[Lucas]

- Jestes pewna?? Bo wydaje mi sie, że cos sie powaznego dzieje i musisz sie wygadać... Nie będe Cie osądzał co Ty na to??

[Emily Johnson]

-Jestem bardziej niż pewna..-powiedziałam i spojrzałam na niego.. -Będziesz mnie osądzał. -dodałam i stanęłam przy wózku, opuściłam lekko wzrok..
-Dlatego nie mogę Ci powiedzieć.. Nie jesteśmy już przyjaciółmi, Luke..-powiedziałam z wielkim żalem, po czym spojrzałam na niego.. Czułam się okropnie, bo nie dość, że go zdradzałam, to jeszcze się mogło okazać, że mam z nim dziecko, a żadne z nas o tym nie wie.. A do tego Enrique, który się do mnie nie odzywa.. Pokiwałam tylko głową, patrząc na niego.. -Nie mogę..-powiedziałam, a w moich oczach zaszkliły się łzy.

[Lucas]

- Nie płacz, tylko nie płacz... w porządku nie jesteśy przyjaciółmi... Jak chcesz... Myslałem jednak że to co przeszlismy kiedyś cos dla Ciebie znaczy ale jak widzę dałaś sie stłamsić i przekabacić mężowi.... - popatrzyłem na ni a i otworzyłem znowu drzwi... - racja naszej paczki juz nie... A teraz wybacz ale mam robote a skoro nie jestesmy przyjaciółmi to zwykłe cześć i ładna pogoda by wystarczyła - powiedziłem do niej - tak na przyszłość.. - po czym wszedłem do środka - Kochanie jestem już - wszedłem a gdy drzwi za mna się zamkneły szukałem Qi kurwa nigdzie jej niebyło.... - ja poerdole Quinn - powiedziałem wściekły i kopnałem jakies wiaderko a potem nie wi=edząc gdzie je nszykać to po prostu posprzątałem tu porządnie i zajałem sie Malowaniem ścian

[Emily Johnson]

Stałam chwilę na chodniku i nie wiedziałam, co mam zrobić.. Spojrzałam na niego bezsilnie.. Osz, nawet nie wiedział jak teraz by mi się przydał przyjaciel..
Gdy usłyszałam hałas w środku spojrzałam na drzwi i otworzyłam je..-Wszystko w porządku?-zapytałam, ocierając łzę, która mi ciekła po policzku.
-Przepraszam za to co powiedziałam.. To nie tak..-powiedziałam, patrząc na niego.

[Lucas]

Odwróciłem się w jej stronę - wiesz co Wy kobety zawsze cos robicie, mówicie a potem "To nie jak" i myslicie, że to wszystko załatwi?? - popatrzyłem na nia, byłem wściekły na zniknięcie Q i pewnie się wydaje teraz na Pey ale to szczegół - to nigdy nic nie załatwia... i mam gdzieś wasze hormony instynkty macierzyńskiie czy PMS.... Kurwa Was sie nie da zrozumieć... Kurwa "pomożesz mi w galerii" jak mam kurwa nie pomóc... i co.... baw sie sam, bo mnie tu juz nie ma.... - mówiłem od rzeczy i wcale nie o rozmowie z Peyton tylko o Q...

[Emily Johnson]

Spojrzałam na niego, zupełnie nie rozumiejąc jego naskoku na mnie..
-Przepraszam, nie chciałam Cię zdenerwować.. -mówiłam, w ogóle nie ogarnęłam, że nie mówi o mnie..
-Nie przeklinaj przy dziecku..-powiedziałam, patrząc na Katie, która zrobiła wielkie oczka i zaczęła ryczeć, bo się wystraszyła jak Luke krzyczał. Wyciągnęłam ją z wózka znowu i przytuliłam mocno..-Ciiiii..-mówiłam do niej.

[Lucas]

Popatrzyłem na nia i na mała - dobra sory... Po prostu po co jej moja pomysł w tym wszystkim tutaj jak ucieka nie mówić nawet słowa co i gdzie i czemu.... Zawsze sie tak zachowujecie.... Wy wszystkie

[Emily Johnson]

Spojrzałam na niego, dotarło do mnie, że to nie o mnie chodzi.. -A gdzie Quinn zwiała?-zapytałam, rozglądając się po wnętrzu, no bo skoro już tu byłam, to warto było zobaczyć..
-Nie narzekaj..-powiedziałam do niego zdecydowanym tonem..-Może idź jej lepiej poszukaj.. Nie jest zła, że rozmawiamy?-zapytałam, bo skoro E. świrował, to czemu nie Quinn.

[Lucas]

- Niby gdzie mam jej szukac?? Mieszka u mnie, w jej domu znalexiono trupa w czasie burzy w miasteczku... tu miała sie kryć w swojej pracy gdzie niby mam jej szukac?? - [oaptzryłem na nia - wole zrobić to o co mnie prosiła... pomaluję tu wszystko przynamniej nie będe się martwił kto i gdzie jest... - popatrzyłem na nią - ale dla Twojej wiadomości jestem z nia szczęśiwy... o ile nadal jestem z nią

[Emily Johnson]

-Nie wiem..-powiedziałam i spojrzałam na niego zszokowana tym trupem.. -No to rób..-powiedziałam i tuliłam Katie do siebie..
-Nie wyglądasz na szczęsliwego w tym momencie..-powiedziałam szczerze, co myślałam..-Ale co ja tam wiem..-wzruszyłam ramionami..
-Nie będę Ci już przeszkadzać..-powiedziałam i zaczęłam się zbierać do wyjścia.

[Lucas]

- Oki w tej chwili nie jestem szczęśliwy, w sumie to jestem wściekły - powiedziałem i spojrzałem na nia - nie przedzadzasz... póki ogarniam możesz byc, potem to niezbyt zdowe dla małej - powiedziałem - wiesz czyba i Tobie daleko do szczęścia, dobrze trafiam??

[Emily Johnson]

Spojrzałem na niego..
-No to w takim razie posiedzimy jeszcze chwilę z Tobą..-powiedziałam..-W ogóle, to fajne miejsce..-zauważyłam, po czym zesztywniałam jak mówił o tym szczęściu..
-Życie rzadko kiedy bywa usłane różami..-powiedziałam i usiadłam gdzieś na parapecie, biorąc Kate na kolana..
-A ja mam ciężki okres.

[Lucas]

Odrzuciłem gdzies ścierke wytarłem dłonie o spodnie na tyłku i usiałem obok nich - chcesz o tym pogadać?? Oki nie jesteśmy przyjaciłmi jak mówiłas ale byliśmy nimi kiedyś i się znamy w sumie na wylot

[Emily Johnson]

-Myślę, że Enrique mnie zostawi..-powiedziałam ni z tego ni z owego, bez ostrzeżenia, spojrzałam na Katie..
-Już od miesiąca nie mieszka w domu.. -spojrzałam na Lucasa.. -Więc w zasadzie już to zrobił..-powiedziałam...
-Odstraszam wszystkich, na których mi zależy..

[Lucas]

Usiadłem na parapecie bokien do szyby i przodzem do Peyton. Oparłem sie o jedna ścinę jedna nogę postawiłem na parapecie zginając w kolanie a drugą spuściłem obok i sobie dyndała... - myślę, że to nie jest tam do końca... Mnie nie zraziłaś, odeszła s ode mnie Ty a nie ja od Ciebie... Twój mąż ma pewne kompleksy mimo tego, że jest sławny bogaty itd... i To on odchodzi, więc on traci....