[Nicolette McCartney]

****

[Nicolette McCartney]

Nie powinna mu tego pisać. W chwili gdy otrzymała ostatniego smsa poderwała się z kanapy szukając czegoś do założenia na siebie. Jej wzrok spoczął na obszernej koszulce jednej z drużyn koszykówki, szybko włożyło ją na siebie i owinęła się szlafrokiem na powrót. No cóż brak bielizny pod spodem było widać niestety, a szlafrok jakoś to maskował.

[Poncho]

booth byl zachwycony widokiem szlafroka - byłem pewny, ze ściemniasz...niepotrzebnie masz ta koszulkę - powiedział śmiejąc się

[Nicolette McCartney]

Spojrzała na niego.
- Niepotrzebnie ?. Co ty sugerujesz ? - zapytała.
Usiadła na kanapie. Tak poprawiła szlafrok by nie było widać tego, że pod koszulką nie ma niczego.

[Poncho]

- hmmm...niech no ja się nad tym zastanowię...nic nie sugeruj, nie przejmuj się będę grzeczny

[Nicolette McCartney]

- Okej, to oglądamy bo i tak trochę już minęło - powiedziała.
Zgasiła światło pilotem by zacząć oglądać mecz. Czysty relaks. Obiecał być grzeczny, jednak kto go tam wie.

[Poncho]

uśmiechnął się- jakbyś chciała tak bardzo oglądać ten mecz to pewnie byś nawet nie pomyślała o cudownym koledze, który gnije nad papierami

[Nicolette McCartney]

- Nie prowokuj mnie bo to ci się nie uda. Uwierz mam naprawdę silną wolę - powiedziała.
Nie da rady jej sprowokować, ona się tak łatwo nie da. Wpatrywała się w ekran sięgając raz po raz w stronę miski z popcornem.

[Poncho]

- nikki, gdzież bym śmiał cie prowokować? Jeszcze by się to moglo dla mnie zle skonczyc. W końcu nie jesteś jakaś pierwsza lepsza licealistką- powiedział uśmiechając się

[Nicolette McCartney]

Spojrzała na niego zmrużonymi oczyma.
- Seeley nie radzę naprawdę mnie ani prowokować, ani drażnić. Bo to rzeczywiście się dla ciebie źle skończy - powiedziała z uroczym uśmieszkiem.
Podparła się pod boki dłońmi mierząc go spojrzeniem.

[Poncho]

- miałaś Kiepski dzień? Czy udajesz taka niedostępną, bo Parkera nie ma z nami? Kurczę myślała, ze podryw na dzieciaka juz mnie nie dotyczy a tu proszę...

[Nicolette McCartney]

Czasami ją irytował, czasami śmieszył. W tej chwili nie wiedziała co jest większe irytacja czy śmiech. W jednej chwili momentalnie znalazła się tuż przy nim. Patrzyła się bezpośrednio w jego oczy.
- Czasami się zastanawiam czy droczysz się bo droczysz, czy prowokujesz. Ciekawe czy gdyby coś miało by być na rzeczy to byś nie stchórzył w ostatniej chwili - powiedziała.
Nie zrobiła tego celowo, ale to była jawna prowokacja.

[Poncho]

sie pogubil chłopak przy niej jak tak szybko byla obok, ale byl odważny i niespokojne raczki pchal pod jej szlafrok- uciekam tylko od chorób wenerycznych- powiedział rozbawiony

[Nicolette McCartney]

- Ja ich na pewno nie mam. - powiedziala.
Nagle zdała sobie sprawę z tego, że nie istnieje coś co mogłoby jej zabraniać zachowania takiego jakie miało miejsce obecnie. Nic jej nie trzymało w ryzach. Rzuciła mu zaczepne spojrzenie by po chwili momentalnie ściągnąć z niego koszulkę.

[Poncho]

- gdybym wiedział zamiast piwa kupiłbym zapas gumek- i skoro wyslala mu jasny przekaz czego oczekuje to ja pocałował w usta i ściągam z niej szlafrok, aby sie dobrać do najlepszego