[Josephine Morgan]

-nie wiesz czy to Twoje dziecko więc się nie rozpędzaj -powiedziałam i wstałam z ławki.
-skoro nie znam tego słowa , to nie wiem po co tu przyjechałeś...nie mamy o czym rozmawiać -powiedziałam i ruszyłam do wyjścia , nie będe z nim gadała kiedy mnie obraża.

[John Hemsworth]

-Oboje wiemy, że moje.-powiedział patrząc wprost na nią
-Ja pierdole, jaka uparta baba.-powiedział trzymając się mocno za swoje włosy. Pobiegł za nią i zatrzymał, po czym ją pocałował namiętnie.

[Josephine Morgan]

Nie spodziewałam się tego , że za mna pobiegnie. Na szczęście wpadłam w jego ramiona inaczej bym upadła. Odwzajemniłam jego pocałunek.
-musisz pozwolić mi odejść -powiedziałam kiedy oderwałam się od jego ust. Spojrzałam w jego niebieskie oczy.
-nie możesz być pewny , że to Twoje dziecko -powiedziałam, miałam nadzieje że przez to go choć trochę zniechęciłam do siebie.

[John Hemsworth]

-Jestem pewny.-powiedział wpatrując się w jej oczy. Pamiętał ich rozmowę, gdy powiedziała, a właściwie urwała to, ze się nie zabezpieczyli. Wtedy to nie miało znaczenia, ale z czasem nabrało i to dużego. Przytulił ją do siebie, nie chciał by się rozstawali w kłótni.
-Nie chcę od Ciebie wiele. Chcę tylko byś dała mi szanse. Masz rację, nie zdążyłem Cie poznać, ale nie dałaś mi na to czasu, a to, że Cie Kocham...-powiedział i ujął jej policzek by na niego spojrzała
-Wiem, ze zrobiłbym wszystko, wskoczyłbym dla Ciebie w ogień, obronił przed wszystkim, po prostu to czuję. Tego nie da się opisać.-bo taka była definicja miłości, nie do opisania, to się po prostu czuje.
Przepraszam Cię za wszystko, Niecierpisz mnie, masz do tego prawo, ale widzę w Twoich oczach też coś innego, pozytywnego.-musiał się przed nią otworzyć bardziej. Nie widział innego wyjścia. Miał nadzieję, że choć po części da jej to do myślenia.

[Josephine Morgan]

Tego to już całkowicie się nie spodziewałam. Zatkało mnie i patrzyłam się na niego nie dowierzając w to co słyszę. Przytuliłam sie do niego i przymknełam oczy.
-daj mi czas , muszę poukładać swoje życie-powiedziałam i spojrzałam w jego oczy.
-nie musisz skakać dla mnie w ogień....ani nie musisz mnie chronić Clive -powiedziałam
-to nie tak , że Cię nie cierpię...po prostu masz za dużą władze nade mną , nie chcę tego , chcę panować nad swoim życiem -powiedziałam

[John Hemsworth]

-Tylko proszę... nie uciekaj znów bo pęknie mi serce.-powiedział najszczerzej jak mógł. Kolejnej straty ukochanej osoby nie zniesie.
-Michelle, ja nie chcę władzy nad Twoim życiem, chce by nasze życia się złączyły, byś Ty miała nad moim ja nad Twoim, byśmy mieli tą władze razem.-nie dała mu szansy by do tego doprowadzić.
-Nie chcę Cie w żaden sposób ograniczać, wiem, ze nosisz w sobie nasze dziecko. Będzie Ci ciężko, ale chcę być dla Ciebie wsparciem, największym wsparciem.-tego wszystkiego chciał, zwykłej równowagi, szansy by mogli zacząć od nowa bez żadnych ekscesów, by mogli się lepiej poznać.

[Josephine Morgan]

-nigdzie nie zamierzam uciekać -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy.
-po mimo , że tego nie chcesz to tak właśnie jest , że masz nade mną władzę ,a w sumie nad moim ciałem -powiedziałam i westchnęłam.
-jeśli jeszcze raz skrzywdzisz , któregoś z moich znajomych , nie będzie mowy o tym , że będziesz miał jakąkolwiek szanse -powiedziałam od razu miałam dość przemocy, odkąd go poznałam , było sporo przemocy w moim życiu.

[John Hemsworth]

Pocałował delikatnie jej usta, a później wpatrywał się w jej oczy.
-Więc będziemy musieli nad tym popracować.-powiedział z uśmiechem. Choć pasowało mu to, ale... dla niej wszystko.
-Już wcześniej rozmawialiśmy na ten temat i nikogo nie skrzywdziłem i tak pozostanie, więc..-wzruszył ramionami z lekkim uśmiechem Już wcześniej to sobie zarzekła i jak na razie dobrze mu szło, bo faktycznie nikogo nie skrzywdził, w ogóle! A to już jest plus.

[Josephine Morgan]

-no ja mam nadzieje , że nikogo nie skrzywdzisz, nie chce widzieć tych Twoich dziwnych kolegów, a jeśli jeszcze raz mnie porwą to nie będzie już między nami żadnych rozmów Clive , nie pozwolę się tak traktować -powiedziałam i spojrzałam w jego oczy. Pogładziłam dłonią jego policzek.

[John Hemsworth]

-Nie mieli wtedy innego wyboru Michelle. Policja by się zjawiła i co byś powiedziała? Że dla zabawy wybiłaś czyjeś okno w samochodzie?-zapytał unosząc brew do góry, bo akurat wtedy głupio postąpiła. Pochopnie. A oni b i tak zniknęli, tylko Clive był pijany, no dobra, narąbany

[Josephine Morgan]

-nie musisz się o mnie martwić, sama bym sobie z tym poradziła , a Ty nie jesteś odpowiedzialny za mnie-powiedziałam i spojrzałam w jego oczy.
-pozwól mi się zajmować sobą , a następnym razem wykastruje tych twoich kolegów jak wejdą mi w drogę -powiedziałam groźnie , choć z pewnością na groźną nie wyglądałam na pewno nie tak jak Clive , czy Happy xD

[John Hemsworth]

-Od pewnego czasu poniekąd jestem.-powiedział i rękę położył na jej brzuchu.
-Nie muszę Ci pozwalać, cały czas to robisz.-powiedział wesoło i ją pocałował namiętnie.
-Mogę Cie odwieźć do domu? Sam.-powiedział od razu by nie pomyślała, ze pojadą za nimi jego koledzy

[Josephine Morgan]

Odwzajemniłam pocałunek i przylgnęłam go niego całym swoim ciałem.
-jeśli chcesz , to tak , ale muszę powiedzieć Mattowi , że może jechać bo czeka na mnie przed kliniką -powiedziałam do Clive`a.

[John Hemsworth]

-To powiedz mu, ja poczekam na motocyklu.-powiedział z uśmiechem i pogłaskał delikatnie jej policzek. Cieszył się, że tak to się potoczyło i jednak tego nie zrobiła.

[Josephine Morgan]

-dobrze -powiedziałam i wyszłam z kliniki , oczywiście minęłam goryli Clive`a. Skrzywiłam się na ich widok i podeszłam do samochodu.
-Matt, dziękuje za wszystko pojadę z Clivem jak potrzebujesz samochód to go weź , a jak nie będzie Ci już potrzebny to odstaw pod mój dom....mam nadzieje , że na dniach się spotkamy-ucałowałam przyjaciela i pożegnałam się z nim. Poszłam w stronę motocykla Clive`a.