[St.Berry]

Shay i Conrad przyszli do KC i usiedli przy wolnym stoliku.
- Jeśli zamkną Cię w pokoju zawsze zostaje mi wdrapywanie się do twojego pokoju przez okno - powiedziała z lekkim uśmiechem - Choć to rola chłopaka, mogę na jakiś czas się zamienić. Ty nie jesteś obecnie w stanie tego robić.

[Matt Dawson]

-W garażu jest drabina, zrzucę Ci klucze.-powiedział i póścił jej oczko, po czym kelnerka zostawił dla nich menu
-Zjadłbym jakiś normalny obiad.-powiedział przeglądając kartę, która lżała na stoliku, przekręcał powoli kartki sprawną ręką

[St.Berry]

- Dziękuję, to znaczne ułatwienie - powiedziała z uśmiechem a potem sama zaczęła przeglądać kartę - Coś na pewno można tu znaleźć - stwierdziła po przeglądnięciu kilku stron.

[Matt Dawson]

-Może wezmę jakiś schab z frytkami i sałatką.-powiedział dalej się zastanawiając jeszcze
-I do tego jakieś cappucino.-nie chciał dłużej czekać, więc zamknął kartę dań.Szybki wybór.

[St.Berry]

Patrzyła na niego przez dłuższą chwilę - Ja nie jestem głodna - stwierdziła zamykając kartę. - Zamówię sobie tylko herbatę. - wzruszyła lekko ramionami.

[Matt Dawson]

Spojrzał na nią i powędrował wzrokiem na kelerkę, która właśnie przyszła po zamówienie.
-Poproszę schab z frytkami i sałatką z oekińskiej kapusty, oraz capuccino.I jeszcze herbatę.-kelnerka wszystko zapisała i poszła w swoim kierunku
-W ogóle co w TH się działo pod naszą nieobecność?-zapytał z czystej ciekawości, bo jednak minęły ponad trzy miesące od ich zaginięcia.

[St.Berry]

Wzruszyła lekko ramionami - Właściwie to nic szczególnego - powiedziała - Ludzie wrócili do szarej rzeczywistości. Zaczęli prace, szkołę, studia - stwierdziła i uśmiechnęła się nieco szerzej - Niektórzy nawet dostali się do uniwersyteckiej drużyny pływackiej - miała na myśli oczywiście siebie.

[Matt Dawson]

Z początku nie skojarzył, ale zaraz zrobił minę typu "no nie... serio?!"
-Gratuluję.Wiedziałem, że jeste zdolna, jeszcze udowodnisz im jak bardzo.-powiedział uśmiechając się szeroko.
-Na prawdę mi Ciebie brakowało.-powiedział chwytając jej dłoń.

[St.Berry]

Spojrzała na niego z szerokim uśmiechem - Bardzo się starałam - powiedziała - Jeszcze muszę trochę powalczyć o rolę kapitana, ale myślę, że mi się uda - była pozytywnie nastawiona.
Gdy złapał jej dłoń lekko ją ścisnęła.
- Mi też Cię brakowało - powiedziała - Przepraszam, że byłam taka uparta gdy mnie przepraszałeś.

[Matt Dawson]

-Na pewno Ci się uda.Wierzę w Ciebie.-odpowiedział radosny.W końcu mógł usłyszeć dotknąć, poczuć osobę, którą Kocha.
-To już nie ważne.-odpowiedział
-Ważne jest tu i teraz.-dodał jeszcze patrząc wiąż w jej oczy

[St.Berry]

- Miło jest to słyszeć - uśmiechnęła się. Ogólnie wspaniale było słyszeć jego głos, widzieć jego twarz.
- Tu i teraz - powtórzyła kiwając lekko głową, że się z nim zgadza. I skoro liczyło się tu i teraz to nie zamierzała tego psuć przez wspominanie przeszłości. - Mam nadzieję, że więcej mi tak nie znikniesz.

[Matt Dawson]

-Obiecuję, że nie zniknę.Nawet jakbyś błagała.-powiedział i zeroko się uśmiechnął, a później lekko zaśmiał.Wtem kelnerka przyniosła ich zamówienie.Conrad od razu zajął się swoim daniem.Dawno nie jadł czegoś równie pysznego, był troszkę wychudzony co było widać gołym okiem.

[St.Berry]

- Chyba nigdy nie będę Cię błagać byś mnie zostawił - powiedziała ze śmiechem - Nawet nie wiesz jak się czułam nie wiedząc co się z Tobą dzieje. Nigdy więcej nie chce tego czuć. - powiedziała. Obserwowała go jak jadł czekając aż herbata jej trochę wystygnie. Lekko się uśmiechała

[Matt Dawson]

-Nie wiem.I nie chcę czuć tego samego.-odpowiedział na chwile przerywając jedzenie.
-Wiesz?Na wspie jedynąrzecą, a właściwie osobą, która utrzymywała we mnie jakąś nadzieję, byłaś Ty.-powiedział wpatując się w nią tak, jakby nie mógł się nacieszyć jej widokiem.

[St.Berry]

Gdy wypowiedział ostatnie zdanie aż serce jej zmiękło. Uśmiechnęła się a potem przesiadła na krzesełko bliżej niego, nachyliła się w jego stronę i przyciągając go lekko do siebie pocałowała namiętnie jego usta.
- Teraz, gdziekolwiek pojedziesz będę razem z Tobą.