[John Hemsworth]

Może tak, może nie.Jamie chyba zaryzykuje... Jamie nie byłby sobą gdyby nie spróbował.Był amantem pierwszej klasy, nie rezygnował po pierwszym koszu, nawet po drugim.Z reszta widział u niej swoją szansę, więc postara się ją wykorzystać.
Gdy tak po prostu odeszła westchnął głęboko i ruszył za nią, lecz zatrzymał się kilka sekund przed tym jak weszła do dziekanatu.
Dziesięć minut to sporo czasu... Co chłopak mógł przez te dziesięć minut zrobić?Wytłumaczyć komuś matmę, poćwiczyć jogę, przebiec się dookoła budynku... A Jamie co zrobił?Wyrwał jakąś studentkę do tańca.Ktoś puścił muzykę z telefonu i zebrało się małe widowisko.Zapewne zauważyła panna sztywna wszystko i ruszyła do wyjścia.Jamie widząc ją przerwał taniec, podziękował pocałunkiem w dłoń swojej partnerce i ruszył za blondynką.
-Blondyneczko czekaj!-podbiegł do niej i zatrzymał się w bezpiecznej odległości, tylko czy ona się zatrzymała...

[Anna E. Bryson]

Dokładnie tak! Kiedy wyszła z dziekanatu, natychmiast jej oczom rzuciło się zbiorowisko ludzi stojących niedaleko drzwi... Czyżby już ktoś rozpuścił plotkę o tym kto właśnie przebywa na terenie uczelni? Z ulgą jednak stwierdziła, że to nie o jej "skromną" osóbkę chodzi, a całe to zamieszanie spowodowane jest tym amantem za dychę, który właśnie wyrywał na dziki pląs kolejną dziewoję. Może by nawet została, żeby popatrzeć, gdyby nie naglący ją czas. jedyną jej reakcją na ową szopkę było ostentacyjne przewrócenie oczami.
Miała tylko nadzieję, że jej zniknięcie pozostanie niezauważone. A gdzież! A po cóż jej była ta głupia nadzieja? Nie zrobiła pięciu kroków, a już usłyszała za sobą czyjeś kroki... Znaczy nie czyjeś, a tego całego Jamie'ego, który najwidoczniej za punkt honoru postawił sobie a - uprzykrzanie życia młodej Brysonównie i/lub b - poderwanie jej.
- Blondyneczko? - powtórzyła półszeptem, marszcząc brwi i odwróciła się do chłopaka, rzucając mu wyzywające spojrzenie.

[John Hemsworth]

Spojrzał na jej wzrok i uniósł brew do góry.
-tylko nie zamień mnie w kamień tym spojrzeniem.-zażartował sobie lekko i się zaśmiał
-No tak, a jak miałem się zwrócić.Nie przedstawiłaś się.-wzruszył ramionami.Musiał ją jakoś zaczepić by się zatrzymała.On się przedstawił przynajmniej.
-To jak?Nie odpowiedziałaś na zaproszenie.-uśmiechnął się lekko.Musiała mu dobitnie odmówić słownie... no najlepiej słownie, nie fizycznie.
Dalej miał złudną nadzieję, ze chociaż na spacer się skusi.

[Anna E. Bryson]

Łypała na niego spode łba przez sekundę czy dwie, by następnie przenieść wzrok na grupkę osób za nimi, która jeszcze nie odeszła i teraz z umiarkowanym zaciekawieniem przyglądała się tej scenie. No jeszcze jej tylko widowni brakowało? A może znajdzie się wśród nich jeden życzliwy, dzięki któremu jutrzejsze nagłówki gazet będą trąbić o tym, że Anna Bryson, córka generała Brysona dała kosza biednemu studencinie - relacja świadków na stronie trzeciej, a tam na całej jednej dużej stronie wywód o tym, że Brysonówna przez wzgląd na urodzenie uważa się za lepszą od innych.
- Nie odpowiedziałam, bo uznałam, że jest to oczywiste. - odrzekła o dziwo bardzo spokojnym tonem, krzyżując ręce na piersiach. Niewiele więcej miała mu do powiedzenia i nie czuła obowiązku tłumaczenia się przed nim, jednak musiała postawić sprawę jasno. - Nie interesuje mnie kawa i herbata, tym bardziej nie interesuje mnie żaden spacer, a już na pewno nie z Tobą. Poszukaj sobie innego przygodnego obiektu do urabiania - ja nie mam czasu na tego typu zabawy. Czy czegoś jeszcze nie zrozumiałeś?

[John Hemsworth]

-Z kobietami nic nigdy nie jest oczywiste.-zaśmiał się delikatnie kręcąc głową.
Ta cała grupa była zaciekawiona jak się rozwinie sytuacja.Największy podrywacz na uczelni właśnie startował do córki Generała.To było wydarzenie do gazetki studenciaków xD
-Wiesz... po co mi obiekt do urabiania, który po kilku słowach wskoczy mi do łóżka, żadne wyzwanie.-wzruszył lekko ramionami
-Faceci lubią wyzwania, rywalizację.Dlatego też nie daję Ci spokoju.Powinnaś się tego domyślić.-powiedział również bardzo spokojnie
-Więc... jak nie kawa, herbata, spacer... to może pójdziemy do klubu potańczyć?-uśmiechnął się lekko, nie da za wygraną

[Anna E. Bryson]

Co za kloc. Czy on naprawdę nie potrafił spojrzeć prawdzie w oczy i przyznać się przed samym sobą, że tej jednej laski na całej uczelni nie wyrwie? Że za wysokie progi jak na jego nogi? Czy naprawdę trzeba było użyć siły by mu wyperswadować dalsze przystawianie się do niej, bo choć wyraźnie zaznaczyła, że NIE jest nim zainteresowana, to dalej narzucał się jej?
Nie można było oprzeć się wrażeniu, że Jamie, w przeciwieństwie do Anny, bawi się znakomicie. Udało mu się wytrącić ją z równowagi, a teraz swoim zachowaniem usiłował ją ośmieszyć, upokorzyć.
W jej spojrzeniu coś się zmieniło, pojawił się w nim ogień wściekłości, która narastała w niej co raz mocniej. Wpatrywała się w chłopaka wyzywająco i ani na moment nie spuszczała z niego wzroku. Śmiało można byłoby przypuszczać, że tym wzrokiem mogłaby spokojnie miotać nim po całym korytarzu, taka to była siła!
- Jesteś żałosny. - stwierdziła po dłuższej chwili milczenia nieco ściszonym głosem. - Jestem dla Ciebie wyzwaniem, tak? I co, jak mnie wyrwiesz to będziesz mógł chwalić się znajomym, że puknąłeś niezły towar, co? Takie trofeum sobie zrobisz, brylant na szczycie kolekcji wszystkich zaliczonych lasek? - podeszła o dwa kroki do przodu, umyślnie naruszając jego sferę osobistą. Mimo iż przewyższał ją o półtorej głowy, ona dalej zawzięcie patrzyła mu w oczy - Kręci Cię wyrywanie panienek? Zapisujesz sobie każdą, robisz statystki, którą warto zaciągnąć do łóżka jeszcze raz, a która za słabo dawała? Powtórzę to grzecznie ostatni raz. Nie będzie żadnej kawy, żadnego spaceru, tańczenia, ani czegokolwiek co wiąże się z koniecznością przebywania z Tobą w odległości większej niż dziesięć metrów. - po wypowiedzeniu tychże słów zapadła cisza. Z pewnością znajomi chłopaka nie spodziewali się, że z tej malutkiej, uroczo wyglądającej blondyneczki wylezie takie bydle, a cała reszta, która spodziewała się śmiesznego widowiska i która podśmiewała się po cichu tak z Anny jak i z Jamie'ego, zamarła zszokowana... Wszyscy jednak musieli zgodzić się co do jednego - laska posunęła się odrobinę za daleko.
Brysonówna wzięła głęboki wdech i wypuściła go z cichym świstem przez lekko rozchylone usta, po czym odwróciła się i zaczęła iść w stronę wyjścia.

// Wejście na uczelnię

[John Hemsworth]

Wysłuchał jej wywodu z lekkim uśmiechem na twarzy.Ostra była i Jamiemu się to podobało.Nie był z rodzaju tchórzy, więc tylko jeszcze nabrał ochoty na to by się z nią podroczyć, ale może innym razem, jak już ochłonie.
-Może tak, może nie.Jeszcze się spotkamy.-krzyknął za nią i odprowadził ją wzrokiem ku wyjściu.Zaraz do niego podeszli znajomi i zaczęli gadkę.Zbiegowisko gapiów powoli się rozeszło patrząc chwilkę jeszcze na Jamiego

[Savanah Spencer]

Szłam do wyjścia z uczelni nieco wkurzona po tym jak mnie opieprzono choć wiedziałam, ze to była moja wina i mi sie należało..niemniej jednak trochekultury by sie przydało pracownicy tej skzoły

[Lucas]

Ja tez szedłem korytarzem po egzaminie jaki musiałem zdać w związku z tymi różnicami programowymi... Patrzyłem pewnie na karte egzaminacyjną na dobry oceny jakie tam miałem i jedno jedyne puste miejsce jakie mi tam zostało... Pewnie nie zauwazyłem Vanessy i gdy ona akurat gdzies staneła na chwile to ja na nią wpadłem

tradycyjne wpadniecie na kogoś...

[Savanah Spencer]

No tak..przystanęła bo pewnie czytała jakiegos sms w telefonie czy coś tam sprawdzała więc nie widziała też, że ktos idzie.-Ał!!! uważaj - powiedziałam kiedy ktos na mnie wpadł.Spojrzałam na tego ktosia i az zamarłam

[Lucas]

- Oł... sorry - powiedziałem i wypadła mi ta karta egzaminacyjna z reki... Spojrzałem na tą przeszkodę na mojej drodze i się usmiechnąłem na widok Ness - cześć... wybacz, nie zauważyłem Cię - powiedziałem i zgarnałem z podłogi swoja kartę - coś dawno sie nie widzielismy - powiedziałem nie chcąc mówić, że coś mnie unika ostatnio

[Savanah Spencer]

-Wren...hej - powiedziałam usmiechjac sie nieznacznie.-nie ma sprawy.Zdarza się - dodałam codo tego, że wpadł na mnie.-No tak jakoś wychodzi...praca i inne sprawy... - starałam sie na niego patrzec aby nie było jednak średnio mi to wychodziło.

[Lucas]

- Co Cie tu sprowadza tam w czasie wakacji?? - spytałem i dodałem - na tak praca... Mam ostatnio problem z trafieniem na Twój rewir w restauracji - dodałem patrząc na nia i obserwując jak ucieka wzrokiem - skoczymy na kawe?? - a co może się da zaprosić na kawe i sie trochę pogada

[Savanah Spencer]

Eh...moja skleroza..zapomniałam oddac indeks do dziekanatu - odpowiedziałam mu. A ty? Co tu robisz? - tez zapytałam.-Nooo róznie ostatnio pracuję..często sie zamieniamy z dziewcyznami - odparłam a to,że on chyba doskonale zdawał sobie sprawe, że to nie przypadki to bło mi jeszcze głupiej w tej chwili.przygryzłam lekko wargę.-Czy ja wiem...troche sie spiesze.... - nie wiedziałam co wymyslic

[Lucas]

- Byłem zaliczyc przedmiot - pokazałem jej karte egzaminacyjną - tylko dzis jeden profesor miał czas, więc nie było wyjścia - powiedziałem... - a chyba że tak, następnym razem jak wpadnę to najpierw spytam które stoliki obsługujesz by nie dawać napiwków nikomu innemu - uśmiechnałe sie do niej i popatrzyłe na tą wargę - no chyba że tak... ale może na taką szybką kawę znajdziesz czas co??