczy , ja zahipnotyzowana. Serce biło mi coraz szybciej.

[Emily Johnson]

-Felicity, to że nie jesteśmy razem..-powiedziałem i spojrzałem w jej oczy, przejechałem kciukiem po jej przygryzionej wardze.. -Nie znaczy, że choć na chwilę przestałaś być dla mnie ważna..
-Wcześniej byliśmy przyjaciółmi..-powiedziałem do niej spokojnie i uśmiechnąłem się lekko.

[Josephine Morgan]

Przymknęłam oczy kiedy dotknął moje wargi, zrobiło mi się gorąco.
-nie wiem czy umiem zapomnieć o tym co było -powiedziałam i przymknęłam oczy.
-to jest za trudne -spojrzałam na Christiana.
-nie chciałam , żeby tak się to wszystko potoczyło , zawsze kochałam tylko Ciebie -powiedziałam.

[Emily Johnson]

-Wiem o tym..-powiedziałem i spojrzałem w jej oczka..
-Ja też kochałem tylko Ciebie..-powiedziałem i westchnąłem..-Kocham tylko Ciebie..-powiedziałem i westchnąłem.. Przytuliłem ją do siebie.
-Po prostu się nie kłóćmy..-powiedziałem i pocałowałem ją w czubek głowy.

[Josephine Morgan]

-wybaczysz mi kiedyś ?-spytałam i mocno się do niego przytuliłam. Zaciągnęłam się jego zapachem.
-nie chciałam go bronić , przepraszam to nie tak miało być -wyszeptałam.
-nie chciałam , żebyś miał kłopoty nie jest tego wart-przygryzłam wargę

[Emily Johnson]

-Pewnie tak..-powiedziałem i uśmiechnąłem się lekko do niej..-Wiesz, że nie umiem się na Ciebie długo gniewać..-powiedziałem.
-Nie zadręczaj się tym już..-powiedziałem spokojnie.
-Nie ma o czym mówić..-dodałem i spojrzałem w jej oczka, ująłem jej twarz w dłonie.. Uśmiechnąłem się na tą jej wargę.
-Muszę iść..-powiedziałem i spojrzałem w jej oczy..
-Na pewno chcesz ten urlop?-zapytałem z nadzieją, że jednak zmieni zdanie.

[Josephine Morgan]

-tak , musimy odpocząć od siebie -powiedziałam i odsunęłam się od niego.
-muszę zająć się swoim życiem , jutro przyniosę papiery -westchnęłam.
-tak idź , już Cię nie zatrzymuję -powiedziałam.
-jak coś to wesołych świąt -spojrzałam w jego oczy.

[Emily Johnson]

-Okej..-powiedziałem i spojrzałem na nią..
-Nie musisz przynosić papierów, załatwię to..-powiedziałem do niej i uśmiechnąłem się lekko.
-Dobrze, to wesołych świąt..-powiedziałem, cmoknąłem jej policzek i wyszedłem z jej domku, wsiadłem do auta i pojechałem do willi.

[Josephine Morgan]

Kiedy wyszedł z domu zamknęłam drzwi i poszłam do salonu.

[Josephine Morgan]

Kiedy byłam już gotowa , wyszłam z domu i poszłam spacerkiem do escape.

[Josephine Morgan]

Wróciłam do domu po spotkaniu z Christianem , poszłam do salonu.

[Magnolia Plumier]

Wyszłam z domu na spacer, było zimno, ale orzeźwiająco. Po drodze poszłam do sklepu kupić jakieś wino, a potem już spacerkiem przydreptałam do domu Felki, światło się świeciło, więc najpewniej była w domu. Zapukałam do drzwi i czekałam, aż otworzy.