[Emily Johnson]

[Josephine Morgan]

Znalazłam gabinet , zapukałam i weszłam nikogo nie było więc postanowiłam zaczekać na Rachel.

[Emily Johnson]

Po wizycie u wszystkich pacjentów wróciłam do gabinetu i jakoś tak z rozpędu otworzyłam drzwi i weszłam do środka, czytając kartę, że nie zauważyłam, że ktoś siedzi..
-Ooo dzień dobry..-powiedziałam, kobieta siedziała tyłem do wejścia, więc nie widziałam, kto to, ani jej twarzy..
-W czym mogę pomóc?-zapytałam, wyminęłam kobietę i dopiero spojrzałam na nią od przodu, wybałuszyłam oczy..
-Lori!-powiedziałam tylko..-Co się stało?-rzuciłam kartę pacjenta na biurko i od razu założyłam rękawiczki, by zobaczyć, co się jej stało w głowę.

[Josephine Morgan]

-ale Ty oficjalna pani doktor-powiedziałam i zaśmiałam się. Spojrzałam na Rachel.
-w sumie nic takiego , chciałam tylko żebyś mnie przebadała , bylam już u lekarza , ale wolę żebyś Ty to zrobiła-powiedziałam i uśmiechnęłam się do niej.

[Emily Johnson]

-No nie wiedziałam, że to Ty siedzisz..-powiedziałam do niej spokojnie, apotem spojrzałam na jej twarz jeszcze raz..
-Kto Cię szył?-zapytałam i spojrzałam na szew, był założony całkiem profesjonalnie, więc nie powinno być blizny, obejrzałam jej twarz uważnie, każdy siniak po kolei, sprawdzając czy nie ma uszkodzonych kości..
-Co Ci się stało?-zapytałam..-Tylko twarz?-spojrzałam na nią uważnie...
-Rozbieraj się i kładź..-powiedziałam i przysunęłam parawan i zasłoniłam kozetkę..

[Josephine Morgan]

-jakiś prywatny lekarz , nawet nie wiem jak się nazywał -powiedziałam i machnęłam ręką.
-miałam wypadek samochodowy -powiedziałam. Wstałam z krzesła i rozebrałam się.
-mam poobijane żebra trochę -powiedziałam i położyłam sie na kozetce.

[Emily Johnson]

-Wypadek? Byłaś z tym na policji?-zapytałam i spojrzałam na nią uważnie, oczywiście byłam w stanie stwierdzić, czy te obrażenia były o wypadku, czy nie, ale jeszcze jej nie zbadałam, dopiero jak się położyła, to zaczęłam dotykać jej brzucha i uciskać w niektórych miejscach, by zobaczyć, czy nie uszkodziła sobie jakiś organów..
-Dobra, chyba czas na prześwietlenie, co?-zapytałam i spojrzałam na nią..-Trzeba sprawdzić czy z Toją głową i brzuchem wszystko okej.. Wypiszę Ci skierowanie na tomografię..

[Josephine Morgan]

-nie , nie trzeba to nic takiego -powiedziałam od razu....-nie zgłasszaj tego prosze -powiedziałam do Rachel i spojrzałam na nią uważnie.
-tak bardzo proszę o to skierowanie na prześwietlenie....dochodzę do siebie , ale chce sprawdzić czy sobie czegoś więcej nie zrobiłam-usiadłam na kozetce i zaczęłam się ubierać.
-miałam szczęście , że miałaś dzisiaj dyżur

[Emily Johnson]

-Nie mam zamiaru..-powiedziałam od razu i spojrzałam na nią..-W szczególności, że to nie był wypadek samochodowy..-dodałam, wpatrując się w nią uważnie, ale nie miałam zamiaru drążyć tematu, jak nie chciała powiedzieć..
-Nie wpakowałaś się w za duże kłopoty?-zapytałam tylko jeszcze, nie chciałam jej prawić kazań..
-Dobra..-powiedziałam, usiadłam i zaczęłam uzupełniać jej kartę..-Ale to się nie ubieraj, przebierz się w piżamkę i zaraz pójdziemy do gabinetu..-powiedziałam i spojrzałam na nią.. Uśmiechnęłam się lekko.

[Josephine Morgan]

Szczęka mi opadła kiedy domyśliła się , że to nie był wypadek samochodowy. Wzięłam więc piżamkę.
-nie , w nic się nie wpakowałam , możesz być spokojna -powiedziałam i po chwili była gotowa do badania.
-dzięki Rachel-uśmiechnęłam się do niej.
-a możesz wypisać mi tabletki antykoncepcyjne ?-spytałam bo w sumie nie chciało mi się biegać do ginekologa , a przydało by się do nich wrócić.

[Emily Johnson]

Zauważyłam jej minę, gdy powiedziałam o tym wypadku..
-Jestem lekarzem, muszę wiedzieć takie rzeczy, pacjenci zawsze kłamią..-powiedziałam spokojnie, patrząc na nią..
-Okej.-pokiwałam głową..-Ale wiesz, że jak coś to możesz na mnie liczyć..-powiedziałam i uśmiechnęłam się do niej.
-Mogę..-powiedziałam i spojrzałam w komputer, wyszukałam jej akta w systemie i sprawdziłam jakie tabletki brała, a potem wydrukowałam jej receptę, walnęłam pieczątki i podałam jej..-Proszę..-powiedziałam..-A teraz wskakuj na wózek i jedziemy na tomografię..-puściłam jej oczko, a jak wsiadła na wózek to pojechałyśmy na oddział.

[Josephine Morgan]

-jasne , przystopuję , ale i tak nie za dużo piję -powiedziałam i wróciłyśmy do gabinetu Rachel.
-czyli nic mi nie jest , dobrze rozumiem ?-spytałam i zaczęłam ubierać się za parawanem w swoje ciuchy.
-za ile znikną mi te siniaki , bo chciałam iść na rozmowę o pracę , ale jako modelka pewnie będe musiała się rozebrać -powiedziałam

[Emily Johnson]

-No to dobrze..-powiedziałam i pokiwałam głową..-Możesz w ogóle przestać na jakiś czas, to na pewno twoja wątroba skorzysta..-pomachałam brwiami.
-W sumie nie..-powiedziałam i spojrzałam na nią uważnie..-Ale uważaj na siebie..-zmartwiłam się jednak trochę..-A jak coś to dzwoń..-powiedziałam spokojnie.
-W sumie może być różnie, ale są dość głębokie..-powiedziałam..-Może za dwa tygodnie, może trzy..-dodałam..-Zależy od organizmu..

[Josephine Morgan]

-no to nieźle się urządziłam -powiedziałam i skrzywłam się kiedy Rachel powiedziała ile czasu , będę musiała czekać aż zejdą mi te siniaki.
-no trudno przecierpię to -powiedziałam i wzięłam receptę na leki.
-masz chwilę czasu , czy zaraz masz kolejnego pacjenta ?

[Emily Johnson]

-Noooo nie wiem, czy ty się urządziłaś, ale na pewno ty musisz cierpieć..-powiedziałam i spojrzałam na nią uważnie..
-O ile nikt nie czeka przed gabinetem, to mam chwilę..-powiedziałam do niej z uśmiechem..
-A co? Potrzebujesz czegoś jeszcze?-zapytałam miło.