[Poncho]

- Nie mam pojęcia... Nawet przez myśl mi nie przeszło, że czegokolwiek ode mnie oczekujesz...że chcesz...myślałem, ze się będziemy świetnie bawić i wszystko...

[Nicolette McCartney]

- Okej czyli mam rozumieć, że zabawiliśmy się i tyle. Mam niczego nie oczekiwać od ciebie bo i tak nie ma szans. Super. Jak zwykle super - powiedziała.
Ostatnie słowa wypowiedziała z ironią.

[Poncho]

- Nie wiem... nie wiem co mam z tym zrobić... nie spodziewałem się tego...

[Nicolette McCartney]

- Po prostu zastanów się. Podejmij decyzje, tak albo nie. Wątpię abyś po namyśle podjął inną. Tak więc powiedz teraz czego chcesz. - powiedziała do niego.
Nie miała zamiaru na niego naciskać, pozwalała jemu na podjęcie decyzji.

[Poncho]

- tak....muszę to wszystko przemyśleć i zastanowić sie co dalej

[Nicolette McCartney]

- Seeley nie...podejmij decyzję teraz. Wyjdziesz stąd, zaczniesz analizować. Zadawać sobie kolejne pytania, zaprzeczać im. A ja chce tylko wiedzieć co będzie dalej. Nie chce żyć w niepewności - powiedziała do niego.

[Poncho]

- Nicolette...nie powinienem teraz tego robić... Przyjeżdżając tutaj nie myślałem, aby z kimś się wiązać na poważnie...

[Nicolette McCartney]

Przez cały czas usiłowała trzymać fason, jednak w chwili gdy na niego spojrzała było widać, że powstrzymuje łzy. Nie chciała płakać nie przy nim.
- Rozumiem. Po prostu chciałabym tylko wiedzieć czy jest szansa, czy jej nie ma. Tylko tyle, a może aż tyle - powiedziała szeptem.
Widać było, że się bała. Patrzyła na niego, chciała by ją przytulił jednak nie mówiła tego, za bardzo się bała powiedzieć to na głos.

[Poncho]

- W takim razie muszę mieć czas, aby się nad tym zastanowić...- powiedział patrząc na nią, nie wiedząc co z tym wszystkim zrobić.

[Nicolette McCartney]

- Boje się...boje się tego co będzie potem - powiedziała szeptem.
Wstała powoli z podłogi a następnie podeszła cicho do niego. Chciała by ją przytulił, otwarcie to okazywała.

[Poncho]

No to jak już była blisko to, żeby ją troszkę pocieszyć to ją objał.- Nikkie...będzie dobrze..zawsze możesz na mnie liczyć, wiesz o tym, prawda?

[Nicolette McCartney]

Usiadła obok niego przytulając się do jego ciała.
- Wiem o tym. Jednak ja chciałabym czegoś więcej. Boje się, że nie mam żadnych szans - powiedziała cicho.

[Poncho]

- Tego to bym nie powiedział.- powiedział uśmiechajac się, bo tylko brzydale nie miały u niego szans:D

[Nicolette McCartney]

Zaśmiała się nieco.
- Jedno wiesz na pewno o mnie... - powiedziała sugestywnym tonem głosu.

[Poncho]

- Że nieźle się bzykasz..- powiedział śmiejąc się