[Octavia Blackburn]

[Joel Goran]

Przyjechali do miasta A że to miało być śniadanie to zajęli sobie stolik na zewnątrz w tej piekarni i wzięli kawę i jakieś świeże maślane bułeczki
- kiedyś słyszałem że takie śniadanie jest tutaj najlepsze... możemy razem sprawdzić czy to prawda... - uśmiechnął się do niej
- A siadamy na zewnątrz bo jesteśmy oficjalnie razem i przyjęła oświadczyny, więc niech nas fotografuje ile tylko chcą

[Justine Devoux]

Spojrzała na niego i pokrecila tylko głową..
-no dobrze.. Sprawdzimy razem ten zabawny fakt o tej piekarni.. - zaśmiała się i w sumie zjadła buleczke. Była głodna. Ale miała też skrecony żołądek. Stresowala się.
-wiem.. Jednak lepiej żeby nas nie zgarneli przed tym ślubem.. - pokrecila na niego głową..
-stresujesz się? - zapytała nagle..

[Joel Goran]

- z nikim innym bym nie ryzykowal takich testów- zaśmiał się i też zjadł bułeczke
- przecież po śniadaniu jedziemy podpisać papiery, więc nie ma szans by zdążyli- on wiedział że jadą do jubilera A potem do urzędu... miał zamiar dac w łapę urzędnikom gdyby chcieli robić problemy
- potem napiszemy do Kevina i wieczorem będziemy z nim świętować ten news - taki był plan A potem się pochylił mu niej i ja bez skrępowania pocałował
- zero stresu, przecież biorę ślub z ekstra laska... czego tu się obawiać- puścił jej oczko
- zresztą nie martwi mnie nawet to czy małżeństwo skonsumujemy - ponownie ja pocałował
- wiem o co Ci chodzi... Ale naprawdę wierzę że robimy to co słuszne... tyle tylko że nawet Keva musimy oszukać... wiem jednak że pewnego dnia zrozumiesz, że chcesz by to nie była farsa - spojrzał jej w oczy
- wtedy wskoczysz w suknie i zrobimy wielkie weselisko

[Justine Devoux]

- Mam nadzieję.. - powiedziała i westchnęła, spojrzała w jego oczy..
-nie chce Ci zaszkodzić.. - powiedziała.
Przewróciła oczami..
-ja nie wiem skąd w tobie taki optymizm.. - spojrzała na niego. Westchnęła..
-poza tym.. Ekstra laska? Kurwa.. Joel.. Ja nie wiem czy nie wpakuje cię na minę. Może przemyślmy to jeszcze raz.. - westchnęła. Wolała pójść siedzieć niż go pociągnąć za sobą na dno. Bo go kochała. I bała się cholernie tego wszystkiego.
-yhmm. Więc może to jednak nie jest dobry pomysł.. Nie chcesz oklamywac przyjaciela. - powiedziała i spojrzała na niego taka znowu smutna i zagubiona.

[Joel Goran]

- słuchaj jestem pełen optymizmu bo wiemy że to jest najlepsze wyjście... zresztą nie robimy tak naprawdę nic złego... nie łamiemy prawa - popatrzył jej w oczy
- kochamy się, jest nam dobrze razem... gdzie tu widzisz minę?? Nie ma nad czym dłużej myśleć- pogrozil jej palcem...
- postanowione jest wszystko - znowu pochylił się i ja pocałował
- on się dowie w swoim czasie wszystkiego... Póki co musi wiedzieć to co musi i tyle - spojrzał jej w oczy
- myślę że to i tak będzie decyzja na stałe... dlatego nie mam Stresa i myśleć o tym nie musze

[Justine Devoux]

- Nie łamiemy.. - powiedziała i spojrzała w jego oczy..
Westchnęła głęboko i pokiwala głową..
-Okej.. Ale nie zdziw się jak Cię zapytam o to kolejne 1000 razy nim to się stanie.. - powiedziała i spojrzała w jego oczy..
Odwzajemniła jego pocałunek namiętnie.
-yhm. Chodźmy.. Bo ja nic nie jestem w stanie więcej zjeść..
-kupimy obrączki a potem po sukienkę jadę sama.. Nie możesz mnie w niej widzieć przed ślubem, to zły znak.

[Joel Goran]

- to już teraz Ci po tysiackroc odpowiadam, że jestem pewien tej decyzji - powiedział A potem wpakował resztę w papierowe woreczki
- jedziemy po obrączki, potem po sukienkę i wchodzić tam nie będę... wejdę w dział z gajerkami - choć on akurat garniturów ma sporo
- chyba że mam kupić smoking?? - oj niby ślub na szybko A tu tyle rzeczy jeszcze jest do zrobienia

[Justine Devoux]

- Okej.. Powtarzaj mi to często.. - uśmiechnęła sie do niego.
-yhm.. Okej.. Kupimy wszystko w centrum handlowym.. - zaśmiała się.
-nie wiem.. Nie musisz.. Możesz mieć jakieś zwykle spodnie i koszule nawet.. Przecież to nie bankiet tylko ślub.. - puściła mu oczko.

[Joel Goran]

- będę powtarzał zawsze moja droga - oj no jemu już ten pomysł że ślubem przypadł do gustu
- w ogóle wiesz że nie sądziłem że tak mi pomysł ślubu przypadnie do gustu?? Normalnie nigdy o tym nawet nie myślałem... to wielka zasługa partnerki - puścił jej oczko
- ty chcesz mieć suknie to nie mogę być gorszy...

[Justine Devoux]

Uśmiechnęła się do niego szeroko.
-To aż dziwne że tak Ci się ten pomysł podoba.. Ale ja nie będę narzekać.. - zaśmiała się.
-no okej.. - powiedziała.. - ale ja nie chcę sukni ślubnej tylko po prostu jakąś ładniejsza sukienkę.. Może jakaś jasna.. - spojrzała na niego.

[Gość]

- więc obojga nas to cieszy - uśmiechnął się
- po ślubie możemy gdzieś wyjechać czy póki co masz zakaz?? - podpytamy i pewnie skoro Kevina tu nie ma to on sobie z nim ustali by jednak świadkowie byli... I gdy ona będzie wybierać suknie to on wezwie Kevina z jego laska i świadkowie będą...
- załatwię nam świadków, będzie jeszcze bardziej prawdziwie

[Gość]

- więc obojga nas to cieszy - uśmiechnął się
- po ślubie możemy gdzieś wyjechać czy póki co masz zakaz?? - podpytamy i pewnie skoro Kevina tu nie ma to on sobie z nim ustali by jednak świadkowie byli... I gdy ona będzie wybierać suknie to on wezwie Kevina z jego laska i świadkowie będą...
- załatwię nam świadków, będzie jeszcze bardziej prawdziwie

[Justine Devoux]

- Po ślubie będę musiała się skupić na sprawie.. - powiedziała.. - ale jak tylko ona się skończy to cie porwe na bezludna wyspę.. - uśmiechnęła się szeroko do niego.
-i zostanę przy swoim nazwisku.. - dodała. Spojrzała na niego.. Cholera wie jakie on ma podejście.. Ale nie chciała się póki co afiszowac..
-no dobra. - uśmiechnęła się do niego. Pocałowała jego usta nad stolikiem.
-idziemy?

[Joel Goran]

- oj wiedz że to ja pierwsza rzecz jaką zrobię to Ciebie porwe by mieć dla siebie wyłącznie- uśmiechnął sie A potem zmrozyl oczy
- no nie wiem... Megan Goran też dobrze brzmi - spojrzał na nią
- dokumenty i tak musisz zmieniac, nie ma sensu robić tego kilkakrotnie - no ale puścił jej oczko bo przecież nie zmusi jej by przybrała jego nazwisko...
- tak jedziemy - dodał bo jednak trzeba to zalatwic