[Magnolia Plumier]

-To może być demencja starcza..-powiedziałam i zaśmiałam się..-Wybacz Fel, jesteś na prawdę świetna, ale nie wiem, co musiałoby wstąpić w moją matkę, by Cię polubić..-powiedziałam i spojrzałam na dziewczynę..
-Ona ma w głowie zaprogramowane, by nie lubić tych, którzy są dla nas dobrzy..-powiedziałam i puściłam jej oczko.
-Wiesz dobrze, że dla niego nie grały roli pieniądze.. Poza tym, Fel.. Dla niego to naprawdę.. Igła w stogu siana.. A dla Ciebie oddałby ten cały stóg..-powiedziałam, a raczej walnęłam metaforą xD i spojrzałam na nią..
-Wiem, że nie moja wina, no ale..-powiedziałam i uśmiechnęłam się do niej.-I masz rację, nie przepraszaj.. Nigdy!-powiedziałam i wzniosłam kieliszek do góry, stuknęłam o jej szkło.
-O jejuuu, daj spokój.. Nie mam czasu teraz na nowych facetów, nie chcę nowych facetów, chwilowo mam dość..-powiedziałam, chyba jeszcze nie do końca przebolałam to pokręcone rozstanie..
-Poza tym.. pracuję teraz w takim miejscu, że wiesz.. Same nerdy..-puściłam jej oczko i napiłam się winka.

[Josephine Morgan]

-wiesz , wasza matka jest dziwna ciesze się , że nie pojechałam wtedy z wami na tą kolację , jeszcze bym powiedziała coś -westchnęłam.
-Christian nie musi nic dla mnie oddawać , nie chce tego ....stało jak się stało i nie mogę go winić , że nie chce być ze mną sama chyba bym nie chciała być ze sobą -powiedziałam i napiłam się wina. Poza tym nadal miała problemy z głową , nie chciałam go w to teraz mieszać, potrzebowałam spokoju.
-jeszcze mnie nie zwolnił więc nie jest tak najgorzej -zaśmiałam się.
-jasne rozumiem , ale jak praca , podoba Ci się?

[Josephine Morgan]

Siedziałyśmy z Cilią dość długo , piłyśmy i rozmawiałyśmy. Kiedy Cilia zadzwoniła po taksówkę i pojechała do domu , ja poszłam spać. Wstałam następnego dnia , ogarnęłam sie i wyszłam z domu na spacer.

[Josephine Morgan]

Weszłam do salonu włączyłam laptopa i zaczęłam szukać w górach domku dla siebie.

[Josephine Morgan]

Kiedy już wszystko miałam wykupione , zamówiła bilet lotniczy , spakowałam się i zamówiłam taksówkę. Miałam dość kłótni szarpania , musiałam odpocząć. Kiedy taksówka podjechała pod dom, zabrałam walizkę i poszłam do wyjścia.

[Emily Johnson]

-A wszystko w porządku..-powiedziałem i uśmiechnąłem się do niej..-Colton zajęty wytwórnią, Cillia jeździ sobie na imprezy poza miasto..-wyszczerzyłem się do Fel..-Więc chyba w porzadku..-powiedziałem do niej.

[Josephine Morgan]

Wróciłam do salonu z dzbankiem wody i szklankami postawiłam wszystko na stole.
-a co u Ciebie jak idzie Ci w firmie ?-spytałam i spojrzałam na niego uważnie , stęskniłam się za nim i to bardzo.

[Emily Johnson]

-U mnie całkiem ok..-powiedziałem i spojrzałem na nią z uśmiechem..-W firmie też nienajgorzej, kręci się dalej, więc jest ok..-powiedziałem..-Można nawet powiedzieć, ze trochę nudno jest..-puściłem jej oczko.

[Josephine Morgan]

-Ty się nudzisz -powiedziałam i zaśmiałam się
-przecież zawsze lubiłeś swoją pracę Grey -powiedziałam i usiadłam sobie na kanapie , nie spuszczałam z niego wzroku.
-może jakiś nowy biznes , wtedy nie będzie nudno

[Emily Johnson]

-Ale ja lubię moją pracę, tylko nie dzieje się nic co mogoby mnie zaskoczyć..-powiedziałem i zaśmiałem się..-Znów ten sam schemat..-wyszczerzyłem się do niej.
-Może..-pokiwałem głową i puściłem jej oczko.

[Josephine Morgan]

-no to pomyśl o jakimś nowymi biznesie , a może miasteczko jest dla Ciebie za małe i nie ma w nim żadnych atrakcji dla Ciebie -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy. Opuszkami palców przejechałam po jego dłoni.

[Emily Johnson]

-W sumie mam kilka pomysłów na coś nowego, ale to jeszcze zobaczymy jak wyjdzie.. Na razie wszystko jest w rękach analityków..-powiedziałem do niej i spojrzałem na nasze dłonie.
-A co u Ciebie?-zapytałem i spojrzałem na nią uważnie.

[Josephine Morgan]

-u mnie bez większych zmian i szaleństw , ostatnio nie wychodzę w domu , pracuję nad nowym programem -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy
-a jak w firmie między Tobą i Kennym się uspokoiło ?-spytałam

[Emily Johnson]

-Powinnaś wychodzić do ludzi..-powiedziałem do niej i uśmiechnąłem się lekko.
-Hmm..-Spiąłem się cały jak zadała to pytanie..-Można powiedzieć, że jest ok..-powiedziałem, bo wiele mnie kosztowało, by naprawić relacje z tym chujem, a wcale tego nie chciałem. Spojrzałem na nią i napiłem się wody, nie chciałem o tym gadać..

[Josephine Morgan]

Widziałam , że się spiął , kiedy zapytałam o Kennyego. Przysunęłam się do niego pogładziłam dłonią jego policzek , spojrzałam głęboko w jego oczy i pocałowałam jego usta. Strasznie za nim tęskniłam , za wspólnie spędzanym czasem , za rozmowami.
-nie będę już pytała -spojrzałam w jego oczy