[Josephine Morgan]

-jestem , wiem o tym -powiedziałam i oparłam rękę na jego klacie.
-nie podobało Ci się w domu ?-spytałam i spojrzałam w jego oczy.
-nie mam ochoty na nic -powiedziałam i wtuliłam się w jego ciało. Poczułam jak łzy napływają mi do oczu. Odsunęłam sie od niego i otarłam łzy z policzków.
-chcę , żebyś mnie znienawidził -powiedziałam....-co mam zrobić , żeby tak się stało ?

[Joel Goran]

- Chcesz za taką uchodzić, bo wtedy ludzie sie ciebie boją i masz swoją ulubiona wlodze nad nimi. Wiesz czego sie od nich spodziewać i nad tym pa nujesz - powiedziałem tuląc ja
- Ale nigdy tak naprawde w środku nie byłaś suka i nie wuwierzę nigdy w takie zdanie o Tobie - popatrzyłem na nia jak ociera łzy z policzków
- Dom jak dom, czegoś tam brakuje... kogoś w zasadzie - usmiechnąłem się do niej
- Czemu tego chcesz?? Wyjasnij mi to, bo tego nie jesteś w stanie dokonać. Zbyt wiele mamy za sobą by cokolwiek zadziałało

[Josephine Morgan]

-po prostu chcę , żebyś się do mnie nie zbliżał , a jak mnie znienawidzisz , będzie to łatwiejsze -powiedziałam i nie patrzyłam na niego.
-zawsze się mnie boją , nie musze nikogo od siebie odsuwac , bo nikogo przy mnie nie ma -powiedziałam.
-zawsze byłam sama i mogłam liczyć tylko na siebie nic sie w tym zakresie w moim życiu nie zmieniło

[Joel Goran]

- Bez względu na to jak bardzo uderzyła o ziemie nasza rzeczywistośc i jak bardzo teraz próbujesz zmieniać zdanie to jednak spędziliśmy razem miło ten czas i ja nie żałuje tam ani chwili - powiedziałem i nie spuszczałem jej z oczu
- Boją sie bo udajesz kogoś kim nie jestes. Boją sie bo budujesz mur wokoło siebie i nie chcesz by ktokolwiek widział jaka jesteś naprawde - odwróciłem ku sobie jej twarz
- Nie jesteś sama. Choć tego nie chcesz przyznać to jednak masz mnie i ja nigdy nie odejdę i nie przestanę być w poblizu

[Josephine Morgan]

-odejdziesz Neil zmuszę Cię do tego -spojrzałam w jego oczy....-wiesz , że nie spocznę aż mnie nie znienawidzisz -powiedziałam i spojrzałam przed siebie. Zaciagnęłam się powietrzem i bawiłam się moimi dłońmi.
-my nigdy nie byliśmy sobie pisani ....wiem to, Ty też do tego przywyknij - spojrzałam na Neila.
-nie chce mieć nikogo przy sobie , chce być sama tak jak zawsze byłam ...nikomu niczego nie zawdzięczam

[Joel Goran]

- Nie rób tego i tego nie o biecuj - powiedziałem. Wiem, że jak zawsze właczasz mechanizm obronny ale nie pozwole Ci by zaczał działać. Otworzyłaś sie i nie pozwole byś te drzwi ponownie zamknała - powiedziałem i przyciiągnałem ja do siebie
- Kocham Cię De i wiem, że Ty kochasz m nie i nawet jesli nie bylismy sobie pisa ni to udowodnijmy całej reszcie świata, że możemy tego dokonać i sie cieszyć sobą nawzajem

[Josephine Morgan]

-nie będziemy razem i nikomu niczego nie muszę udowadniać , bo już zawsze będę sama , nie potrzebuje związku do szczęścia -powiedziałam. Spojrzałam w stronę koni, tęskniłam za tym miejscem, chyba nawet bardziej niż za siostrą czy też Michaelem. Było to moje miejsce mój azyl gdzie czułam się bezpiecznie.
-wiesz chyba będziesz miał zakaz wstępu do stadniny -spojrzałam na Neila i czekałam na jego reakcję.

[Joel Goran]

- Możesz tak sobie wmawiać, że tego potrzebujesz, że tak jest Ci dobrze ale Ty nie możesz być sama. Gdy jesteś sama myslisz a gdy myslisz masz niedobre myśli. Nie lubisz w nich sie bie i nie chcesz nikogo bo sie karzesz - spojrzałem jej w oczy
- Wiem, że będziesz oponować, bronić sie i zaprzeczać ale ja wiem czego chcę i za dobrze znam Twoje mechanizmy i wiedz, że nigdzie sie stąd nie rusze - pokręciłem głowa
- Hmmmm będę wtedy beszczelnie łamać ten zakaz

[Josephine Morgan]

-to policja Cię stąd wyprowadzi -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy.
-nie bądź nie mądry Neil....zajmij się swoim życiem , baw się i zapomnij , że istnieję ....odszukaj Sarę , ona Cie uszczęśliwiała -powiedziałam i oparłam brode o swoje kolana.
-ja musze oczyścić swój umysł -powiedziałam i przygryzłam wargę.

[Joel Goran]

- Nie chcesz tego tak naprawde i nie zrobiłabyś mi tego De - powiedziałem i spojrzałemna nia
- Wiesz doskonale, że ona i tak nigdy nie była Tobą i to z Tobą zawsze było mi najlepiej i byłem najszczęśliwszy gdy bylismy razem - przysunałem sie blizej i ja objełem tym razem oburącz i nawet przysiadłem sie tam by ja tuliś od tylu. Teraz mogła kombinować z minami ile chciała bo nie zawsze widziałem jej twarz
- To może wracajmy do stadniny, oddajmy konie i sie po prostu napijmy, napijemy sie dziś i zobaczymy co z tego wyjdzie

[Josephine Morgan]

-oj przecież wiesz , że jestem do tego zdolna....postrzeliłam Cię Neil więc myślisz , że bym nie zawiadomiła policji -powiedziałam i poczułam go za sobą.
-nie chcę tam wracać , nie chce , żeby ktoś mnie widział , mam dość gadania na mój temat -powiedziałam.
-gdyby , cos mi się stało zajął byś się Zoey ?-spytałam w sumie nie miała kogo o to spytać.

[Joel Goran]

- Postrzeliłaś mnie twierdząc, że chciałaś mnie tylko nastraszyć. Zresztą wiesz dobrze ze kogo jak kogo ale policji nie powieniem podpadać. Wiem, że tgo byś mi nie zrobiła i nie boję sie o to. Nie z Twojej strony - powiedziałem i spojrzałem na nią tak z nboku a potem objałem ją bardziej i oparłem glowę na jej ramieniu
- Nic Ci sie nie stanie.... nie pozwolę na to by ktokolwiek Ci zranił ani byś zraniła siebie sama

[Josephine Morgan]

-po prostu musze to wiedzieć Neil -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy.
-nawet nie wiesz co może się wydarzyć -powiedziałam i czułam się bezpiecznie w jego ramionach.
-nie może zostać sama , moge przepisać stadnine na Ciebie jeśli w ten sposób sie nią zaopiekujesz -powiedziałam i przymknęłam oczy.

[Joel Goran]

- De jesli to taie wazn e to wiesz że zawsze możesz na m nie liczyć ale ja nie pozwolę by cokolwiek Ci sie stało. Zoey tez nie pozwole skrzywdzić - odwróciłem ku sobie jej twarz i musnałem jej usta delikatnie swoimi
- Zawsze tak było i zawsze będzie. Nigdy w potrzebie bym Cie nie zostawił, chyba na tyle mnie znasz co?? - nie wypuszczałem jej z objęć bo choć nie wiedziałem jak sie w nich czuła to sie nie wyrywała, więc czemu nie korzystać

[Josephine Morgan]

-dziękuje -powiedziałam i oparłam się o Neila wygodniej. Przymknęłam oczy siedziałam na trawie w jego ramionach i zastanawiałam się co zrobić ze swoim życiem.
-a czego Ty chcesz ode mnie Neil?-spytałam i splotłam nasze palce.