[Savanah Spencer]

-No i spoko..tlkyo no z drugiej storny..jak go za bardzo rozpieści to potem ci na głowe wejdzie..nam..wiec..pilnuj by nie przegieąła - zasmial sie i se juz posadzil Małego na kolanach.Wziął sobie sok i sie napił.
-No w sumie..wcale ym sie nie zdziwił - zasmial sie.
-No ae..co tam słychac?

[Nicolette McCartney]

- Spokojnie wszystko jest pod kontrolą. Dla niej Luca jest jej oczkiem w głowie. Stwierdziła, że ma uśmiech po mnie i swej babce - stwierdziła.
Chodziło jej oczywiście o swą matkę, która odeszła już kilka lat temu.
- Spędzamy czas razem, a że mogłam już wrócić do treningów to korzystam z tego. Jak możesz zobaczyć są efekty. No i tak jak wspominałam odwiedziłam studio tatuażu. Spójrz - dodała.
Odchyliła się nieco do przodu, aby mógł zobaczyć kark gdzie znajdował się jej najświeższy malunek na ciele. Imię ich synka. Po chwili wróciła do poprzedniej pozycji.
- A co u ciebie przystojniaku? Jak płyta? - zapytała.

[Savanah Spencer]

-No tak..w sumie ma rację.. przynajmniej co do twojego usmiechu - powiedzial przygladając sie im obojgu dla porówniania.
-Oj no widze, widzę.. u ciebie bez trenungów i tka było ok.. - powiedzial.
-Oo pokaz - spojrzal na tatuaż.
-Super...ja tez mam -podwinął rekaw i gdzies tam na ramieniu, od dołu pewnie miał.Imie i date urodzin.
-A noo już ostatnia prosta.Niedługo będzie - powiedzial z usmiechem

[Nicolette McCartney]

- Chociaż wiadomo dopiero później się okaże co ma po kim. A co się tyczy odpowiedzi, że i bez treningów było ok. Uznam, że podobają ci się jednak me pełniejsze kształty - powiedziała ze śmiechem.
Pokazała mu swój tatuaż, po czym zerknęła na jego. Nie mogła się powstrzymać, aby nie przejechać po nim swą dłonią.
- Jak widzę, obydwoje tatuaże mamy we krwi. Chociaż ja mam ich zdecydowanie mniej od ciebie - dodała.
Na wieść o płycie uśmiechnęła się szeroko.
- O! Nasze gratulacje, ale wiesz, że obiecałeś, iż mały pójdzie na twój koncert - powiedziała unosząc brew do góry

[Savanah Spencer]

-Mnie sie cała podobasz i przed i o..inaczej bysmy nie mieli tego brzdąca - bo jakby mu sie nie podobała to by z nią nie spał itp.
-No coż... uwielbiam tatuaze więc.. nie mogłemczegoś takiefgo nie uwiecznic sobie.. - powiedzia Matty.
-No jak jakis bedzie w TH albo gdzies blisko to dam wam znać.. - powiedział

[Nicolette McCartney]

- I taką odpowiedź całkowicie rozumiem. A kto wie, może niedługo zobaczysz efekty treningów - rzekła tajemniczo.
Ustalili, że nie będą się bawić w związek, ale przecież nic nie stało na przeszkodzi, aby sypiać z sobą dla rozrywki i zabawy.
- Jeszcze jakiegoś nie widziałam? - zapytała.
Na słowa o koncercie tylko skinęła głową, obserwując jego i Lucę, który zdawał się nieco zasypiać.

[Savanah Spencer]

-Spoko.A ternigni..trenujesz cos konkretnego do zawodów jakis czy tak poki co? - zapytał niekaw.Bo oczywiscie on mial na mysli treningi z tanca itp.
-NIen no nie mam innych nowych - zasmial sie i spojrzał na synka.
-Oo..chyba go trzeba polozyc co? Pora na drzemke - usmiechnął sie.

[Nicolette McCartney]

- Co do treningów, początkowo trenowałam, aby wrócić do formy. Jednak obecnie przygotowuje się do zawodów. Sądzę, że czas jaki pozostał do nich czyli 2 tygodnie jest odpowiedni. A jak naprawdę będzie? To się okaże na zawodach – stwierdziła.
Ona sama w końcu była wychowanką prestiżowych szkół tanecznych, wiedziała do czego jest zdolna i chciała sobie stawiać poprzeczkę coraz wyżej.
- A więc przystopowałeś. – stwierdziła.
Gdy on spojrzał na Lucę, ona również to zrobiła.
- Tak , sądzę, że już pora na jego codzienną drzemkę. Zawsze mniej więcej o tej porze zasypia na godzinkę lub dwie. Chodź ze mną do mojego pokoju. Tam jest jego kołyska, położymy go i możemy wrócić tutaj. – dodała.
Nie chciała, rozmawiać przy małym, aby się nie obudził. A zawsze może włączyć elektroniczną nianię, aby móc go słyszec w razie potrzeby.

[Savanah Spencer]

-uuu no to fajnie..życze powidzenia.. - powiedział Matt.
-A gdzie te zawody?Co wtedy zLuca?bIERZESZ ZE SOBĄ CZY JAK?kURCZE..MOZE JAK BEDE MIAŁ WOLNE TO PÓJDE POKIBICOWAĆ - POWIEDZIAŁ.
-jASNE - NO SKORO mATT GO TRZYMAŁ TO WSTAŁ Z NIM I POSLZI DO POKOJU coLL

[Savanah Spencer]

-O dzieki...zerkne potem sobie w grafiki itp i dam znac..ale to jeszcze jest troche czasu - uśmiechnął sie Matt i schował kartkę do kieszeni.Wrócili z Collet do salonu.
-To gdzie masz teraz babcie? -zapytał ciekaw bo jej nie widział nigdzie w domu

[Nicolette McCartney]

Gdy wrócili do salonu usiadła na kanapie biorąc do ręki szklankę z sokiem. Na pytanie Matt'a spojrzała w jego stronę.
- Jest w NY. Uwielbia to miasto, tak samo jak ja. Ale nie martw się jeszcze zdążysz ją zobaczyć. Powiedziała, że spotkania z tobą sobie nie odpuści zwłaszcza, że...no to już zachowam dla siebie. - stwierdziła.
Nawet ją starsza pani potrafiła wprawić w zakłopotanie swoimi słowami, a tutaj nie chciała mowić jak określiła ona ojca swego prawnuka

[Savanah Spencer]

-Aha..nie no i tak tylko z ciekawości pytałem.Wiesz ja tam wcale nie usze sie z nia potykać -zsmial sie.
-No ale oczywiscie jak zechce to spoko.. - no bo nie odmówi tym bardziej ze babcia wyluzowana skoro go nie nienawidziła, że nie jest jednak z COll.

[Nicolette McCartney]

Zaśmiała się na jego słowa.
- Doskonale ciebie rozumiem. Jednak to w razie czego będzie spotkanie łatwe, proste i przyjemne. A moja babcia obiecała się powstrzymać od wygłaszania dość...otwartych opini na różne tematy – powiedziała.
No cóż po prostu starsza pani otwarcie się przyznała, że gdyby tylko była młodsza sama by się za niego zabrała. Ale o tym ona mu oczywiście nie powiedziała. Uśmiechnęła się do niego, kładąc mu dłonie na torsie. Zdecydowanie za nim tęskniła.
- Chociaż ja się nie dziwię jej, w końcu mam do czynienia ze 100 % mężczyzną – dodała mu szeptem do ucha

[Savanah Spencer]

-Nie no spoko..jak tlyko będe miał wolne i ona tu będzie to wpadnę z przyjenością na chwilke pogawędki -powiedział Matt.
-O tak..zdecydowanie masz -usmiechnął się kącikowo z błuskiem w oku.
-I czuje, że Pannie Fox sie zbiera na jakieś...czułości...? - zachichotał widząc jej czyny i gesty

[Nicolette McCartney]

- Oj to na pewno świetnie się wam będzie rozmawiało. Jak wiesz jest ona bardzo postępowa, a zdradzę ci sekret, że sama jest właścicielką rysunków na ciele - powiedziała z uśmieszkiem,
Na jego pytanie uniosła nieco brwi do góry.
- Jak ty dobrze mnie znasz, bo rzeczywiście tak mi się zbiera na czułości...nie moja wina, że tak na mnie działasz - powiedziała.