[Matt Dawson]

-Nie wiedziałem, że możesz w to zwątpić.-odpowiedziałem patrząc na nią

[Octavia Blackburn]

-następnym razem, aż tak Cię nie zmęczę-wytknęłam mu język

[Matt Dawson]

-To następnym razem sam mam się zmęczyć?-zażartował śmiejąc się lekko

[Octavia Blackburn]

-a potrafisz sam się tak zmęczyć ?

[Matt Dawson]

-Czy tak samo dobrze to nie wiem.-odpowiedział trochę się przybliżając i kładąc łokcie na stole, a na dłoniach podparł głowę

[Octavia Blackburn]

-jeśli chcesz się sam męczyć to ok-powiedziałam z uśmiechem

[Matt Dawson]

Podniosłem głowę z dłoni i jedną dłoń wysunąłem sobie przed twarz-No to co, dzisiaj bawimy się sami?-zapytałem swojej dłoni i wziąłem głęboki oddech

[Octavia Blackburn]

Patrzyłam co robi Dan po jego słowach nie mogłam się powstrzymać i wybuchnęłam śmiechem

[Matt Dawson]

Po reakcji Marti spojrzałem na nią i sam się zacząłem z siebie śmiać.

[Octavia Blackburn]

-nikt nie może Cię tak męczyć, tylko ja to mogę robić-powiedziałam patrząc w jego oczy

[Matt Dawson]

-I tutaj się w pełni z Tobą zgadzam.-powiedziałem wychylając się w jej stronę nad stolikiem i pocałowałem ją

[Octavia Blackburn]

Odwzajemniłam pocałunek...-dobrze smakujesz Skarbie

[Matt Dawson]

-Ciekawe czy lepiej niż to danie.-powiedziałem i zerknąłem w bok bo właśnie przynieśli nasze dania

[Octavia Blackburn]

-zdecydowanie lepiej niż to danie-powiedziałam usiadłam wygodnie na krześle i zaczęłam jeść sałatkę

[Matt Dawson]

Uśmiechnąłem się po jej uwadze na mój temat i sam wziąłem się za?Otóż dostał coś dziwnego, jakaś mieszanina owoców morza, mięs i jakichś sałatek, samemu nie miał pojęcia co to jest, usłyszeli tylko smacznego i kelner sobie poszedł.Dan również powoli wziął się za jedzenie badając zawartość talerza.