[John Hemsworth]

-Myślę, że trzeba będzie jej zapłacić.-uśmiechnął się lekko patrząc na nią. Podobała mu się i to bardzo.
-Czyli dopiero się uczy? Szkoda tylko, że Ty musiałaś poprawiać po niej błędy. Sama powinna to robić.-taka nauka jest najlepsza, przynajmniej według niego

[Kendra Willson]

-myślę , że jesteś wypłacalny -puściłam mu oczko i napiłem się gorącej czekolady. Za oknem szalała burza chyba jeszcze takiej nie widziałam.
-tak uczy się , nawet bym jej kazała samej to robić od nowa , ale czas nas gonił więc musiałam się tym zająć sama -uśmiechnęłam się.
-ale sytuacja została opanowana, a to najważniejsze

[John Hemsworth]

-Akurat tego nigdy nie wiadomo.-puścił jej oczko i upił łyk herbaty. Musiał poczekać, aż trochę przestygnie.
-Rozumiem. Jak mus to mus.-pokiwał głową
-Zdolna jesteś, nie mogło być inaczej.-przynajmniej tak przypuszczał, skoro prowadziła taką inwestycję.

[Kendra Willson]

-nie wiem czy zdolna , ale dzięki za komplement , poza tym musisz spróbować kiedyś moich wypieków -uśmiechnęłam się i wzięłam sobie kawałek ciasta z talerzyka.
-musisz przyprowadzić tu swoją dziewczynę , albo zabrać coś na wynosu -puściłam mu oczko.
-wtedy sam ocenisz czy mam talent czy tylko się przechwalam-zażartowałam sobie.

[Kendra Willson]

-nie wiem czy zdolna , ale dzięki za komplement , poza tym musisz spróbować kiedyś moich wypieków -uśmiechnęłam się i wzięłam sobie kawałek ciasta z talerzyka.
-musisz przyprowadzić tu swoją dziewczynę , albo zabrać coś na wynosu -puściłam mu oczko.
-wtedy sam ocenisz czy mam talent czy tylko się przechwalam-zażartowałam sobie.

[John Hemsworth]

-Jak się to skończy wszystko to na pewno spróbuję.-pokiwał głową
-Na pewno ją przyprowadzę.-uśmiechnął się szerzej. Nie widział w tym nic złego.
-Już oceniłem.-puścił jej oczko. Napił się ponownie herbaty
-Zaraz będę musiał lecieć.-westchnął głęboko

[Kendra Willson]

-w takim razie czekam na was -powiedziałam z uśmiechem na twarzy. Jakoś tak zawsze miałam , że się uśmiechałam rzadko zdarzało mi się smucić. Zawsze szukałam pozytywów w życiu.
-jasne , rozumiem w końcu jesteś w pracy -puściłam mu oczko.
-możesz wpaść do mnie później sprawdzić czy żyje -zaśmiałam się

[John Hemsworth]

I dobrze, że tak miała, uśmiech najbardziej pasował kobiecie
-W porządku. Jak mnie gdzieś na drugi koniec miasta nie wyniesie to zajrzę jeszcze.-pokiwał głową uśmiechając się do niej. Joseph z resztą miał tak samo. Lubił się uśmiechać. Powoli dopijał herbatę.

[Kendra Willson]

-wiesz zawsze mogę zadzwonić , że jesteś mi bardzo potrzebny-zażartowałam , wiedziałam że jego praca jest bardzo ważna i na pewno nie odciągała bym go od osób , które na prawdę go potrzebowali.
-jak coś możesz napisać do mnie jak będziesz miał chwilę czasu -puściłam mu oczko.

[John Hemsworth]

-No tak, "Poproszę o strażaka Sama bo mi się bułeczki przypiekły".-zaśmiał się lekko
-Jeżeli znajdę chwilę o zobaczę.-pokiwał głową. Przeczuwał kilka dni roboty więc będzie ciężko.

[Kendra Willson]

-a co byś nie przyjechał na moje wezwanie ?-uniosłam brew i się kącikowo uśmiechnęłam do Josepha.
-wiem , że dzisiaj pewnie będziesz miał sporo pracy -powiedziałam i spojrzałam za okno.
-a pogoda wcale Ci nie pomaga -puściłam mu oczko.

[John Hemsworth]

-Pewnie bym przyjechał. Koledzy by mi nie dali żyć gdybym nie przyjechał.-zaśmiał się lekko. Miał za kolegów żartownisiów i po takim telefonie stwierdziliby, że czeka na niego jakaś napalona laska.
-Tak... Pogoda.-pokręcił głową lekko zrezygnowany.
-No, ale nie ma co. Trzeba wracać do pracy.-stwierdził i dopił tą resztę herbaty.
-Dziękuję Kendra za herbatę i oderwanie od rzeczywistości.-uśmiechnął się słodko do niej
-Mam nadzieję, że do zobaczenia niedługo.-uśmiechnął się jeszcze raz, a potem założył swój kask i powoli podszedł do drzwi. Otworzył je i od razu buchnęło tym wiatrem. odwrócił się jeszcze na chwilkę samą głową, a potem wyszedł na zewnątrz zamykając za sobą drzwi. Po chwili zniknął z widoku.

[Kendra Willson]

-oj czyli masz ciekawych kolegów w pracy , są jacyś wolni?-spytałam i zaśmiałam się
-ciesze się , że mogłam choć trochę pomóc -uśmiechnęłam się do przystojnego strażaka
-będę czekała na kolejne spotkanie , uważaj na siebie -powiedziałam, a kiedy wyszedł posprzątałam , nalałam sobie do kubka kawy i poszłam zamknąć drzwi od cukierki, a później poszłam na zaplecze zobaczyć zamówienia na jutro.

[Kendra Willson]

Nad ranem kiedy burza minęło , a na dworze tylko padało. Zebrałam się zamknęłam drzwi i pobiegłam do swojego domu. Musiałam się przespać , całą noc piekłam torty na dzisiejsze zamówienia. Na szczęście w cukierni miałam światło , a wiedziałam , że w niektórych częściach miasta było z tym ciężko.

[Kendra Willson]

Otworzyłam kawiarnię , weszłam do środka , zaczęłam szykować wszystko do przyjęcia klientów. Przebrałam się też i stanęłam za ladą , nalałam sobie soku i piłam go czekając na klientów.