[Beth Carolls]

Beth zaśmiała się lekko.
- Może tak będzie. - powiedziała ale nie brała tego dokładnie na poważnie. Oczywiście miała nadzieję, że może to właśnie Ethan będzie tym "księciem" o którym marzy każda dziewczyna, jednak wcale nie musiał nim być. Beth byłaby bardzo zadowolona gdyby okazał się nim własnie on.
- Pamiętasz kroki. - powiedziała z uśmiechem po czym zamknęła się i spojrzała mu w oczy. Patrzyła tak samo jak wtedy. Prosto w jego piękne, męskie źrenice. Oj tęskniła za nimi.

[Ethan Westwick]

- Poczekamy, zobaczymy - powiedział rozmażony. On też by tego bardzo chciał! Na razie marzył o tym, żeby znowu mogli tworzyć tą piękną parę, jaką byli wcześniej. Czekał pewnie tylko na jakieś znaki od Beth, że też jest zainteresowana. Bał się, że może jednak chce się z nim tylko przyjaźnić?
- Nie mógłbym zapomnieć - wyszeptał delikatnie. Teraz doszli do momentu w którym byl obrót więc obrócił ją delikatnie, a potem przechylił i złapał mocnym, pewnym uściskiem
- Widzę, że jeszcze mi trochę ufasz - powiedział z uśmiechem gdy wrócili do pozycji stojącej.

[Beth Carolls]

-Zobaczymy. - powiedziała cicho.
To właśnie czekała na jakiś znak, na obojętnie jaki. Beth nigdy nie była osobą która pierwsza wykonywała dany ruch pierwsza. Zawsze czekała na kogoś - i to nie zawsze był pozytyw.
- Miałam taką nadzieję, że jeszcze je będziesz pamiętał. - wyszeptała tak, jak on zrobił to wcześniej.
- Czemu miałabym Ci nie ufać? - zapytała będąc w dole. Po chwili chwyciła się mocniej Ethan'a i była już w górze bliżej niego. Ich usta prawie się stykały. - Zawsze będę Ci ufać. - powiedziała cicho i wróciła do poprzedniej pozycji,wyprostowana.

[Ethan Westwick]

No to pewnie Ethan wykona jakiś pierwszy krok, czy ruch. Cokolwiek co sprawi, że Beth też da jakiś sygnał.
- Cieszę się, że i Ty pamiętałaś - powiedział delikatnym, ciepłym głosem.
- Nie wiem, wiesz minęło sporo czasu - powiedział. On jej ufał więc dobrze, że ona jemu też.
- Myślałaś może o tym, jakby to było, gdybyśmy znowu byli razem? - zapytał wprost. Czekał na to co odpowie i w tym czasie delikatnie sie jeszcze do niej przybliżyl i patrzył w jej oczy i na jej idealnie skrojone usta.

[Beth Carolls]

- Kobieta takich rzeczy nie zapomina - powiedziała szerze. - To nie ważne ile czasu minęło. Jak się zaufało raz jednej osobie, to jeżeli nic się nie dzieje, ufa się jej dalej. - wyjaśniła tak jak sama sądziła.
Zadał jej trudne pytanie ale Beth miała już przygotowaną odpowiedź. Szczerą i jedyną. Nie mogła nic innego powiedzieć i tego w jakiś sposób wyjaśnić.
Spojrzała mu prosto w oczy i wypowiedziała te słowa: - Od dawna myślę, co by było. - patrzyła na niego.
Było to proste i jednoznaczne, że chętnie by do niego wróciła.

[Ethan Westwick]

- Mężczyźni pewnie zapominają, ale na szczęście nie ja - odpowiedział z dumnym uśmiechem. Pamiętał wszystko co było związane z Elizabeth. Tego nie dało się wyrzucić z serca i z pamięci.
Uśmiechnął się szeroko na jej słowa. On też o tym myślał,
- A co odpowiesz na to, co teraz zrobię? - zapytał i zbliżył się na niebezpieczną odległość. Oblizał delikatnie spierzchnięte usta i złączył się z nią w czułym, delikatnym pocałunku. Nie chciał dlużej czekać. Uważał, że to dobry moment i tak bardzo pragnął jej ust, chciał przypomnieć sobie jak to jest.

[Beth Carolls]

Na jego pytanie serce Beth zabiło szybciej.
- Co zamierzasz... - nie zdążyła zadać do końca pytania gdy poczuła na swoich ustach, usta Ethan'a. Nie opierała się, bo na to czekała cały wieczór. I jeszcze taka piękna sceneria, a w głośnikach muzyka przy której tańczyli na balu. Cudownie się złożyło. Oczywiście odwzajemniła pocałunek Ethan'a już nie odzywając się, a czując jak ciepło ogarnia jej całe ciało. Znów miała te motylki w brzuchu co kiedyś w liceum.

[Ethan Westwick]

Sceneria była idealna do pierwszego pocałunku, od tak długiego czasu, Trzeba ją było wykorzystać
Gdy złączyli się w pocałunku on także poczuł wewnątrz siebie przyjemne ciepło. Takie samo jak kilka lat wcześniej. Wydawało się jakby dawne uczucie momentalnie odżyło. Trwali tak złączeni przez chwilę a Ethan potem się oderwał i oddychając nerwowo zapytał
- Co powiesz na to? Mam nadzieję, że nie jesteś na mnie za to zła - powiedział i chwycił jej buzię w swoje dłonie i patrzył w jej oczy.

[Beth Carolls]

Oj tak. Było cudownie. Trzeba mu to przyznać, był mistrzem w tych sprawach i nie tylko w tych
-Zła? Za co? - zapytała patrząc na niego. - Szczerze? - patrzyła mu w oczy - Czekałam na to cały wieczór - przyznała się
Musiała to powiedzieć, żeby jej ulżyło. Gdy wypowiedziała te słowa, czuła jakby kamień spadł jej z serca. Oj tak, uczucie wróciło, ale nie zamierzała się do tego przyznać pierwsza.

[Ethan Westwick]

Nie tylko on, bo Beths tez była cudowna!
- Serio serio? - zapytał unosząc pytająco jedną brew do góry.
- Nawet nie wiesz jak cieszą mnie Twoje słowa i jak mi ulżyło - powiedział uradowany - Bo wiesz, już się bałem, że mnie spoliczkujesz czy coś - zaśmiał się wesoło.
Patrzył swoimi oczami w jej oczy z delikatnym błyskiem.
Oj nie wiem czy on sie też pierwszy przyzna

[Beth Carolls]

-Serio serio - uśmiechnęła się szeroko.
- Gdybym miała to zrobić, zrobiłabym to na samym początku - wyjaśniła. - W końcu mnie znasz i wiesz jaka jestem - dodała nadal patrząc się w jego błyszczące oczy. - Nie byłoby tej samej magii, co jest teraz gdybym miała Cię spoliczkować. - zażartowała.
No to będą żyć w niepewności

[Ethan Westwick]

- No niby tak, ale wiesz, zawsze jest ta nutka niepewności - tłumaczył się ze śmiechem.
- Stanowczo nie byłoby tej magii - odpowiedział.
- Ale wiesz, wolę się upewnić i coś sprawdzić jeszcze - powiedział po czym znowu ją pocałował, ale tym razem z większą energią i pasją. No co? Musiał sprawdzić czy to dalej działa xd

[Beth Carolls]

- Tutaj może była, ale tylko i wyłącznie z twojej strony - powiedziała dalej uśmiechając się.
Już nic nie powiedziała, zupełnie nic, po prostu znów poddała się chwili i odwzajemniała energiczniejsze pocałunki Ethan'a. To była tylko i wyłącznie ich chwila. A jeżeli chodzi o film z balu, to leciały tylko normalne tańce.

[Ethan Westwick]

- Przepraszam to się więcej nie powtórzy - odpowiedział miło.
No więc Ethan przedłużał pocałunek ile tylko mógł. Tak, to było to. I coś mi się wydaje, że to uczucie nigdy nie umarło, a teraz jakby rozkwitło na nowo.
- Nie wiem czy czujesz to samo co ja, ale ja czuję się dokładnie jak kiedyś - powiedział tuż przed jej ustami.

[Beth Carolls]

- Nie ma sprawy. - powiedziała. - Dla mnie mogłoby się powtórzyć - uśmiechnęła się.
Do niej też to wróciło, i to dosyć szybko, nawet bardzo szybko.
- Hm...- zrobiła głęboki wydech jakby coś było nie tak i spojrzała w oczy Ethan'owi. - Nie wiem, czego ode mnie oczekujesz, ale... - pocałowała go delikatnie. - czuje się dokładnie tak samo. Tak jak przed twoim wyjazdem. - wyjaśniła i uśmiechnęła się