[Andreas]

uśmiechnąłem się bo coś mi sie wydawało że na pewno ją odwiedzę bo takie mieszkanie to nie ustająca impreza - hmm to pewnie wesoło tam macie - dodałem, usadawiając się wygodniej na stole bilardowym...

[Nicolette McCartney]

- Znasz mnie zbyt dobrze. - odpowiedziała.
Wzięła przez słomkę łyk drinka.
- No to już wiesz gdzie mieszkam. Studiuje na miejscowym uniwerku, żeby móc jakoś zacząć wszystko - dodała.

[Andreas]

Dobre wieści zawsze radował - no to nic tylko pogratulować - uśmiechnąłem sie, wiedziałem ze odbije piłeczkę na moją stronę, będzie ciekawie jak się dowie kilku rzezcy i ona i Alice, która stała obok

[Nicolette McCartney]

- A teraz ty wszystko wyśpiewaj. Wiem co nieco od wspólnych znajomych ale zawsze są lepsze informacje prosto ze źródła - odpowiedziała.
Miała ochotę zatańczyć

[Andreas]

Wziałem głebszy oddech - to tak w telegraficznym skrócie... - napiłem sie drinka i zapaliłęm papieroska - załozyliśmy tu klub, przez przypadek zostałem jego szefem - tu się uśmiechnałem, bo w sumie to nie był przypadek tylko cholerny awans...
- zostałem ojcem - powiedziałem spokojnie - i okazało sie że mam siostrę w Irlandi - tyle nowości był

[Nicolette McCartney]

- Wow czyli pogłoski o dziecku są jednak prawdziwe. Słyszałam ale nie chciałam po prostu wierzyć - stwierdziła.
Usiadła na stole do bilardu.
- No u mnie wiesz co się działo. Reszta to rzeczy takie dość mało znaczące - powiedziała do niego

[Andreas]

usmeichnałem sie do obu dziewczyn,rzadko pokazywałem zdjęcie ale w sumie byłem po drinkach i troszkę chciałem sie pochwalić, a troszkę sprawdzić reakcje Alice...
Wyciągnąłem zdjecie z wewnętrznej kieszeni kurtki - teraz ma pół roku,zdjęcie zrobione przed wyjazdem z L.A. - podałem fotkę - chłopak Abel - dopowiedziałem

[Nicolette McCartney]

Spojrzała na fotke.
- Wiedziałam. Zawsze ci mówiłam, że pierwszy będzie syn - powiedziała do niego z gratulacjami i szczerze

[Savanah Spencer]

Przyszłuchiwalam sie ich rozmowe i popijałam sobie whisky, ktora pola nam Clive.Kiedy dziewczyna sie przedstawiła potwierdziłam jej słowa, że faktycznie z widzenia sie znamy.To co opowiadała o swoim zyciu nieco mniej mnie interesowało więc nie przerywałam.Czekałam na ta częśc kiedy wypowie sie Clive.Dobrze było sie dowiedziec kilku rzeczy o nim.Kiedy jednak powiedziałam, że ma syna...no cóz..zatkało mnie lekko.Wzięłam zdjęcie do reki...-Wow...tego to sie nie spodziewałam ael...hmm..no mały przystojniak - usmechnęłam sie oddając mu fotkę

[Andreas]

Uśmiechnąłem sie lekko - a dziękuje - odpowiedziałem do Collett i Alice, chowając zdjęcie do wewnętrznej kieszeni - na szczęście jest pod dobra opeką, babcia go pilnuje - odparłem, teraz zastanowiłem sie nad tym ze moze pasć pytanie o matkę - pewnie przyjadą do mnie po nowym roku - uśmechnałem sie, lekko zmieniając temat

[Nicolette McCartney]

- No to nie ma bata ale ja go zabieram wtedy na cały dzień. I nie ma , że nie. Trzeba nadrobić ten czas - powiedziała ze śmiechem.
Spojrzała na Alice.
- Dobre drinki przygotowujesz - rzuciła

[Savanah Spencer]

Spojrzalam na Collett... - nie wiedziałam, że cos sie tam jeszcze z nich zachowało - powiedziałam bo przecież było juz dawno po mojej zmienie.-I fakt pierwsze pytanie jakie mi sie cisneło na usta to o matke dziecka ale wolałam o to zapytac na osobności.-Widze, że bardzo dobrze się znacie - spojrzałam to na jedno to na drugie.-Można wiedziec skąd?

[Nicolette McCartney]

- Akurat jeden ostatni i całkiem nieźle smakował - powiedziałą do niej zupełnie szczerze.
Napiła się do połowy kieliszka martini.
- Tak znamy się. Z paru miejsc. Poznaliśmy się podczas ostatniej wizyty Clive'a w Tree Hill - odpowiedziała jej.

Przyszła tu.
- Eee ktoś kazał ci przekazać, że czeka na ciebie na parkiecie - powiedziała do Collett

- Clive jak to twój żart to już nie żyjesz ale ide zobaczyc tylko zostaw moje martini - poprosila i poszła

[Andreas]

uśmiechnąłem się na samo wspomnienie o tym co było - tak szalone czasy rozrabiania - patrzyłem jak odchodzi... - widać masz branie dzisiaj - dodałem za nią
Spojrzałem na Alice... nie wiem czemu ale musiałem to powiedzieć
- dziękuje ze nie pytałaś - polałem sobie szklankę whyskey... chyba już ostatnią dziś, wpiłem jednym łykiem.
Tak kopnęły wspomnienia, od razu odpaliłem fajkę i widać było ze mimo że był twardy, to wspomnienia o matce dziecka nie były łatwe.

[Savanah Spencer]

Uśmiechnęłam się do odchodzącej Collett.-Nie zapytałam...aaa.nie ma sprawy.Nie jestes moim chłopakiem cz cos, żeby mi sie tłumaczyć - dodałam i napiłam sie.-Choc nie powiem, że w tej chwili nie jedno pytanie ciśnie mi sie na usta - uśmiechnęłam sie do niego.