[Savanah Spencer]

-A który z was jest ten starszy? - zapytałam ze śmiechem.-zI hmm...ne wiedziałam, zewczesniej byłam zagrozona podrywem ze strony Scotta - wytknęłam mu język.-Ale dobrze wiedziec, że spac moge spokojnie - zaśmiałam sie

[Lucas]

- Ja jestem starszy... Ojciec spłodził najpierw mnie w liceum a na studiach poznał mamę Nathana i spłodził jego... Na moje szczęście wybrał ich a nie nas... Nasz ojciec to straszny dupek i Nathan też długo taki był, na szczęście zmądrzał

[Savanah Spencer]

-Spłodził...jak to brzmi - powiedziałam.-Cóz...widac niektórych da sie sprowadzic na dobra drogę, innych niestety nie - dodałam z usmiechem

[Lucas]

- Mój ojciec jest dla mnie tylko dawcą nasienia, nic od niego nie chcę i nigdy nie chciałem - powiedziałem szczerze - nic dobrego nigdy nie zrobił by mi i mamie było lepiej, ale yszliśmy na prostą dzięki sobie wyłacznie, więc to nasze szczęście, że nam dał spokój

[Savanah Spencer]

-Cos wiem o beznadziejnych ojcach - usmiechnęłam sie krzywo.-Mój został zastrzelony gdy miałam 11 lat.Wczesniej tez nie było za ciekawie więc...wie jak to jest wychowywac sie bez ojca. - dodałam wzdychając

[Lucas]

- Miałem świenego wujka, swoją drogą też Scotta. Był dla mnie jak ojciec, więc aż tak tego nie odczułem. Owszem jako dziecko czasem pytałem czemu tata jest z nimi a do nas nie przychodzi, ale szybko zrozumiałem, że bez niego jest nam lepiej

[Savanah Spencer]

-No to dobrze.Gorzej jest jak dziecko nie potrafi pojąc takiego a nie innego stanu rzeczy - powiedzialam.-Widocznie tak miało być, nie inaczej.I jak widze, wszyscy sa jednak szczęsliwi , że stało sie tak czy owak

[Lucas]

- Wiesz ojciec jest niespełnionym sportowcem i próbował wymusić na Nathanie pójście w jego ślady... Nathan kocha koszykówkę ale wiesz jak to jest gdy hobby przestaje dawać radość... Ojciec zawsze chciał więcej i wiecej i nie potrafił powiedziec "dobrze sie spisałeś synu"... Zawsze na kazdym kroku słuchał tylko, że którą akcje spieprzył i zamiast 40 zdobył pkt 38...

[Savanah Spencer]

-No to nie dziwne, że macie oboje go dość, a szczególnie twój brat - stwierdziłam.-Choc uwierz, że zawsze to lepiej takie cos niz ojciec naduzywający alkoholu i przemocy - dodałam

[Lucas]

Popatrzyłem na nią - Twój taki był?? - spytałem i dodałem szybko - nie musisz odpowiadać jak nie chcesz... w sumie aż takimi przyjaciółmi jeszcze nie jestesmy... Niemniej skoro zgodziłaś się uddać dla mnie taka przysługę to jesteśmy na dobrej drodze do tego

[Savanah Spencer]

-Tak, mój taki był.Dlatego wcale go nie żałuję, ze nie zyje - wzruszyłam obojętnie ramionami.Przywykłam juz jak z tym zyc więc mogłam o tym mówić.-Spokojnie Scott...uwierz, że o tym o czym nie chce mówić nikt sie nie dowie...mam to opanowane do perfekcji - zaśmiałam się

[Lucas]

- Aż taka tajemnicza czasem jesteś?? - przyjrzałem sie jej z usmiechem - jak cos możesz na mnie zawsze liczyć, nawet jesli będziesz chciała tylko pogadać. Podobno jestem dobrym słuchaczem... I nie martw sie nie obsmaruję Cię w książce ani tez nie napiszę jej o Tobie - puściłem jej oczko w żartach - czasem podobno dobrze sie komuś wygadać, więc służę ramieniem jak coś - usmiechnąłem się do niej

[Savanah Spencer]

-Czasem trzeba Luke.każdy ma jakieś swoje tajemnice - dodałam.-Dzieki...choć wiesz...zalezy co byś o mnie napisał w tej książce.Bo jak bym była jakąs sexowną pani doktor to kto wie...moze i bym sie na to zgodziła - zażartowałam smiejąc sie.-Będe pamietac, choć poki co nie musze sie nikomu na żaden temat wygadywac - dodałam

[Lucas]

- I dobrze, że póki co nie musisz... wiesz dobrze wiedzieć, że ktoś służy uchem przed czasem i przed tym gdy taka osoba jest potrzebna - uśmiechnąłem się do niej - a ta sexowna Pani doktor... myslę, że jeśli ktos taki się pojawi to będzie wzorowany na Tobie - puściłem jej oczko i napiłem się kawy - Jesli chcesz możemy juz stąd wyjść, towarzysz pewnie nadal czeka - powiedziałem i dodałem - niemniej lubię z Tobą rozmawiac, więc jesli decyzja należałaby do mnie to pozwoliłbym mu czekać jeszcze troszkę

[Savanah Spencer]

-No tak.Dobrze wiedziec, że jest ktos z kim można normalnie pogadac.Czy choćby sie tlyko wygadac lub wysłuchac rady.mam nadzieje, że wiesz, że to działa w obie strony Luke - dodałam.-Hmm...nie sądze by czekał niemniej jednak pora wracac do domu, jakis obiad srobic czy coś... - powiedziałam z usmiechem i wstałam z kanapy.Załozyłam kurtke, wziełam torebkę..