[Emily Johnson]

-Tak jest!-powiedziałam od razu..-Melduję się na wezwanie..-stanęłam na baczność i zaczęłam salutować.-To jest genialny pomysł..
-Głupia! Jakiego motoru?!-zaśmiałam się..-To są klucze od domu Jam..-znów urwałam..-To głupie! nazywajmy rzeczy po imieniu..-powiedziałam jakoś odruchowo, po czym kontynuowałam..-To klucze od domu Jamesa.. A wiesz, co stoi w garażu?-zapytałam z szerokim uśmiechem na ustach.. Oczywiście plan nie zakładał tego, że James pojechał motorem do NC, gdzie się doskonale bawił z kolegami xD
-Huuu! Musisz mi zrobić kurs barmanki w takim razie..-powiedziałam.. Bo jak już mnie wyleją z izby za jazdę na kradziony motorze pod wpływem alkoholu, to się akurat przyda xD
-Będzie pusto we wszystkich butelkach..-zaśmiałam się. -Ale z nas dwa pijaki..-zachichotałam.
-Na pewno się uda!-powiedziałam podjarana tą myślą i podekscytowana pomysłem, i już sobie wizualizowałam jak to będzie wyglądać.. -Łoch. Aż mi się ciepło zrobiło na samą myśl..-zaśmiałam się.
-Ale głupią masz tą głowę, to może Ci się z rękami pomylić..-wytknęłam język..-Chodźmy..-powiedziałam i wystawiłam nogi z fontanny, zebrałam się i wyłowiłam jeszcze buty, ale ich już nie założyłam, tylko szłam na boso.. Alice pewnie zrobiła to samo i poszłyśmy w piździet!

[Zoey Casse]

Spokojnie spacerowałam sobie przez park, gdy nagle zobaczyłam fontannę. Uśmiechnęłam się do siebie i podeszłam do niej, wyjmując z torby książkę. Uwielbiałam czytać, a szum płynącej wody od zawsze mnie uspokajał. Westchnęłam zadowolona, po czym siadłam na ławie fontanny i otworzyłam książkę na zaznaczonym miejscu, zagłębiając się w lekturze. Siedziałam tak bez ruchu, z nogą założoną na nodze i tylko moje oczy śledziły tekst, poruszając się z jednej strony na drugą. Co chwila albo to się uśmiechałam, albo to marszczyłam brwi, bo jak zwykle razem z bohaterami powieści przeżywałam przygody.

[John Hemsworth]

Jamie miał dzisiaj wolne od wszystkiego. Nic dzisiaj nie miał zaplanowane, z nikim nie miał się sptokać. Lubił takie dni, kiedy mógł zrobić to na co ma zupełną ochotę. Często miał w zwyczaju by po prostu gdzieś pójść, gdzie jest trochę ludzi i sobie potańczyć w rytm muzyki, którą puszczał z przenśnego radyjka. Tak tez było tym razem. Akurat w parku o tej porze wiele osób spacerowało, czy siedziało sobie spokojnie i to aż prosiło się o to by zrobić małe show. I Jamie im takie show stworzy. Przyszedł właśnie tutaj, pod fontannę, gdzie kilka osób sobie gdzieś siedziało, kilka osób robiło zdjęcia czy po prostu rozmawiało. Ubrany był w luźne spodenki i bluzę z kapturem, który miał założony na głowę. Postawił na jednej z wolnych ławek radio, wsadził do niego płytkę z muzyką i odpalił. Akurat pierwsza piosenką do której bardzo dobrze mu sę tańczyło była nie inaczej jak piosenka Lindsey Stirling pt. Electric Daisy Violin. Oczywiście zaraz po puszczeniu piosenki zaczął freestyle.

[Zoey Casse]

Podniosłam głowę, słysząc muzykę i zamrugałam zdziwiona, widząc tańczącego chłopaka. Parsknęłam cicho śmiechem, kręcąc głową, po czym wstałam, przyglądając się tym jego wygibasom. Wkrótce zaczęłam klaskać w rytm muzyki, a po chwili przyłączyli się inni. Naprawdę miał talent, więc nie dziwota, że zebrał się taki mały tłumek, a w dodatku większość wydawała się zadowolona, że ktoś wreszcie przerwał tą monotonię. Bo nie oszukujmy się, w parku było nieco nudnawo, a dzięki temu tancerzowi zrobiło się ciekawiej. Schowałam książkę do torby, następnie krzyżując zaciekawiona ręce na piersiach i przyglądając się co też on jeszcze wyczyni. Sama bym z nim zatańczyła, ale niestety nie miałam odpowiednich do tego ubrań plus nosiłam szpilki. I jeszcze jednak nie byłam już taka młoda, zbliżałam się pod trzydziestkę, więc wolałam nie narażać się na jakiś poważniejszy uraz, bo jeszcze by mi coś pękło. Uśmiechnęłam się szeroko, gdy piosenka się skończyła i zaczęłam bić brawo z uznaniem. A co jak co, ale ja uznania dla ulicznych tancerzy nie miałam zbyt często, bo najczęściej nie mieli oni talentu - w przeciwieństwie do tego tutaj osobnika.

[John Hemsworth]

Ogólnie Jamie znosił krytyke bardzo dobrze, oczywiście jeżeli chodziło o kogoś kto się zna na tańcu. Do zwykłych ludzi podchodził trochę inaczej. Po prostu nie brał krytyki pod uwagę i był całkiem rozluźniony.Dlatego też czuł się w tym momencie jak ryba w wodzie i nie miał żadnych oporów by tańczyć tak sobie w parku. Gdy przeleciała pierwsa piosenkaukłonił się lekko i po chwili zaczęła lecieć następna, tym razem taka,która akurat pasowało do fontanny, czyli Lindsay Stirling-Master of Tides. W penym momencie podczas jednego z obrotów spadł mu kaptur z głowy.

[Zoey Casse]

W pewnym momencie zaczęłam po prostu lekko kiwać się w rytm muzyki, cały czas z uśmiechem na twarzy. Zamarłam jednak, gdy spadł mu kaptur i przekrzywiłam głowę, próbując sobie przypomnieć skąd go znam. Nie jest to przypadkiem ten chłopak z reklamy? podchwyciłam tą myśl i po chwili przypomniałam sobie, że rzeczywiście, widział go gdzieś ostatnio na billboardzie. Gdy skończyła się piosenka, wyjęłam swój notes oraz długopis - jak dla mnie to taki tancerz był większą gwiazdą niż nie jeden aktor. Podeszłam do niego szybko i uśmiechnęłam się nieco nerwowo, wysuwając w jego stronę notes oraz pisadło.
- Hej, cześć. - zaczęłam, jedną ręką odgarniając włosy z twarzy. - Niech mi pan wybaczy, że przeszkadzam, ale chciałam się spytać, czy nie zechciałby mi pan dać autografu. Sama tańczę i uważam, że ma pan niesamowity talent.

[John Hemsworth]

Kiedy Jamie skończył ańczyć wyłączył na chwilkę radio by napić się trochę wody z małej buteleczki. Nawet nie myślał o tym, że ktoś go rozpozna go, a tym bardziej poprosi o autograf. Nie był to tego przyzwyczajony.
Spojrzał na kobietę, która do niego podeszła.
-Cześć.-uśmiechnął się lekko. Był lekko zmieszany, gdy poprosiła go o autograf.
-Ja... jasne.-powiedział i wziął od niej kartkę i długopis.
-Dla kogo?-zapytał i jeszcze raz spojrzął na kobietę z uśmiechem

[Zoey Casse]

Uśmiechnęłam się jeszcze szerzej i przeniosłam ciężar ciała na drugie biodro.
- Dla Zoey, proszę. - zerknęłam na niego, nieco zmieszana i zwilżyłam wargi. Przez chwilę trwałam tak w ciszy, po prostu patrząc się na ziemię.
- Długo pan tańczy? - zapytałam nagle, po czym położyłam torbę na ziemię. - Ten ruch wydał mi się dość... Ryzykowny, to znaczy nie przetestowany do końca.
Powtórzyłam jeden z ruchów tanecznych, które wykonał chłopak i spojrzałam się na niego z zaciekawieniem. Lubiłam rozmawiać o moim hobby'm i już nawet nie obchodziło mnie to, że mam szpilki. Chciałam poczuć się jak kiedyś, gdy byłam jeszcze nastolatką.
- Oczywiście, nie mówię, że to jakoś zaniżyło poziom pańskiego występu, po prostu... Umiem rozpoznać takie rzeczy.

[John Hemsworth]

-Oczywiście, już się robi.-powiedział wesoło i napisał jej na kartecce "Dla Zoey od Jamiego za śliczny uśmiech". Był bardzo uśmiechnięty i w sumie szcześliwy, że ktoś go zauważył. Mimo wszystko stał pewnie na dwóch nogach.
-Jestem Jamie.-powiedział wysuwajac ku niej swoją dłoń. Nie był też przyzwyczajony do tego, by ktoś mu mówił na pan.
-Od czwartego roku życia.-przyznał szczerze. Wszystko dzięki temu, ze miał to we krwi, przez swoja matkę.
-Fakt, dopiero testuję niektóre ruchy, a to był po prostu freestyle i pomyślałem, że akurat będzie pasował przy tym układzie kolejnych kroków.-odpowiedział patrząc się na nią
-Lubię, gdy ktoś kto się zna wytyka moje błędy, także śmiało.-powiedział otwarcie

[Zoey Casse]

Uśmiechnęłam się i schowałam karteczkę do torby, którą podniosłam z ziemi.
- Miło poznać, Jamie. - powiedziałam, ściskając jego dłoń i po chwili przeczesałam włosy. - A więc... Długo już tańczysz?
Zapytałam, szczęśliwa, że wreszcie znalazłam kogoś o podobnych zainteresowaniach jak u mnie.
- Bo ja tańczę od jakiegoś piętnastego roku życia. - westchnęłam, na chwilę odwracając wzrok.

[John Hemsworth]

-Właściwie to on bardzo małego brzdąca, bo od 4-ego roku życia.-przyznał szczerze
-Moja mama jest nauczycielką tańca stąd to całe zamieszania.-zaśmiał się delikatnie i spojrzał na Zoey.
-Tańczysz dla własnej przyjemności?-zapytał z nieschidzącym z jego twarzy uśmiechem. W sumie on na codzień miał styczniść z osobami, które tańczą tak jak on, ale miło poznać kogoś, kto z nim nie rywalizuje

[Zoey Casse]

Pokiwałam głową, przyswajając informacje i zerknęłam na niego, po czym uśmiechnęłam się szeroko.
- Tak, ale to chyba jedyne w czym jestem dobra. - zaśmiała się nieco nerwowo, kręcąc głową. - Taniec to moja główna pasja, ale wiesz... Wiek robi swoje i w dodatku brak czasu.
Westchnęłam cicho, kierując wzrok na niebo, zawsze pozwalało mi się to odprężyć.

[John Hemsworth]

-Jestem pewny, że znajdzie się jeszcze coś w czym jesteś dobra, poza tym wiek to nie wszystko.-pokręcił palcem. Jamie był zawsze wesoły i miły, poza tym był optymistą i potrafił prktycznie we wszystkim zobaczyć dobre strony, tak jak w tym spotkaniu.
-Ale widzę, że teraz masz czas, więc może zatańczymy?-zaproponował patrząc na nią z szerokim uśmiechem na twarzy

[Zoey Casse]

- Chyba tylko jeszcze czytanie. - uśmiechnęłam się delikatnie, po czym pokręciłam delikatnie głową. - Może wiek i nie, ale kości już nie te same.
Zamrugałam, słysząc to i zerknęłam na niego, rozmyślając tą propozycję.
- Jeśli chcesz. Tylko uprzedzam, że mogę za Tobą nie nadążać. - powiedziała, po czym położyła torbę z powrotem na ziemi i strząsnęła szpilki ze stóp. - To co proponujesz na początek?

[John Hemsworth]

-A co ciekawego lubisz czytać?-zapytał z czystej ciekawości. Sam też lubił czytać. W większości kryminały.
-Oj już nie przesadzaj. Młodo wyglądasz, dałbym Ci maksymalnie 25 lat, więc niewiele więcej niż ja, ale o wieku nie ma co rozmawiać. Każdy ma tyle na ile się czuje.-powiedział i podszedł do radyjka
-Powiedz co chciałabyś zatańczyć, a ja się dostosuję. Każdy taniec wchodzi w grę.-powiedział otwarcie i spojrzał na swoją towarzyszkę.