[Maria]

-To gdzie masz to spotkanie? -wystawila mu jezyk i chciala spytac z kim gadal ale uznala ze sobie daruje by nie wyjsc na ciekawska.

[Poncho]

- Możesz sobie wybrać... twoja sypialnia, hotel... moja sypialnia....romantyczny domek?- zapytał patrząc na nią.

[Maria]

-Dobrze, ze tej z ktora rozmawiales nie podales takich opcji -zasmiala sie zeby wybrnac i nie podawac odpowiedzi

[Poncho]

- Ona nie jest zainteresowana tak jak ty- powiedział zacieszony i już wyobrażał sobie matkę, która przyjmuje od neigo takie zaproszenie haha

[Maria]

-Pewnie w jakims stopniu jest zainteresowana skoro do ciebie dzwoni...-podniosla brewki

[Poncho]

- Nie tak jak myślisz, zboczeńcu.- powiedział i napił się kawy.

[Maria]

-Może masz jakies wielbicielki ktore nie moga sie pogodzic ze byly tylko na raz i wydzwaniaja, tego nie wiem -zacieszyła sie

[Poncho]

- Tym na jeden raz nie daje numeru telefonu, nie warto.. i ni wykręcaj się od naszego szkolenia, cwaniaro... nie ominie cię to...

[Maria]

Zaśmiała sie w końcu. -Nie wykręcam sie, chcialam po prostu sie dowiedziec czy moze cos takiego ma miejsce...na pewno masz wielbicielki...

[Poncho]

- Nic mi na ten temat nie wiadomo...- powiedział poważnie.- Nie masz powodów do obaw, Maria.. jestem czysty jak łza..

[Maria]

Jego powaga dawala jej do zrozumienia ze mowi prawde, ale mogl byc klamca doskonalym. Starala sie mu wierzyc, chociaz jej strach był silny. -Mam nadzieje, ze tak jest jak mówisz...i mam tez nadzieje, ze jak wyjdziemy razem z firmy to nie bedziesz sie ty obawial...ze ktos sobie cos pomysli...czy juz moga myslec? -wystawila mu jezyk

[Poncho]

zaśmiał się.- Nie pomyślą, wiedzą, że w pracy nie romansujemy....

[Maria]

To patrzyła mu w oczy. -Wiec nie romansujmy...

[Poncho]

- Wierz mi.. nie chcesz mnie zdenerwować.....

[Maria]

No to ją to skusilo bo byla bardzi ciekawska. Podniosła brewki. -Hmm...może troche chce. Wyrzucisz mnie wtedy przez okno?