[Matt Dawson]

-W porządku.-skoro mówiła ogólnikowo, to widocznie inaczej nie chciała.Na razie to uszanuje.
-Mówisz, zmiana na lepsze.-kazdy chyba takiej potrzebuje.Tylko trzeba znaleźć powód.
-Z Minnesoty, z małego miasteczka Roseau.-akurat to nie jest dla niego żadna tajemica.
-Studiujesz coś?Pracujesz?-zapytał dalej poszukując jakichs informacji.Był po prostu ciekawy.
-Więc co zamawiasz?-zapytał zamykajac w końcu karte.i tak w nia nie patrzył za bardzo, tylko na dziewczynę.

[laura.]

- Jestem barmanką. Pracuję w pubie. - odpowiedziała.
- Spróbuję tej czekolady. Mam nadzieję, że nie kłamałeś co do jej jakości. - uśmiechnęła się.
- Chciałam zacząć studiować ale to raczej nie dla mnie. - wzruszyła ramionami i wbiła wzrok w zamkniętą kartę.
- A czym ty się zajmujesz ? - zapytała i znów przeniosła wzrok na Conrada.
- I co robiłeś w parku. Przecież są święta. Nie spędzasz ich z rodziną? - przyjrzała mu się. Nie wyglądał jej na jakoś specjalnie rodzinnego człowieka. No ale w końcu to święta.

[Matt Dawson]

-W takimrazie pewnie sie jeszcze spotkamy.-usmiechnał sie szeroko, bo wydawała sie fajną dzieczyną.
-Dobra, nie zawiedziesz się.-powiedział z usmiechem i zawołał kelnerkę.
-Poprosimy dwie gorące czekolady.-kelnerka przyjęła zamówienie i oddaliła się
-Ja studiuję informatykę.-usmiechnał sie lekko.No nie wyglądał bardzo z pewnościa na informatyka.
-Pokłuciłem sie trochę, dlatego wyszedłem.-powiedział prawdę.

[laura.]

Pokiwała głową ze zrozumieniem.
- Wydaje mi się, że święta nie są odpowiednim czasem na kłótnie. Powinieneś się cieszyć, że masz rodzinę przy sobie. - wyraziła swoją opinię. - No ale nie wiem o co poszło, więc wybacz, że się w ogóle wtrąciłam. - dodała na swoje usprawiedliwienie. Po krótkiej chwili kelnerka wróciła wraz z ich zamówieniem. Podziękowali. Laura nadmuchała do kubka i upiła łyk czekolady. Za wcześnie jednak, bo poparzyła sobie język. Mruknęła pod nosem i odstawiła kubek.
- Rzeczywiście dobra. Ale strasznie gorąca. - powiedziała i zaśmiała się sama z siebie i swojej pazerności.
- Informatyka. Ciekawy kierunek. Który rok? - położyła dłonie na kubku aby je ogrzać.

[Matt Dawson]

-Czasem mnie wyjątkowo denerwują.-zasmiał się lekko
-Wiem, ale czasem... ehh nie ważne.-pokrecił głową
-Zapomniałem uprzedzić.-zasmiał sie ponownie lekko
-Władciwie to... przerwałem w tym roku.Zacznę znowu w przyszłym roku.-skrzywił sie lekko.W sumie wszystko przez katastrofe, ale nie ma co wspominać.

[laura.]

- Okej, nie wnikam. - nie chciała aby pomyślał, że wtyka nos w nie swoje sprawy. Mimo tego bardzo zaciekawiło ją to, co chciał powiedzieć.
- Pewnie. Każdemu czasem należy się przerwa i odpoczynek. - uśmiechnęła się, mimo, że nie rozumiała tak do końca.

[Matt Dawson]

-Znaczy, musiałem przerwać bo i tak miałem miesiąc w plecy... a jeszcze ta ręka.No cóż nie miałem jak zacząć, a to był trzeci rok.-chciał dalej studiowac, ale psychicznie by nie dał rady
-A Ty dlaczego nie poszłaś na studia?-zapytał z ciekawości, jak nie będzie chciała to nie odpowie, zrozumie to

[laura.]

- No tak, zepsuta ręka. - przypomniała sobie co powiedział w parku na ten temat i się zaśmiała.
- Studia nie są dla mnie. Może jeszcze kiedyś zmienię zdanie ale dopiero skończyłam szkołę więc wystarczy mi edukowania się. Zdecydowałam się usamodzielnić. Zacząć pracę no i tak jak mówiłam, zacząć od nowa. Nawet jakbym miała studiować to nie wiem jaki kierunek. - rozgadała się.

[Matt Dawson]

-No zepsuta.-również się zaśmiał.W ogóle ostatnio to bardzo rzadko się śmiał.
-Z pewnością masz cos co Cie interesuje.Myślę, że zainteresowanie to najlepsze co można dalej rozwijać.-tak on miał z informatyką
W końcu spróbował swojej czekolady, zobaczył czy trochę ostygła.
-Juz bezpiecznie mozna pić.-zaśmiał się chicho i napił się jeszcze trochę

[laura.]

- W sumie mam coś takiego. - upiła łyk swojej czekolady, po czym postawiła ją z powrotem na stoliku i ponownie zaczęła grzać dłonie.
- Lubię muzykę. Ogólnie sztukę. - powiedziała bez dłuższego namysłu.
- Wydaje mi się jednak, że to nie jest to. - dodała po chwili.
- W każdym razie nie ważne, dosyć o mnie. Jak długo interesujesz się informatyką? - chciała się czegoś o nim dowiedzieć. Sprawiał wrażenie tajemniczego, może właśnie dlatego Laura była tak ciekawa.

[Matt Dawson]

-A może rozmawiam z nieoszlifowanym diamentem.-powiedział i tak podejżliwie się na nią spojrzał
-Praktycznie od dziecka.Zawsze lubiłem grzebać w komputerach, no i później programy.Sam trochę tworzę programów.Może na razie nie sa jakieś wyjątkowe, ale juz nawet kilka wrzuciłem na neta.-Był bardzo dobrym informatykiem, ale nie hackerem, znaczy mógł sie włamać w parę miejsc, ale to go tak za bardzo nie kręciło.

/Jutro mnie nie będzie cały dzień bo będę w robocie, więc jeżeli dziś nie skonczymy, a będziesz sobie chciała pograć z kimś innym to ucieknij

[laura.]

Pokręciła głową i lekko się zarumieniła.
- Nie wydaje mi się. - upiła kilka łyków czekolady aby nie zauważył, że jej policzki się zaróżowiły.
- W takim razie jeżeli będę miała kiedykolwiek jakiś problem ze sprzętem elektronicznym to wiem u kogo szukać pomocy. - puściła do niego oczko, po czym wyszczerzyła się. Dopiero po chwili pomyślała, że mógł sobie coś dziwnego o niej pomyśleć. Ale nie przejęła się tym za bardzo.
- Nie powinieneś wracać do rodziny? - zapytała gładząc kubek koniuszkami palców.

[Matt Dawson]

-Zobaczymy.-wyszczerzył się trochę.Po chwili dopiero zauważył już tylko lekkie rumieńce na jej policzkach, ale to własnie mogło być od tej goracej czekolady.
Niczego dziwnego sobie nie pomyślał.Wielu osobom pomagał w tej dziedzinie.
-Zapraszam.-powiedział miło i sie również uśmiechnął
-Na razie jakos nie mam ochoty.-powiedział tak oboętnie i wzruszył ramionami
-Czemu miałbym przerywać rozmowę z tak miłą i ładną dziewczyną.-powiedział i napił się czekolady patrząc na nią

[laura.]

W głębi duszy zrobiło jej się miło, że tak o niej sądzi.
- Nie ufaj pozorom. - zażartowała i uśmiechnęła się znowu.
- Cieszę się, że pasuje Ci moje towarzystwo. - chciała poprzez te słowa podziękować za ten komplement. No bo uznała to za komplement.

[Matt Dawson]

-Słyszałem, że ponoć pozory mylą.-pokręcił głową lekko się śmiejąc
-A ja się ciesze, ze jeszcze ode mnie nie uciekłaś.Ciesze się że poszłaś na czekoladę z nieznajomym.-powiedział i puścił jej oczko.No stary Conrad wracał i powoli zaczyna dziewczynę podrywać.