[Nicolette McCartney]

Nie wiedziała czemu jednak gdy tylko usłyszała słowo a właściwie imię matki jego syna - Rebeccy momentalnie ją zmroziło. Odsunęła się od niego tak by go nie obudzić. Następnie wstała aby się wyprostować. Sięgnęła po swe rzeczy.

[Poncho]

Ale i tak się przebudził i ją zauważył.- Już po prysznicu?

[Nicolette McCartney]

- Tak po prysznicu. Pozdrów Rebecce, widocznie o niej śniłeś - powiedziała chłodnym tonem głosu.
Pośpiesznie ubierała resztę rzeczy.

[Poncho]

No to wstał i podszedł do niej.- Nikkie, chyba nie ejsteś zazdrosna... i to jeszcze o kogo..- powiedział z sarkazmem

[Nicolette McCartney]

Spojrzała hardo w jego oczy.
- A jeśli nawet jestem zazdrosna to co ? - zapytała.
Zaczyna się dyskusja, a ona nie miała zamiaru odpuścić dopóki nie uzyska odpowiedzi na swe pytanie.

[Poncho]

- To nic, to tylko albo aż moja była żona i nic tego nie zmieni. Jest matką mojego syna, nic więcej

[Nicolette McCartney]

Odwróciła się do tyłu z zamiarem odejścia, jednak chwilę później gwałtownie znów stanęła twarzą w twarz do niego.
- Okej jestem o ciebie zazdrosna !. Jestem zazdrosna o Rebecce! Masz usłyszałeś to co chciałeś !. Tak, powtórzę to raz jeszcze. Jestem o ciebie zazdrosna Seeley - powiedziała a właściwie wykrzyczała to co jej leżało na sercu.

[Poncho]

No to był zaskoczony, zszokowany, totalnie nie wiedział co się dzieję.- Nikkie...jak to jesteś zazdrosna?

[Nicolette McCartney]

- Chyba nie masz problemów ze słuchem. Ale dla pewności ci powtórzę. Jestem zazdrosna o ciebie ! - powiedziała krzycząc te słowa do niego.
Po prostu kiedyś zapewne i tak by to powiedziała, jakoś by to wyszło na jaw.

[Poncho]

No to sobie usiadł, aby to jakoś ogarnąć wszystko- chyba musze sie napić..

[Nicolette McCartney]

- Barek masz obok siebie, nie krępuj się - mruknęła.
Sama usiadła naprzeciwko niego, pod drugą ścianą trzymając w dłoni drinka którego sobie przygotowała.

[Poncho]

no to wstał i nalał sobie coś mocniejszego- czemu wczesniej nic nie mowilas?

[Nicolette McCartney]

- Jakoś nie miałam powodów. Zresztą ty nie pytałeś. Więc jesteśmy kwita. - powiedziała do niego po prostu.
Piła powolnymi łykami swojego drinka, obserwując go cały czas.

[Poncho]

- i co teraz? Przecież nie będzie tak jak dawniej....

[Nicolette McCartney]

- No nie da się tego ukryć. A jak według ciebie będzie Seeley ?. Powiedz mi jak uważasz, że teraz będzie co ? - zapytała go szczerze.