[Octavia Blackburn]

[Kendra Willson]

Weszłam do cukierni , poszłam na zaplecze przebrałam się i zaczęłam ratować torty , które jedna z pracownic spieprzyła. Kiedy opanowałam sytuację , powiedziałam , żeby poszła do domu , a ja zostanę w pracy. Stanęłam za ladą i zaczęłam obsługiwać klientów.

[Anastasie Beauchene]

Czasami po skończonym dyżurze Anastasie miała ochotę zwinąć się w kłębek pod ścianą szpitala i zasnąć. Dzisiaj był jeden z takich dni. Dziewczyna nie była nawet pewna, czy da radę dojść do domu, więc - w poszukiwaniu dużej dawki kofeiny - weszła do mijanej cukierni.
- Dzień dobry. - podeszła do lady i spróbowała uśmiechnąć się, równocześnie tłumiąc ziewnięcie. - Czy dostanę tutaj herbatę?
Próbowała zignorować smakowite zapachy dobiegające zza lady. Ale ciasta pachniały zbyt dobrze, a Anastasie nie mogła sobie przypomnieć, kiedy jadła ostatni posiłek.
- Przepraszam. - wymamrotała, gdy jej żołądek głośno zaburczał. Zdecydowanie nie była tego dnia w najlepszym stanie. I zdecydowanie potrzebowała kofeiny.
(Szafa)

[Kendra Willson]

-tak , dostanie pani u nas herbatę , a jaką pani sobie życzy ?-spytałam i postawiłam przed kobietą herbaty owocowe i w drugim pudełku zwykłe herbaty.
-więc na którą się pani decyduje ?-spytałam z uśmiechem na twarzy.

[Anastasie Beauchene]

- Świetnie. - An odetchnęła z ulgą, gdy kobieta postawiła przed nią herbaty.
- Poproszę zwykłą. Tylko żeby była mocna, dobrze? - nagle poranek wydał jej się odrobinę lepszy. Za chwilę wypije herbatę, obudzi się, a później pójdzie do domu i odpocznie.
- Poproszę jeszcze kawałek ciasta. Albo coś innego słodkiego. Co pani poleca? - dodała po chwili wahania, gdy nie była już w stanie ignorować dłużej smakowitych zapachów.

[Kendra Willson]

-jasne, będzie mocna -powiedziałam z uśmiechem.
-zdecydowanie polecam torty , ale to zależy co pani lubi ...tort karmelowy , albo czekoladowo wiśniowy-wskazałam na torty , żeby klienta mogła je zobaczyć.
-chyba , że coś klasycznego , sernik albo szarlotka -spojrzałam na kobietę.

[Anastasie Beauchene]

- Karmelowy. - odpowiedziała po krótkim zastanowieniu.
- Mocna herbata i karmel to to, czego potrzebuję po ciężkiej nocy. - odpowiedziała zmęczonym uśmiechem na uśmiech kobiety i przetarła ręką oczy. Nie zawsze czuła się tak źle po dyżurze; zwykle wracała z pracy w dobrej formie, nawet, jeśli była całą noc na nogach. Ale tej nocy przywieźli paru pacjentów z wypadku samochodowego. Do tego An musiała się zająć pewną starszą panią, która domagała się "lepiej wykwalifikowanego lekarza" i krzyczała, że "nie pozwoli, żeby niedoświadczona dziewczyna się na niej uczyła! Po jej trupie". Bywały momenty, gdy Anastasie gryzła się w język, żeby ze słodkim uśmiechem nie oznajmić, że to można załatwić. Tak, zdecydowanie dzisiaj mogła sobie pozwolić na duży kawałek ciasta.

[Kendra Willson]

-już się robi, zapraszam do stolika , za chwilę podejdę do pani z zamówieniem -powiedziałam i nastawiłam wodę na herbatę. Wyciągnęłam dzbanuszek i kubeczek postawiłam wszystko na tacy. Ukroiłam spory kawałem tortu i położyłam go na talerzyku. Kiedy wszystko miałam już gotowe wyszłam zza lady i podeszłam do stolika z zamówieniem.
-pani herbata i tort karmelowy, życzę smacznego

[Anastasie Beauchene]

Usiadła przy stoliku, a po chwili przed nią pojawiła się herbata i ciasto.
- Dziękuję. - odpowiedziała i przelała gorący płyn z dzbanuszka do kubka. Ignorując myśl, że poparzy sobie język, wypiła łyk herbaty. Oj tak; właśnie tego potrzebowała. Następne minuty upłynęły w ciszy, gdy Anastasie pochłaniała deser i piła herbatę. Musiała przyznać, że tort był pyszny. Gdy cały posiłek zniknął, podeszła do lady, wyciągając po drodze portfel. Jej krok był bardziej sprężysty, a oczy dużo łatwiej pozostawały otwarte. An czuła się bardziej sobą.
- Nie wiem, jak smakują inne desery, ale ten tort był świetny. - oznajmiła z uśmiechem.
- Mogę zapytać, kto piecze te ciasta?

[Kendra Willson]

Wróciłam za ladę i zajęłam się innymi klientami , a jak już wszystkich obsłużyłam , nalałam sobie soku i napiłam się. Spojrzałam na kobietę , która zamówiła herbatę i tort karmelowy.
-ciesze się , że pani smakowało...ja je piekę , w sumie wszystko co pani tu widzi wychodzi od nas niczego nie zamawiamy-powiedziałam szczerą prawdę i posłałam kobiecie promienny uśmiech.
-jeszcze coś podać?

[Anastasie Beauchene]

- W takim razie ma pani talent. - przyznała i omiotła wzrokiem wystawę pełną wypieków. Wyglądały pysznie, aż ciężko było uwierzyć, że wszystkie robione są na miejscu.
- Normalnie nie jadam zbyt dużo słodyczy, ale... - z wahaniem przygryzła wargę i spojrzała na kobietę, a później wróciła wzrokiem do wypieków.
- No trudno. To była długa noc, a ja mam ochotę spróbować czegoś jeszcze. Mogłaby pani spakować mi jeszcze jakieś ciasto i może parę ciastek albo babeczek? Ja nie wiem co wybrać, nie znam się zbyt na ciastach, a wszystkie wyglądają dobrze. - uśmiechnęła się jeszcze raz.
- Ile płacę? - zapytała, otwierając portfel.

[Kendra Willson]

-bardzo mnie to cieszy , że smakowało-powiedziałam i zaczęłam nakładać babeczki na wynos , tak by kobieta mogła popróbować naszych wypieków. Ukroiłam też kawałek sernika.
-jeśli będzie pani kiedyś w potrzebie to zapraszamy , jesteśmy otwarci cały czas i przyjmujemy zamówienia na torty i inne smakołyki o każdej porze dnia i nocy -powiedziałam i nabiłam wszystko na kasę.
-razem będzie 50 $ -powiedziałam i podałam zapakowaną reklamówkę ze smakołykami. Oczywiście do torby dałam też naszą wizytówkę jak by klientka chciała skorzystać z naszych usług.

[Anastasie Beauchene]

- Dziękuję bardzo. - odpowiedziała z uśmiechem, odbierając torbę z wypiekami i wyciągnęła pieniądze z portfela.
- Na pewno jeszcze kiedyś wpadnę. Po pracy albo kiedy będę w odrobinę lepszej formie. - dodała, chowając portfel z powrotem do torebki. Miała się już pożegnać i odejść, gdy zainteresowało ją coś w głosie kobiety.
- Przepraszam, to może dziwne pytanie. - uśmiechnęła się życzliwie, przyglądając się sprzedawczyni trochę uważniej. - Skąd pani pochodzi? Bo chyba nie z Tree Hill, prawda?

[Kendra Willson]

Zaskoczyło mnie to pytanie , ale uśmiechnęłam się jak zawsze przyjaźnie.
-jestem z NY w Tree Hill mieszka od jakiś paru miesięcy -powiedziałam zgodnie z prawdą.
-a dlaczego pani pyta?-spojrzałam na kobietę , byłam ciekawa dlaczego zadała to pytanie.

[Anastasie Beauchene]

- Tak właśnie myślałam. Dobrze wiedzieć, że dalej potrafię rozpoznać nowojorski akcent. - uśmiechnęła się.
- Mieszkałam w Nowym Jorku całe życie. - odpowiedziała. - No, prawie całe. - dodała po chwili.
- Pani też uciekła od korków? W porównaniu z Nowym Jorkiem każde masto wydaje się niesamowicie spokojne, prawda? Ciężko się przyzwyczaić. - spojrzała na kobietę porozumiewawczo.